top of page

TEXEL: THE AFTERPARTY!

PRIVÉ-MINIBUSEXCURSIE, MAANDAG 20 OKTOBER


Reeds vorig jaar boekte een gezelschap Brabantse vogelaars een dag privé voor acht op Texel. De datum was toen al bewust en tactisch gekozen: de maandag na het Dutch Birding vogelweekend. Zo had je een stuk minder last van drukte en kon je met wat geluk nog profiteren van het zoek-, maar vooral vindwerk van de honderden vogelaars die de dagen ervoor het eiland hadden afgestroopt.

Je kunt dat natuurlijk allemaal leuk bedenken, maar hoe het uitpakt is altijd afwachten. Dus dat we een maandag hadden geprikt na wat wellicht het beste Dutch Birding weekend ooit is geweest, is puur geluk. Hoofdrolspelers van de twee voorgaande dagen waren ten eerste en vooral de Pimpelmezen, die met tienduizenden over het eiland waren getrokken en een onuitwisbare indruk hadden achtergelaten. Tegen zo'n fenomeen kan geen zeldzaamheid op, maar ook op dat vlak waren het zeer bijzondere dagen. Er is zo veel ontdekt, dat het voor ons lastig kiezen was. Wat gaat de route worden, welke soorten willen we graag zien en hoeveel tijd steken we waarin?

Het eerste stukje van de puzzel was niet zo moeilijk te leggen. Om op het eiland te komen, moet je met de boot en daarachter vliegt al enkele weken, zij het op zeer onregelmatige basis, een zeldzaam Amerikaans meeuwtje: de inmiddels beroemde Kleine kokmeeuw. Op de heenweg liet deze vogel echter verstek gaan, maar we hadden later natuurlijk nog een kans.

De twee soorten die op voorhand het lastigst leken maar die hoog op de verlanglijsten stonden, waren de jonge Giervalk en de Steppeklapekster. Bij het oprijden van het eiland bleek de eerste reeds gezien te zijn, dus reden we eerst richting Slufter, alwaar dit bakbeest z'n tijdelijke domicilie leek te hebben.

Heel moeilijk maakte deze vogel het ons gelukkig niet, want meteen bij aankomst zat 'ie te poetsen op een paal. Ver in het gebied, dat wel, maar door de telescoop prima te zien. 20 minuten en een Blauwe kiekendief, enkele Kleine zilverreigers en een Havik verder, strekte de vogel zich en begon aan een spectaculaire jacht. In volle vaart knalde de reuzenvalk door de slenken en over de vlakte, aan alle kanten opspattende groepen vogels tot gevolg. Als dit beest het op je voorzien heeft, ben je als vogels volgens mij volledig kansloos; wat een samengebundelde wendbaarheid, kracht en snelheid straalt deze vogel uit! Het was indrukwekkend, maar door de afstand waren foto's niet of nauwelijks mogelijk en zouden ze al helemaal geen recht doen aan wat we voor en door onze ogen zagen gebeuren.

Dat geeft natuurlijk niets, hij staat in het geheugen gegrift!

Strekkende Giervalk in de Slufter
Strekkende Giervalk in de Slufter
Net na het opstijgen.
Net na het opstijgen.
Snelheid ontwikkelend alvorens in het noordelijk deel jagend in de meute op te gaan.
Snelheid ontwikkelend alvorens in het noordelijk deel jagend in de meute op te gaan.

Inmiddels was duidelijk dat ook de Steppeklapekster nog op het eiland was, maar deze vogel bleek zeer mobiel en daardoor zeer lastig te onderscheppen. We besloten toch een poging te doen middels een wandeling langs de Lange Dam, sowieso een mooi stuk Texel, maar de vogel bleek uiteindelijk ook hier alweer verdwenen. Een tweede poging, een uurtje later, mislukte ook. Slechts één persoon had de vogel weer even kort in beeld gehad, maar toen wij arriveerden was er, ondanks dat we heel dichtbij waren op het moment van de melding, reeds geen spoor meer. We lieten het erbij; dit kostte teveel kostbare vogeltijd.

In plaats daarvan reden we richting de noordpunt. Op weg daarheen zagen we een groepje vogelaars aandachtig in een haagje turen. Ze hadden net een Bladkoning in de kijker gekregen en we konden zo aanschuiven om mee te genieten van deze fijne najaarssoort! Robert, Frank en Daan: bedankt!. Ook vloog hier nog een Houtsnip langs.

