KWELDERTOCHT: DANKZIJ WEER EN WARMTEBEELD!

MINIBUSEXCURSIE, ZATERDAG 6 DECEMBER

"Vooral op zaterdag veel regen". Meermaals waren deze woorden de afgelopen week via de radio tot me gekomen. Ondanks dat de weersvoorspellingen tegenwoordig geen stuiver meer waard blijken te zijn, houd je er toch rekening mee dat ze per ongeluk wel een keer zouden kunnen kloppen. Op alles voorbereid ging ik dus zaterdagochtend de deur uit op weg naar de ontmoetingslocatie voor de tweede kweldertocht langs de Waddenkust van deze winter. En om het verhaal qua weer maar meteen af te maken: het viel gigantisch mee. Natuurlijk, het was fris, maar qua neerslag kregen we alleen rond lunchtijd wat regen te verduren en kwamen er tussendoor af en toe enkele verdwaalde druppels naar beneden. We hebben alle wandelingen kunnen doen zoals ik ze idealiter in het hoofd had, dus het viel weer eens ontzettend mee.

Dat wil overigens niet zeggen dat we alles wat je op een dag 'kwelderen' zou kunnen zien ook daadwerkelijk zagen. Het was relatief rustig, maar daarvan konden we het weer dus niet de schuld geven; zo gaat het nu eenmaal soms. Gelukkig zagen we de eerste specialiteit al toen we onze hoofden voor de eerste keer boven de dijk uit staken. Een groep van ongeveer 100 Fraters vloog op de bekende, rusteloze manier boven de vegetatie, kwam dichtbij maar wilde maar niet langdurig zitten. Uiteindelijk verdwenen ze uit zicht om vervolgens ook niet meer terug te keren. Later zagen we nogmaals een groepje van ongeveer 15 exemplaren, maar ook deze vogels wilden niet zitten. Omdat ik verwachtte nog wel een gelegenheid te krijgen, had ik aanvankelijk nog geen foto's van van de Fraters gemaakt, maar die gelegenheid bleef dus uit. Geen plaatjes van deze soort om het verslag mee op te sieren, dus, maar voor het beeld kun je de voorgaande blogs er gewoon bij pakken ;-). Verder leverde de eerste wandeling niet veel meer op dan wat Oeverpiepers, Veldleeuweriken, Kleine zilverreigers en wat algemenere steltlopers.

Bij een tweede kwelder hoorde ik een Sneeuwgors, maar kon deze niet terugvinden. Wel zagen we hier een eerstejaars Pontische meeuw, die aan een dode Grauwe gans stond te kluiven en zich mooi liet bestuderen. Een exemplaar uit het boekje!

Eerstejaars Pontische meeuw

De derde wandeling leverde de eerste waarneming van wat mij betreft de mooiste kweldersoort op: Strandleeuweriken. Een groepje van eerst vijf en later vier exemplaren liet zich uiteindelijk tot redelijk dichtbij benaderen. Schitterend zijn ze! Een langdurige en prachtige luchtdans van een groep Bonte strandlopers deed vermoeden dat ze door iets werden bejaagd, maar we konden niet ontdekken wat het is geweest.

Strandleeuweriken

Strandleeuwerik

Bonte strandlopers

Bonte strandlopers

Op de pier van Holwerd zagen we de eerste Blauwe kiekendieven van de dag, maar kregen we ook de eerste en gelukkig enige regen van betekenis op ons hoofd. Daardoor was de oogst hier wat mager. In het buitendijkse deel van Friesland zaten, zoals altijd in de winter, veel vogels, maar daartussen konden we niets vinden wat echt noemenswaardig was.

De laatste wandeling van de dag bracht wat voor velen de soort van de dag was. Eerst vonden we een groep van in totaal ongeveer 40 Strandleeuweriken, maar toen ik met behulp van de warmtekijker op zoek ging naar de nog ontbrekende Sneeuwgorzen (ook voor deze soort is dit hulpmiddel ideaal), zag ik iets levends stil in een graspol zitten. Omdat we letterlijk aan de rand van de Waddenzee zaten en we op een pad liepen waar enkele minuten eerder meerdere wandelaars met meerdere loslopende honden waren gepasseerd, had ik weinig hoop dat het iets spectaculairs zou zijn. Maar niets bleek minder waar: toen ik het oplichtende vlekje ook met de verrekijker had gelokaliseerd, bleek het te gaan om mijn favoriete wintersoort en altijd zeer gewilde excursievogel, waarmee ik de laatste weken bovengemiddeld veel succes heb: Bokje!

Zoals gebruikelijk kostte het, ondanks dat we op enkele meters van de vogel stonden, nog meerdere minuten voordat iedereen 'm ook in beeld had; de camouflage van de soort is verbluffend. Uiteindelijk lukte het en was de blijdschap over deze voor meerdere deelnemers nieuwe soort groot! En toen we lichtelijk euforisch weg liepen, stonden we bijna op een tweede exemplaar, dat zich blijkbaar op korte afstand van ons had weten schuil te houden! Deze vloog op en landde in een vrij open stuk, waar we 'm nog langdurig en prima in de telescoop konden bekijken. Wat een weelde!

Bokje! Zo lijkt 'ie makkelijk te zien, maar wanneer je 'm op de weidse kwelder in een zee van begroeiing moet aanwijzen, kan het ontzettend lastig zijn, kan ik je melden!

Groep rietganzen spec. In het afgaande licht durf ik niet met zekerheid te zeggen of het Toendra's (meest logisch) of toch Kleine rietganzen zijn.

Op de laatste locatie zochten we in snel uitdovend licht tevergeefs naar Velduilen (ze zijn een beetje lastig de laatste tijd, maar dat komt vast wel weer goed). We moesten ons hier tevreden stellen met meerdere Blauwe kiekendieven (waaronder adulte mannetjes).

We hebben dus wel eens soortenrijkere kweldertochten gekend, maar het alleszins meevallende weer plus enkele heel leuke krenten plus de gezelligheid van de groep plus het mooiste landschap van Nederland maakten het gewoon een prima vogeldag!

Dit kalenderjaar staat er nog een KWELDERTOCHT op het programma en ook voor de tweedaagse HET BESTE VAN NOORD-NEDERLAND zijn nog plekken vrij. Wees welkom!