Afgelopen weekend vond de eerste editie van de nieuwe tweedaagse "Weekendje Wadden" plaats. De week voorafgaand aan deze excursie was ronduit turbulent en nat te noemen, dus het feit dat we twee dagen lang de zon zagen (zondag uitgesproken uitbundig, maar zaterdag was ook heerlijk) was al een zeer groot genot. Naast dat we flink vitamine D konden tanken, komen de Wadden ook veruit het best tot hun recht bij herfstkleuren en in zacht najaarszonlicht, waarmee het weekend eigenlijk bij voorbaat al was geslaagd.
Zaterdag brachten we door op het vasteland. We bezochten enkele van de befaamde kweldergebieden ten westen van het Lauwersmeergebied, waarbij enkele dingen opvielen. Ten eerste: er was veel trek van zangvogels, maar door de gunstige omstandigheden kwamen die maar mondjesmaat naar de grond. Veel vogels vlogen lekker door om even flink kilometers te maken (geef ze eens ongelijk!), waardoor wij een buitenproportioneel groot aantal waarnemingen hadden van overvliegende/roepende vogels. Dat zijn natuurlijk ook waarnemingen, maar zijn over het algemeen minder bevredigend dan wanneer je de soort ook daadwerkelijk in de kijker krijgt. Ten tweede: "The day after" bleek ook de dag waarop vele vogels nog bijkwamen van de stormachtige omstandigheden. De kwelders zaten op sommige plekken werkelijk vol met vogels, waardoor het, ondanks dat er veel ongemerkt over ons hoofd zuidwestwaarts bewoog, toch prima en heerlijk vogels kijken was.
We begonnen bij Paessens, waarbij we de beide piertjes "bevogelden". We zagen hier ongelofelijk veel Oeverpiepers, maar de écht leuke kweldersoorten vlogen vooral over. Zo lieten Strandleeuwerik, IJsgors en Frater zich helaas alleen horen. Verder waren er o.a. Blauwe kiekendief, Zeekoet, een late Tapuit en vele soorten steltlopers voor handen.
Friesland-buitendijks (Noorderleech) is wat mij betreft één van de mooiste gebieden van het Nederlandse vasteland. De ruimte, de weidsheid met zicht op de Waddenzee en zowel Schier als Ameland en de kweldernatuur, waardoor je buiten het broedseizoen naar hartelust kunt struinen, maakt dit gebied een must voor iedere natuurliefhebber. En niet onbelangrijk: vooral in de winter is het een waar vogelmekka! Meteen toen we met het busje de dijk over reden werd al duidelijk dat er wat werk lag voor onze kijkers en telescopen: enorme groepen ganzen, eenden, meeuwen, goudplevieren en kieviten lagen uitnodigend aan onze voeten. We vonden in de massa al snel soorten als Groenpootruiter, Kemphaan, Zwarte ruiter en een groepje Strandleeuweriken, dat echter vrij ril was en al snel over de dijk verdween. Het meest opmerkelijk was een prachtige Zwartkopmeeuw in winterkleed, die zich in een grote groep Stormmeeuwen bevond. Bij het opvliegen bleek de vogel geringd, maar de code was niet af te lezen en de herkomst blijft dus helaas ongewis.
Het gebied is immens groot, dus langzaam vogelden we ons een route westwaarts langs onder andere vele duizenden Goudplevieren en kwamen zo vanzelf bij een ondergelopen weiland dat qua soorten het hoogtepunt van de dag zou opleveren. Er dobberde daar namelijk nog een overblijfsel van de noordwesten wind zo goed als naast het weggetje: een juveniele Rosse franjepoot! Ik heb het al eerder eens verteld: franjepoten zijn zeer fascinerende vogels, die zwemmend op open zee/oceaan overwinteren, boven de poolcirkel broeden en waarvan het mannetje zorg draagt voor de jongen. Het is bovendien één van de weinige soorten waarvan het vrouwtje mooier gekleurd is dan het mannetje. Dat wil zeggen: in zomerkleed, natuurlijk, want de vogel die voor ons zat was een jonge vogel en die zijn beduidend minder spectaculair. Vogels in zomerkleed zien we in Nederland bijna nooit, een zeer enkele uitzondering daargelaten! Desalniettemin klagen we niet, want elke Rosse franjepoot die je als vogelaar in Nederland ziet moet je koesteren!
Een wandeling door het gebied leverde nog o.a. een Blauwe kiekendief, een verre Slechtvalk en een groepje overvliegende (grrr...) IJsgorzen op.
