Nee? Nou, die kon nie! Of beter: Die kwam nie! Dat wil zeggen: Niet in de provincie Groningen. Vol goede moed, hopend op en dromend van voortploeterende papegaaiduikers en burgemeesters in een ziedende noordwester trok ik gisteren met drie lagen kleding richting Lauwersoog, maar daar aangekomen bleek het in plaats van een woeste herfstdag een vriendelijke lentedag te zijn! Met hooguit een windkracht 4 en een mooie zon aan de hemel was het prima toeven, maar de zeevogedroom was wel heel snel vervlogen. Tegen beter weten in probeerde ik het, samen met een stel andere teleurgestelde vogelaars, nog even maar verder dan enkele verre Toppers en vier Paarse strandlopers kwamen we niet. Waarschijnlijk waren die bij zuidoost 3 ook wel gepasseerd...
De plannen werden dus maar gewijzigd en met een privé-excursie rond Lauwersmeer en een KWELDERTOCHT (er is nog plek!) nog in het verschiet, besloot ik er dus maar een verkenningsrondje van te maken om te zien waar zich de krenten in de pap tegenwoordig bevinden. Welnu, de haven is en blijft een must, met natuurlijk de overwinterende Roodhalsfuut als een "zekerheidje" maar met vandaag ook een (verzwakte) Zeekoet, een erg mooi belichte Paarse strandloper en een groepje Sneeuwgorzen voor handen. Het is eigenlijk met heel veel soorten het geval, maar zeker ook met Sneeuwgorzen: Het maakt niet uit hoeveel foto's je al van de soort hebt gemaakt, elke volgende keer dat je ze ziet ga je toch gewoon weer overstag. En een echt paarse Paarse strandloper is natuurlijk ook een buitenkansje!
De Friese kant van Lauwersmeer is in de winter traditioneel de meest productieve zijde. Ook nu zaten er erg veel vogels, uiteraard vooral ganzen maar ook vele kieviten en Goudplevieren. Bantpolder en de omgeving rondom Anjum was dan ook goed voor de nodige tijd vertier en vermaak en met goed resultaat ook. Hoogtepunten werden gevormd door een Witbuikrotgans, een Sneeuwgans en... een ROODHALSGANS! Jawel, het was, na een heel vroege ergens eind september, inmiddels al weer ruim vier maanden geleden dat ik de soort zag. Veel te lang voor een vogel die een absolute winterfavoriet is, maar het is wel zo dat de tweede helft van de "winter" altijd de beste tijd is voor de soort. Tussen grofweg nu en eind mei gaat het vast en zeker vaker goed komen, hopelijk ook vaak tijdens excursies! En sterker nog: het zou vandaag zelfs nog beter worden!
Op weg richting Ternaard en Holwerd maakte ik enkele korte tussenstops, die twee van de leukste soorten van de dag opleverden maar die ik beide niet kon vastleggen: Een Smelleken joeg minuten lang achter een zangvogeltje aan (ik kon door de afstand niet zien welke soort) en sloeg 'm uiteindelijk succesvol terwijl een IJsgors roepend recht over me heen vloog. Nadat ik in Lauwersoog al een uurtje tussen ze had gezeten, besloot ik verder geen fototijd te besteden aan een groep Sneeuwgorzen die ik trof op een akker nabij Nes.
Bij Holwerd waaide het al een stuk harder dan in Lauwersoog (de grens van de storm lag vrij strak net ten westen van de Fries-Groningse provinciegrens, blijkbaar) maar ik kon er desalniettemin mijn hart ophalen met maar liefst twee Roodhalsganzen en een Witbuikrotgans. Wat een weelde!
Ik wist genoeg: Er is langs de Waddenkust nog meer dan voldoende te beleven voor mijn toekomstige excursiegasten, zeker in ogenschouw nemend dat ik hotspots Paessens en Ternaard-buitendijks vandaag nog links had laten liggen ook. Ondanks dat ik inmiddels best naar voorjaar verlang, blijft wintervogelen op een dag als deze toch ook echt geweldig. Rustig reed ik terug richting Lauwersoog en kwam daar de eerste Roodhalsgans nogmaals tegen, maar nu wat dichterbij én in gezelschap van een zeldzame Zwarte rotgans. Een prima einde van een dag zonder Corrie maar mét genoeg turbulentie op vogelvlak!
Comments