top of page

MINUBUSEXCURSIE SPECHTEN IN FRIESLAND: LAAG BIJ DE GROND!

ZATERDAG 16 MAART (EN EERST KORT VRIJDAG 15 MAART).


First things first, zoals de Fransen dat zo mooi zeggen. Voor het verhaal van de zaterdag hoort logischerwijs dat van de vrijdag. Hoewel er geen groots verslag van te schrijven is, verdient de wandelexcursie op de Veluwe wel even de aandacht. Ondanks dat ook deze editie relatief rustig verliep, vielen er wel degelijk enkele hoogtepunten te noteren. Het eerste: de zingende leeuweriken, die de soundtrack van de dag vormden. Tijdens beide wandelingen werden we vergezeld van onophoudelijk zingende Boom- en Veldleeuweriken en na de stille winter is dat iets wat elke vogelaar blij en positief stemt.

Boomleeuwerik

We waren nog geen kwartier onderweg toen zich een echte verrassing aandiende: twee Kraanvogels kwamen aanvliegen en landden in de heide alwaar ze na wat omlopen van ons prachtig en in een sfeervolle setting te zien en te horen waren!

Kraanvogels!

De wederopstanding van de Raaf als Nederlandse broedvogel is begonnen op de Veluwe en dit gebied is ook nog steeds de beste plek om ze te zien. We zagen er gedurende de dag best veel en dat is geen straf!

Raaf
Raaf en een rij niet te determineren ganzen.

Verder was een opvliegende Houtsnip erg leuk en zagen we daarnaast zo her en der de te verwachten maar desalniettemin nimmer te versmaden bosvogels als Grote lijster, Vuurgoudhaan, Glanskop, Kuifmees, Geelgors, Appelvink en als topper enkele Kruisbekken, waarvan een jong mannetje zo vriendelijk was om op een kale tak plaats te nemen!

Kuifmees
Kruisbek
Kuifmees

Helaas kruisten weer geen Wolven ons pad en moesten we het weer doen met drollen en het idee dat ze ons misschien wel hebben gezien ;-)

Oude wolvendrol

Spechten en voorjaarszang in Noord-Nederland

Op de zaterdag was het dus spechtendag! Met een vol busje startten we in Heerenveen en bezochten we daar verschillende spechtenrijke gebieden en hoopten we daarnaast natuurlijk een vleugje voorjaar mee te pikken. Het weer deed daar echter wat minder z'n best bij dan gehoopt en voorspeld. Het was gevoelig kouder dan de voorgaande dagen en ook de zonuren bleven wat achter.

De koude start had in het eerste bos/park ook duidelijk invloed. Aanvankelijk was de activiteit wat laag en ook de Bosuil, die ik in de voorbereiding nog wel aantrof, was waarschijnlijk de koude noordwestenbries, die recht op z'n gat stond, ontvlucht. Een koude wind in je gat, dat wil je natuurlijk niet.... (Sorry!)

Maar uiteindelijk zagen we wel alles waar ik vooraf op hoopte en prima bovendien. Sterker nog, veel vogels waarvoor je normaal gesproken in standje hernia omhoog moet turen, zaten laag bij de grond! Appelvinken, Kepen, Goudvinken, Vuurgoudhaan en ook Middelste bonte specht waren prima te zien! Dissidenten hierin waren de Groene spechten; zij zaten dan weer wel hoog, doch open, in de nog kale bomen. Verder vlogen er zowel een Havik als een Sperwer over en zwom er een paartje Mandarijneend in één van de grachten om het landgoed.

Middelste bonte specht
Op de grond foeragerende Goudvink. Gezien de lichtgrijze rug en de roze in plaats van rode borst deed dit exemplaar me een beetje aan de nominaat (Noordse goudvink, P. pyrrhula pyrrhula) denken.
Vrouw Groene specht
Vrouw Appelvink
Middelste bonte specht
Ooievaars waren druk bezig met het klaarmaken van de nesten. Ook werd er naar hartenlust geklepperd!
Keep. De adulte mannen zaten op de grond tussen het gebladerte en waren mooi te zien, maar lastig vast te leggen.

Middelste bonte specht

In het volgende bos had ik in de voorbereiding een man Zwarte specht gezien de bezig was met het uithakken van een nest. Ik hoopte erop dat ik onderstaand tafereel ook aan de deelnemers kon laten zien, maar op de excursiedag bleken de vogels niet thuis. We troffen ze gelukkig wel ergens anders. Deelneemster Carolien, die even zittend uitrustte en daardoor een laag (bij de grond!) perpectief had, kreeg bij toeval een vrouw Zwarte specht in beeld. We konden vervolgens langere tijd genieten van haar sloopwerk. Ook manlief meldde zich later roepend en wel en liet zich ook fijn zien. Filmpje 1: Man Zwarte specht tijdens het voorbereidingsrondje

Filmpje 2: Foeragerende vrouw Zwarte specht

Man Zwarte specht

Zwarte spechten zijn toch echt wel één van de meest spectaculaire vogels van de Nederlandse avifauna, ik denk dat die mening vrij algemeen gedeeld wordt! Maar naast deze reuzen zagen we ook de kleinste Nederlandse spechtensoort. Ja ja, alweer een Kleine bonte specht. Het moet niet gekker worden! Hiermee hadden we alle vijf de Nederlandse spechten (die standvogels zijn, voor de volledigheid) dus zowel gezien als gehoord!

Kleine bonte specht!

Daarmee hadden we iets over de helft van de excursie eigenlijk het doel al bereikt en besteedden we de laatste uurtjes hopend op wat extra soorten en misschien wat extra kwaliteit. En die kwaliteit kwam vooral in de vorm van een Middelste bonte specht, die zich in een volgend bos wel erg fantastisch liet zien. Dat wil zeggen: op een open plek in het bos, populair bij fotografen, bleek een wel erg kitscherige setting te zijn opgezet en precies daar, wederom erg laag bij de grond, ging de Middelste bonte specht nog zitten ook. Zulke plaatjes wil ik eigenlijk niet maken, maar ik kon het tegelijk ook niet laten ;-)

Middelste bonte spechtenkitsch

Iets natuurlijker zag de vogel er zo uit. Erg gaaf was om te zien hoe deze vogel afdaalde tot bijna de grond: gewoon in de achteruit!

De laatste bestemming was een heidegebiedje waar we hoopten op wat zon en bijbehorende reptielen en/of amfibieën. De zon bleef echter grotendeels verscholen en dat deden de doelsoorten logischerwijs dus ook. De enige die z'n koppie even buiten een pol heide stak was een Levendbarende hagedis; ook leuk!


Deelnemers aan zowel de Veluwe- als de spechtenexcursie: het was genieten en gezellig; bedankt en hopelijk tot snel!


Mocht je de komende weken nog eens mee willen, de vrije plekken zijn er nog op de volgende excursies:


181 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comentários


bottom of page