Oké, de titel is enigszins flauw en herbergt een "inside joke" (ik kom daar nog wel even op terug), maar dat onderstreept hopelijk ook dat onze zeer populaire Honderd soortendagen toch vooral gezellig en ontspannen zijn. Natuurlijk zou het mijn persoonlijke eer te na zijn om niet aan de honderd te komen, maar een dergelijke excursie is toch vooral genieten van de mooiste gebieden van Nederland in de mooiste tijd van het jaar. Voor de rest komt het zoals het komt en maken vooral de mensen de dag.
Vandaag ging ik (Martijn) alsnog met een deel van de groep die vorig jaar al om welbekende redenen met een afgelasting te maken kreeg op stap. Omdat twee van de deelneemsters ook al onderdeel waren van de privétour die "Honderddertig soortendag" was gedoopt, had ik de route van vandaag licht aangepast en maakten we vooral in het ochtenddeel net wat andere wandelingen in net wat andere gebieden dan gebruikelijk. Of dat er debet aan was dat we toch wat bossoorten misliepen of dat het gewoon was omdat het weer eens veel te koud was voor de tijd van het jaar, we zullen het nooit weten.
De start was leuk, met o.a. een Zwarte roodstaart buiten mededinging (want bij het tankstation net voor de laatste deelnemers aanhaakten), maar met wel telbare Appelvinken en een man Sperwer met prooi. De eerste wandeling in het Drents-Friese wold was o.a. goed voor een vlak voor ons opvliegende Kraanvogel (zo dichtbij dat zelfs mijn autofocus ervan in de war raakte) en twee zingende en baltsende Grauwe klauwieren! De mannetjes maakten daarbij enkele geluiden die ik, zo ver ik me kan herinneren, niet eerder gehoord had. Verder waren twee Raven, een Goudvink, meerdere Geelgorzen, enkele Boomleeuweriken, meerdere Gekraagde roodstaarten, Boompiepers en Grote lijsters noemenswaardig.
Tijdens de koffie kwam er nog o.a. een onverwachte baltsende Watersnip langs, maar in het bos was het toch vooral behoorlijk stil. We besloten om dus eerst maar eens het Fochteloërveen in te duiken (figuurlijk, dan) en dat was goed voor een fijn uurtje, met o.a. 6 Kraanvogels, een Wielewaal (die zich voor de oplettende kijkers ook liet zien), Tapuiten, Blauwborst, Dodaars en als erg leuke niet-vogelbonus een Boomkikker! Één van de deelneemsters bekende achteraf dat die soort uiteindelijk het hoogtepunt van de dag betekende. Uiteraard heeft iedereen recht op zijn/haar eigen hoogtepunt, maar vandaag... Afijn, wordt nog wel even vervolgd ;-)
Ik besloot nog een laatste wandeling in het bos in te plannen, in de hoop om toch nog wat ontbrekende soorten (vooral mezen) te kunnen vinden. Helaas bleek het zo mogelijk nog stiller in het bos dan eerder en moesten we ons "verlies" op dit vlak nemen. De compensatie kwam echter in de vorm van een schitterende Kleine bonte specht (goed gevonden, Pieter!), Vuurgoudhanen, nog een Grauwe klauwier, nog een Wielewaal en een onvolwassen Zeearend!
De volgende stop was, u raadt het vast al, het Zuidlaardermeergebied. Vanaf het gemaal is het altijd genieten en slaat de teller op een dag als vandaag even door in het rood. Je ziet natuurlijk vele soorten die in het bosgedeelte volledig afwezig zijn. Hoogtepunten waren o.a. Zomertalingen, Sprinkhaanzanger, Geoorde futen, Witwangsterns, nog een Zeearend en zowaar wéér een Rode wouw (het houdt niet op met die soort en dit was weer een ander exemplaar dan ik hier vaker heb gezien). Niet telbaar maar wel esthetisch dik in orde was het paartje Rosse stekelstaart dat voorbij zwom. Vogels met blauwe snavels mogen gewoon nooit onvermeld blijven, dat moge duidelijk zijn!
In Zuidhorn zat de Ransuil gelukkig op ons te wachten in z'n vaste hulst, dus die konden we leuk even meepikken op weg naar Lauwersmeer.
