MINIBUSEXCURSIES, 4 EN 6 DECEMBER 2021
Het zijn de laatste tijd letterlijk en figuurlijk de donkere dagen voor Kerst. Het lijkt soms wel of de zon nauwelijks echt opkomt en ook de temperatuur brengt geen verlichting. Gelukkig kunnen de vogels er doorgaans veel beter mee omgaan dan wij, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het wel wat harder werken is om ze te vinden. En voor de fotografen onder de deelnemers zijn dit helemaal lastige tijden; zelfs Photoshop kent z'n grenzen ;-).
Er stonden de afgelopen dagen twee volgeboekte roofvogelexcursies op het programma en uiteraard zijn we beide dagen met volle moed op pad gegaan. Omdat er niet gek veel verschil zat in de omstandigheden en ook niet in de waarnemingen, wordt dit bij uitzondering even een twee-in-één-verslag, dus een samenvatting van twee excursiedagen op zoek naar roofvogels en uilen.
Om te beginnen met een positief punt: op beide dagen kwamen we eigenlijk best goed weg met het weer. Zeker zaterdag zaten we precies in de goede hoek van het land en hadden we het droog totdat ik de deelnemers aan het eind weer bij hun auto's afzette en ook maandag konden we de hele dag droog vogels kijken. Wel was het beide dagen waterkoud, wat lang op één plek blijven staan vrij onaantrekkelijk maakte (dat hebben we dan ook maar niet gedaan).
Volgende positieve punt: Op beide excursies konden we aftrappen met een prachtige Bosuil (op de tweede excursie zelfs even twee; het vrouwtje zit vaak wat naar onderen in hetzelfde gat). Altijd prettig, zo'n kickstart! De zaterdaggroep kreeg er als bonus een Vuurgoudhaan bij, de maandaggroep enkele Zwarte mezen.
Op zaterdag deden we een vergeefse poging om de Steenuilen te vinden (het gebrek aan zon deed ons waarschijnlijk de das om), op maandag had ik inmiddels info dat de vogels er (wederom) niet zaten, maar dat scheelde een ritje. Overigens leverde de zoektocht van zaterdag nog wel een mooie groep van honderden Kepen en Vinken op, aangevuld met Koperwieken, Kramsvogels, Geelgorzen en met op de achtergrond mooie groepen Toendrarietganzen. Over het dak waar de uiltjes hadden moeten zitten vloog bovendien een Grote gele kwikstaart.
Het Zuidlaardermeergebied deed ik met beide groepen aan en op beide dagen zagen we een fantastische show van nestenbouwende Zeearenden. Nadat het broedsel van vorig jaar mislukte vanwege de vogelgriep, zijn de twee dappere vogels dit jaar opnieuw begonnen. Bij een frisse start hoort ook een nieuw huis, dus op enkele meters van het oude nest prijkt inmiddels een zo goed als af nieuwe horst. Er wordt echter nog steeds het nodige aangevuld en verstevigd, dus we zagen regelmatig vogels rondvliegen met takken en plaggen; een geweldig gezicht!
Het Zuidlaardermeergebied leverde verder voor beide groepen Blauwe kiekendieven op (op maandag een mooi mannetje) en ook zagen we op de rug van een Schotse hooglander op zowel zater- als maandag een Koereiger. De zaterdaggroep kreeg o.a. enkele Kemphanen en Nonnetjes, op maandag zagen we vanaf het gemaal wederom een Zeearend zitten in de grote plas en troffen we een mooie Vos.
De Onlanden zijn traditioneel een goede plek voor winterroofvogels. Ook dit jaar had ik er in de voorbereiding een paar mooie momenten, waarvan ik hoopte dat die zich in ieder geval op één maar het liefst op beide dagen zouden herhalen. Dat gebeurde gedeeltelijk, want bijvoorbeeld Havik, die ik daar toen al vrij snel zag, bleef afwezig op beide dagen (Sperwer zagen we op beide dagen vanuit het busje). Wel hadden we succes met een soort die veel zeldzamer is en waarvan we er op maandag zelfs twee zagen: Ruigpootbuizerd!
Verder was het gebied op beide dagen goed voor de nodige Waterpiepers en meerdere Bruine- en Blauwe kiekendieven. Bruine kiekendieven zijn een steeds normaler beeld in de winter; een groeiend aantal (jonge) vogels probeert het hier vol te houden; scheelt een flink stukje vliegen!
Omdat we met de maandaggroep de Steenuilenplek konden overslaan, hadden we wat tijd over. Deze staken we in Polder Matsloot, alwaar we wederom enkele Bruine- en Blauwe kiekendieven troffen en we zowaar onze derde (!) Ruigpootbuizerd van de dag vonden. Daarmee gok ik dat we een flink percentage van de in Nederland overwinterende vogels hebben gezien; de soort is ook dit jaar weer knap schaars!
Beide groepen sloten "traditioneel" af bij de Ransuilen in Zuidhorn. Het zijn er echter nog niet zo veel en ze zitten er niet altijd even mooi bij. Dat merkte vooral de maandaggroep, zaterdag zat er in ieder geval eentje mooi open en bloot. Deze klassieke mobiel-door-telescoopfoto van deelnemer Frank Hart is het enige bewijs, aangezien ik mijn camera even niet bij de hand had.
Al met al hebben we, ondanks de grijsheid en de kou, twee prima vogeldagen gehad, in ieder geval soorttechnisch. Natuurlijk zien we liever ook wat zon en natuurlijk had dat de activiteit ook geholpen, maar dit weer is natuurlijk geen uitzondering in deze tijd van het jaar en hoeft al helemaal geen belemmering te zijn. Gewoon gaan, het zit er wel!
Deelnemers, hartelijk dank en graag tot de volgende!
Overigens, nu u er toch bent: er zijn nog wat plekken vrij voor de winterexcursie op Texel (22 december) en Dagje Delta (28 december). Het gebeurt niet zo vaak dat er zo dicht op de datum nog plekken boekbaar zijn, dus ik meld het maar even ;-)
Commentaires