De afgelopen week ging het weer eens veel over de temperatuur en de daarbij behorende "chill factor", ook wel gevoelstemperatuur genoemd. Het verschil daartussen was, dankzij de frisse zuidoostenwind, behoorlijk groot. Oftewel: je gevoel, voeten en handen zeiden het ene, de thermometer gaf echter iets heel anders aan.
Hetzelfde gebeurt soms met excursies. Ik zou het bij deze de gevoelsdynamiek willen noemen. Voor je gevoel verloopt een dag vogeltechnisch (te) stil en moeizaam, maar als je uiteindelijk een blik op de soortenlijst werpt, zegt die toch iets heel anders.
Dit was bijvoorbeeld het geval bij de roofvogel- en uilenexcursie van afgelopen zaterdag. Het was fris, zeg maar gerust koud (zeker voor het gevoel ;-)) en gedurende de hele dag voelde het aan alsof de vogelactiviteit buitengewoon laag was en dat het derhalve sprokkelen was. Maar toen de streep zo rond vijven getrokken werd en de uitslag van de optelsom daar was, kon je toch onmogelijk spreken van een magere dag. We zagen namelijk o.a. Zeearend, Ruigpootbuizerd, Havik, Sperwer, Blauwe kiekendief (veel!), een Smelleken, Bosuil, Ransuil, Oever- en Waterpieper, Wilde- en Kleine zwaan, Glanskop, Middelste bonte specht, Frater, Strandleeuwerik en een Houtsnip die tussen de poten van een Blauwe kiekendief weg vloog! We misten alleen wel de Velduilen, die de laatste tijd vreemd genoeg wel vaker verstek laten gaan. Door een erg rustig begin van de dag en de gemiste uil aan het eind alsmede de weinige echt goede fotomomenten daalde de gevoelsdynamiek blijkbaar dusdanig dat ons een rad voor ogen werd gedraaid. Maar zeg nou zelf: slecht kun je een dergelijke dag toch niet noemen!?
Desalniettemin ga ik uiteraard voor nóg beter tijdens de komende edities, waarvoor overigens nog wat plekken beschikbaar zijn . En ik heb dan ook geen excuus meer, want morgen (woensdag) staat eindelijk de grootscheepse restauratie op het programma. Al meer dan twee jaar kamp ik met meerdere klachten die hopelijk alle samenhangen met de (dubbele) liesbreuk en buikwandbreuk, waaraan ik na lang wachten dus toch echt geopereerd ga worden. Dat betekent dus even geen excursies, maar het Dagje Delta hoop ik weer te kunnen meemaken. Ik zal dan vast nog fysiek wat beperkt zijn (de mentale beperkingen zijn chronisch ;-)), maar in 2023 hoop ik weer te kunnen rondlopen als.... een RENVOGEL? Maar als het een Kievit wordt, ben ik ook al heel tevreden! Fijne Kerstdagen, dus!
(Ook ik heb tijdens deze excursie maar weinig foto's kunnen maken, dus de selectie plaatjes is erg beperkt)