Het is toch wonderlijk hoe de tijd vliegt als je leuke dingen doet, want inmiddels was het langzaam tijd om richting het hotel terug te rijden. Een laatste stop op de pier van Holwerd was een mooie afsluiting in prachtig namiddaglicht. Deze plek is een klassieke steltloperhotspot, waar de vogels zich met name in de tweede helft van de dag met licht "in de rug" mooi laten zien. De steltloperlijst van de dag werd hier gecompleteerd en bestond uiteindelijk uit Goudplevier, Zilverplevier, Scholekster, Wulp, Grutto, Rosse grutto, Bonte strandloper, Kanoet, Steenloper, Tureluur, Groenpootruiter, Zwarte ruiter, Bontbekplevier, Kluut, Kemphaan, Rosse franjepoot en Watersnip.
Op de tweede dag stond de overtocht naar Ameland op het programma. In het voorjaar fietsen we altijd over een deel van het eiland, maar om nu iets meer gebieden te kunnen bevogelen in de beperkte tijd die we hadden (een dag glipt tussen je vingers door en zeker als je begrensd bent door boottijden), namen we ook het minibusje mee het eiland op.
De overtocht zelf was al prachtig. Op een zonovergoten Waddenzee werd het net hoogwater, wat maakte dat talloze steltlopers zich bewogen tussen de zandplaten en de hoogwatervluchtplaatsen. We konden dus volop vliegbeelden oefenen van diverse steltlopers en genoten daarnaast van grote groepen van de mooiste eenden van Nederland (?): Eiders!
We begonnen de dag aan zee. Het idee was om dat hooguit een half uurtje te doen, maar vanwege het feit dat het nogal levendig was, bleven we (oké, ik was daar vooral schuldig aan ;-)) iets langer hangen. Oké, het waren niet per se de grote zeldzaamheden die ons op de plek hielden, maar hoe vaak kun je nou bij prachtig licht en boven een rustige zee genieten van tientallen Roodkeelduikers, honderden Zwarte Zee-eenden, Alken, Zeekoeten en daarnast nog langsvliegende Middelste zaagbekken, Grote- en Noordse stern, Jan-van-Gent en een groepje Strandleeuweriken.
Toen de deelnemers mij uiteindelijk aan de haren wisten weg te trekken van de zee (ik kan daar zo uren blijven zitten ;-)), vervolgden we de dag op het mooiste stukje Ameland: Het Groene strand. Dit fantastische kweldergebied is landschappelijk een lust voor het oog maar in vrijwel alle seizoenen ook vogeltechnisch zeer interessant. Vandaag was het echter relatief rustig, maar de wandeling over strand, kweldervegetatie en door slenkjes leverde uiteindelijk wel 3 Bokjes, enkele Strandleeuweriken, een overvliegende (ja...) Sneeuwgors, een Kleine strandloper (vloog echter net te snel op, waardoor de meeste deelnemers 'm miste), een Grote gele kwikstaart, vele Drieteenstrandlopers, enkele Zeekoeten en Roodkeelduikers en een bijna volwassen Pontische meeuw op. Verder zaten er vele eenden (waaronder vele Smienten en Pijlstaarten) en steltlopers, die bij het opvliegen een prachtige kleurenshow verzorgden!
Waar blijft de tijd? Wederom konden we ons die vraag stellen, want na onze wandeling op de noordwestpunt restte ons nog maar een relatief korte tijd voor een ritje door de polders. Vanwege het einde van de herfstvakantie stond onze afvaart vast en kon ik me de voor mij inmiddels haast gebruikelijke vertraging/verlenging van de excursie niet permitteren. Het laatste uurtje op het eiland bracht nog o.a. drie Wilde zwanen, wederom vele Goudplevieren met daarbij o.a IJslandse Grutto's en Kemphanen. Langs een weggetje foerageerde een groepje van zeven Kepen, een prachtige, kleurrijke najaarsverschijning die we noodgedwongen vanuit de rijdende schuilhut moesten bekijken (uitstappen zou zonder twijfel hebben betekend dat de vogels zouden zijn opgevlogen). Hangend uit het raampje kon ik nog één van deze prachtige, uit Scandinavië afkomstige vinkachtigen vastleggen.
In de haven zagen we als afsluiting nog o.a. een Middelste zaagbek en een Noordse kauw, waarna de terugtocht zonnig maar wat minder vogelrijk verliep dan de heenweg.
Conclusie, toen we weer terug waren bij het hotel: Het was een heerlijk Waddenweekend, en ondanks dat we geen soort hebben gevonden die vogelend Nederland opschudt, waren er voor een ieder genoeg momenten om met plezier en met voldoening op terug te kijken. En twee dagen lang buiten rondlopen in het Waddengebied met een zon op het hoofd: daar kikkert iedereen sowieso van op!
Deelnemers bedankt voor de fijne dagen en tot snel! En o ja, het weekend staat voor volgend jaar weer op de kalender!