MINIBUSEXCURSIE "WINTER OP TEXEL", ZATERDAG 12 MAART 2022
Afgelopen zaterdag was weer eens zo'n dag waarop het leek alsof de tijd ineens een versnelling had doorgeschakeld. Voor we het wisten moesten we ons ineens haasten om de late middagboot te halen en was de dag zo maar ineens voorbij. Dat kan niet anders dan betekenen dat het een meer dan aangename vogeldag was, en dat was het wat mij betreft ook! Fijne groep, heerlijk weer, een kruispunt van seizoenen, een prachtig Waddeneiland: Met zo'n mix van ingrediënten kan er bij voorbaat eigenlijk al weinig meer mis gaan!
De eerste noemenswaardige soort was een zoogdier: een Bruinvis liet zich meermaals leuk zien vanaf het buitendek.
Eenmaal op het eiland rolden we eerst naar de traditionele aftrap: De Mokbaai en de Petten. Hier is het altijd feest qua steltlopers en eenden en vandaag vormde daarop geen uitzondering. Steenloper, Tureluur, Kievit, Wulp, Kluut, Groenpootruiter, Zwarte ruiter, Bonte strandloper, (IJslandse) Grutto, Rosse grutto, Zilverplevier en Kanoet vormde het peloton aan "steltjes", die vanwege het winterkleed natuurlijk best hersenbrekers kunnen zijn bij nog wat minder ervaren vogelaars. Het licht was echter prima en de telescoop helpt, dus uiteindelijk zag iedereen alle aanwezige soorten redelijk tot goed. Tussen de aanwezige Grutto's zaten in ieder geval enkele IJslandse, maar wellicht waren het er meer dan we door hadden; de meeste vogels waren nog niet zo ver doorgeruid dat de ondersoort met zekerheid vast te stellen was.
Na de Mokbaai, waar overigens ook wat Buizerds, Torenvalken en een verre Havik vlogen, reden we richting zee. Ook dit is vaste prik, aangezien er op zee altijd een leuke verrassing kan drijven of langs kan vliegen. Onderweg werden we nog wel even opgehouden bij een veldje vol Koperwieken, een Kramsvogel en een Grote lijster. De Noordzee bleek uiteindelijk ook flink productief! We zagen o.a. Zwarte zee-eenden, meerdere Jan-van-Genten, enkele Drieteenstrandlopers en honderden Eiders. Beste soorten hier waren echter zonder twijfel twee over het strand langsvliegende Sneeuwgorzen en... een (zij het wat verre) IJsduiker! De foto is natuurlijk lachwekkend, maar er zijn nog wel wat zaken op te zien en wat we zagen was ook sluitend: Een grote duiker met een rustige vleugelslag, kop horizontaal en strak, enorm ver uitstekende poten, lichte wang en snavel en een donkere zijkant van de nek. Uiteraard hadden we 'm liever dichterbij langs gehad, maar een leuke verrassing was het desalniettemin!
Iets later dan wellicht eerst in mijn hoofd (ik ben altijd moeilijk weg te slaan bij zee, mijn excuses...;-)) en na een kop koffie met mergpijp reden we richting de haven van Oudeschild om de daar inmiddels lang verblijvende en zeer zeldzame Zwarte zeekoet op te zoeken. Zo moeizaam als dat tijdens de vorige excursie ging, zo makkelijk ging het nu. Het was de tweede vogel die we in de haven aantroffen, na een Fuut ;-)
Nu we dit "moetje" hadden afgevinkt (je kunt tegenwoordig natuurlijk niet op Texel zijn geweest zonder een bezoek te hebben gebracht aan dit icoon), konden we rustig onze weg vervolgen langs de Waddenkust. Net als de vorige keer was het genieten met veel vogels bij prachtig licht. Al snel stuitten we op een erg grote groep Rotganzen, waarin zich twee Witbuikrotganzen bleken op te houden. Ze lieten zich leuk en van dichtbij bekijken en vergelijken; dat is wel eens anders!
In de verschillende binnendijkse plasjes zat veel "gewone soorten" maar ook enkele nieuwe dagsoorten, waaronder een Grote zaagbek (niet alledaags op Texel, volgens mij), een Kleine- en Grote zilverreiger en twee Lepelaars.
In deze tijd van het jaar is het eiland (alle Waddeneilanden, eigenlijk) de plaats waar je extra aandacht "moet" hebben voor de kwikstaarten. Er kan namelijk zo maar een Rouwkwikstaart bij zitten, de Engelse en erg donkere variant van onze Witte kwikstaart. Deze soort ken nu de trekpiek en is in alle andere maanden van het jaar een stuk lastiger tot heel moeilijk te vinden. Aangekomen bij de IJzeren kaap checkte ik weer eens een geschikt veldje en hier was het raak! Er foerageerden zeker drie exemplaren tussen de Witte kwikstaarten, Graspiepers en Veldleeuweriken. Ze liepen enigszins op afstand en vlogen veel en vaak, maar uiteindelijk kreeg iedereen ze in het vizier en konden we er zelfs nog een magere documentatie uit trekken...
Het is altijd leuk om deze soort weer te vinden en het betekende bovendien voor iedereen iets nieuws (jaar- dan wel helemaal nieuwe soort). Ik sprintte nog snel even de dijk op om te kijken of de Waddenzee nog de moeite waard was, en dat bleek een gouden zet. Ik had namelijk al vlot een prachtige Kuifduiker in beeld! Snel riep ik de groep en kort daarna had iedereen de vogel in beeld. Maar daar bleef het niet bij, want we vonden ook nog meerdere Geoorde futen, een Zwarte zee-eend, een Brilduiker en vele (ook baltsende) Eiders! Dat is wat je noemt een productieve stop! Door de afstand zijn de foto's (wederom) geen prijswinnaars, maar slechts een herinnering en een bewijs (voor zo ver dat nodig zou zijn ;-).
Bij Utopia, de volgende stop, zagen we o.a. een jonge Lepelaar, een groep Bontbekplevieren, een groep van tientallen Groenlingen boven een ruig veldje, een dichtbij overscherende Bruine kiekendief en, iets verderop, een groep belachelijk tamme Kramsvogels. Erg gaaf om deze noordelijke wintergasten zo mooi dichtbij te kunnen bekijken!
Via waarneming.nl hadden we vernomen dat er zich ook een Casarca op het eiland zou bevinden. We navigeerden op de plek van de laatste waarneming en daar zat 'ie gewoon. Vogelen kan soms heel makkelijk zijn ;-)
Inmiddels moesten we ons enigszins haasten als we nog in de buurt van de vuurtoren wilden geraken, wat er natuurlijk wel een beetje bij hoort. We redden het nog net en zagen bij de Volharding o.a. een in eerste instantie veelbelovende Rotgans die, toen 'ie uit het water stapte, een hybride Rotgans x Witbuikrotgans bleek. Op en rond het Renvogelveldje (wat nu overigens beter de Renvogelplas genoemd kan worden) troffen we o.a. een man Roodborsttapuit, Pijlstaarten, Wintertalingen, Slobeenden en vele, open en bloot foeragerende Watersnippen.
"Gelukkig" kwamen we op de terugweg geen rare soorten meer tegen, zodat we keurig zeven minuten voor vertrek van de boot weer in de rij stonden!
Deelnemers, wederom bedankt voor de fijne dag en voor een ieder die ook eens met ons mee wil naar het eiland: https://www.birdingholland.nl/texel-voorjaar
Comments