Zoals u wellicht weet, ontdekten we twee dagen eerder een krankzinnig mooie soort in Lauwersmeer: een adult vrouwtje Rosse franjepoot, een kleed bij mijn weten nog niet vaak in Nederland te zien is geweest. Inmiddels bleek de vogel redelijk honkvast en was ook al door vele vogelaars bekeken en ook wij keken uit naar een tweede ontmoeting met deze fantastisch mooie verschijning. We reden in Lauwersmeer dan ook meteen door naar de Waddendijk en daar aangekomen kregen we de vogel al snel in beeld, in gezelschap van indrukwekkende aantallen andere steltlopers (Drieteenstrandlopers, Kleine strandlopers, Bonte strandlopers, Bontbekplevieren, Kanoeten, Rosse Grutto's, Zilverplevieren, Steenlopers en Tureluurs). Niet alleen schoot de teller hiermee al snel over de honderd soorten (HOERA!), tijdens ons scannen naar soorten kreeg de franjepoot het op de heupen, gaf enkele waanzinnige vliegshows en landde uiteindelijk vlak voor ons op het Wad. Toen ook de zon er nog even mooi op kwam te staan, schijn ik behoorlijk geflipt te zijn en in mijn enthousiasme wat kreten te hebben gebezigd die niet voor herhaling vatbaar zijn. Sorry, mijn nederige excuses aan deelnemers en andere toehoorders, maar ik genoot zo intens van dit hoogtepunt van het voorjaar dat ik even uit mijn rol schoot ;-). Ik hoop dat ik u middels deze plaatjes kan overtuigen van het feit dat flippen haast een verplichting is voor iedere zichzelf respecterende vogelaar. Zo mooi ga je de soort waarschijnlijk nooit meer zien in Nederland!
Toen we terug liepen naar de auto's en ik nog wat aan het nastomen was van de geweldige franjepootshow, verklaarde Emma nogmaals dat de Boomkikker toch echt nog steeds haar hoogtepunt van de dag was, zij het met deze franjepoot op een goede tweede plaats. Ik vermoed dat het onbegrip van mijn gezicht te scheppen moet zijn geweest (uiteraard met een grote knipoog), maar ook enige wanhopige pogingen mijnerzijds konden haar niet van de gedachte afbrengen. Het is in dat kader dan ook wel jammer dat ze net even met het determineren van een Krombekstrandloper bezig was op het moment dat het ultieme compromis zich, héél kort, aandiende. Jammer, gemiste kans, Emma!
Het licht was inmiddels gunstig genoeg voor de Ezumakeeg (daar moet je echt in de tweede helft van de middag pas naar toe), dus onze volgende bestemming was bepaald. Het water staat er helaas voor nu (maar gelukkig voor later deze zomer) flink hoog, dus het aantal steltlopers laat wat te wensen over. Desalniettemin zagen we o.a. Kemphanen, Groenpootruiters, enkele Steltkluten en wederom enkele zeer fotogenieke Temmincks strandlopers, alsmede twee onvolwassen Dwergmeeuwen en een Rouwkwikstaart!
Inmiddels waren we al flink over de 120 soorten en restte er nog een laatste wandeling. Die leverde op de valreep nog een nieuwe soort op voor twee deelnemers in de vorm van een Buidelmees (abusievelijk en tot enige hilariteit in eerste instantie tot Buidelmuis gedoopt; het zal de vermoeidheid zijn geweest ;-)). Verder konden Spotvogel en Snor nog aan de daglijst worden toegevoegd en betekende een zingende Nachtegaal een toepasselijke afsluiting van een dag die eindigde op 128 vogelsoorten. En een kikker, natuurlijk ;-)!
Deelnemers weer hartelijk dank voor de lol en het fanatisme. Niet alleen in de natuurgebieden is een dag lang scherpte geboden en bouwen we met vereende krachten aan een mooie daglijst, maar ook tijdens de verplaatsingen moet je blijven opletten om soorten als Turkse tortel en Ekster (!) op de lijst te krijgen. Die soorten worden dan ook altijd met veel groter enthousiasme dan hun voorkomen doet vermoeden ontvangen en onder andere dat maakt een excursie als deze heel leuk!
Voor volgend jaar staat inmiddels een aantal data gepland en u kunt dan ook nu alvast uw plek reserveren!