Bladkoning; kort maar mooi in beeld.
Bladkoning; kort maar mooi in beeld.

Op het Renvogelveld was wederom (net als enkele weken geleden) een Grauwe franjepoot aanwezig. Het was grappig te zien hoe de juveniele vogel steeds een foeragerende Dodaars volgde en zo profiteerde van het voedsel dat het duiken van het fuutje naar de oppervlakte bracht.

Dodaars en Grauwe franjepoot
Dodaars en Grauwe franjepoot

Na een stop met toilet en koffie in het vogelinfomatiecentrum tuurden we het Wad boven De Cocksdorp uitgebreid af. Gekke dingen kwamen we daar niet tegen,. maar vele honderden Goudplevieren, meerdere Zilverplevieren, Grutto's, Bontbekplevieren, Lepelaars, Eiders, Middelste zaagbekken, Rotganzen, Kluten en andere typische wadsoorten zijn voor 'binnenlandvogelaars' natuurlijk altijd leuk.

Landende Middelste zaagbekken en zwemmende Rotganzen
Landende Middelste zaagbekken en zwemmende Rotganzen

Dorpzicht vind ik in oktober altijd een zeer veelbelovend plekje. Ook nu leverde een korte wandeling veel 'klein spul' op, maar verder dan Tjiftjaf, Goudhaan en Vuurgoudhaan kwamen we helaas niet.

Goudhaan
Goudhaan
Vuurgoudhaan
Vuurgoudhaan

Inmiddels bleek dat de beroemde Brileider, na 1,5 dagen afwezigheid, weer te zien was op z'n bekende plek. Die moesten we natuurlijk even bekijken, dus zakten we langzaam richting het zuiden af. Bij het Wagejot stopten we voor een eerder ontdekte Rosse franjepoot. De juveniele vogel bleek daar gelukkig nog aanwezig. Twee soorten franjepoten op een dag, dus: dat is toch best uniek te noemen!

Rosse franjepoot, helemaal alleen en op iets grotere afstand dan z'n Grauwe familielid eerder op de dag.
Rosse franjepoot, helemaal alleen en op iets grotere afstand dan z'n Grauwe familielid eerder op de dag.

Eenmaal op de dijk was de Brileider snel gevonden, maar deze bleek op vrij grote afstand te foerageren. Zo groot, dat ik, na de bizarre plaatjes van afgelopen weken niet eens meer de moeite heb genomen om een bewijsplaatje te maken (zo blasé ben ik al ;-)). Verder zagen we hier meerdere Geoorde futen, Eiders en Middelste zaagbekken en vloog er een groep Toendrarietganzen over.

Toendrarietganzen; welkom terug!
Toendrarietganzen; welkom terug!

Inmiddels moesten we ons echt richting boot begeven, maar we werden nog even opgehouden door een groep rotganzen op een akker. Daarop bleek een adulte Witbuikrotgans te lopen, maar toen ik deze vogel wilde laten zien, ploften er pardoes drie Strandleeuweriken voor ons neer. Zij wisten de aandacht vervolgens volledig op zich gericht te krijgen, en terecht. Hoe zeer ik en bijna iedereen ook van Rotganzen houden, Strandleeweriken staan net nog even een treedje hoger op de esthetische ladder!

De drie Strandleeuweriken op een onverwachte plek...
De drie Strandleeuweriken op een onverwachte plek...
...gevonden dankzij de aanwezigheid van deze Witbuikrotgans!
...gevonden dankzij de aanwezigheid van deze Witbuikrotgans!

Met enige haast reden we naar de boot, maar we pasten er gelukkig nog bij. Aan boord snelden we naar het achterdek, hopend op een passende afsluiting van deze soortenrijke dag. Het geduld werd flink op de proef gesteld, maar net voor we de haven van Den Helder invoeren, was 'ie er toch ineens: de Kleine kokmeeuw!

Kleine kokmeeuw. Zie o.a. het zwarte snaveltje, de roze pootjes en de compleet lichte ondervleugels.
Kleine kokmeeuw. Zie o.a. het zwarte snaveltje, de roze pootjes en de compleet lichte ondervleugels.
ree

De, eigenlijk weer veel te korte, dag werd zo met een knal(ler) afgesloten!

Deelnemers: dank voor deze mooie dag en graag tot een volgende keer!

 
 
 

Opmerkingen


bottom of page