top of page

RANDMEREN: GEEN MASSA, WEL KWALITEIT!

MINIBUSEXCURSIE "ZEEAREND EN WINTERVOGELS LANGS DE RANDMEREN", ZATERDAG 17 FEBRUARI 2024


Ons jaarlijkse uitje naar de Randmeren smaakte, zeker achteraf, naar meer, maar helaas zullen we weer een jaartje geduld moeten hebben! Het was een erg mooie dag met een zeer gevarieerde en opmerkelijke soortenlijst! Echter, anders dan in andere jaren was het niet zo dat we ons door enorme groepen vogels (vooral duikeenden) heen moesten scannen. Dit jaar waren de grote aantallen blijkbaar niet op de plekken aanwezig waar wij waren. Dit zou wel eens te maken kunnen hebben met het rustige weer dat we troffen. Elk voordeel heeft z'n nadeel: rustige condities kunnen er wel eens voor zorgen dat de tapijten eenden wat verder op de meren of juist helemaal aan de andere kant verblijven. Stevige westenwind, wat we in de afgelopen edities geregeld gehad hebben, zorgt dan aan de ene kant voor luwtezoekers (en dus aantallen) aan de de Flevokant maar tegelijk ook voor een extra jas bij ons. Ik weet wel waar mijn voorkeur naar uit gaat!

Afijn, niet al te veel eenden, dus, maar we werden uiteindelijk ruimschoots gecompenseerd! Het begon al leuk met wat Appelvinken op de afspreeklocatie en al snel hoorden we de eerste baltsende Haviken en zagen we de kenmerkende eendensoorten voor de Randmeren in deze tijd van het jaar, waaronder Brilduikers, Grote zaagbekken en een enkel Nonnetje. Pontische meeuwen zijn bijna al niet meer noemenswaardig, maar ik blijf het stug toch doen; het blijven voor mij vogels waar de kijker aan blijft kleven! De koffie ging niet alleen vergezeld van koek, maar ook van twee Cetti's zangers, een Grote gele kwikstaart en een aangespoelde/opgebaggerde Diamantsteur (een indrukwekkend grote, maar dus helaas dode vis).

Grote gele kwikstaart
Nonnetje

De enige eend die écht opzien baarde, was een hybride Kuifeend x Tafeleend. Je hebt er op je soortenlijstje niets aan, maar het is desalniettemin een leuke en niet alledaagse mix! De vogel zwom nabij Ketelhaven, het noordelijkste plekje dat we deze dag zouden aandoen. Verder zagen we heel erg ver twee Zeearenden vliegen, die leken te landen in een boom langs de weg die op onze route zou liggen.

Hybride Kuifeend x Tafeleend

Eenmaal bij de bewuste boom aangekomen, bleken de Zeearenden er nog te zitten en nadat we ze vrij lange tijd mooi konden bekijken, begonnen ze uiteindelijk ook meermaals en luidkeels te roepen! Het is altijd een erg indrukwekkend geluid, zeker als het rustig weer is en de roep door het stille water haast nog wat versterkt lijkt te worden. Kippenvel!

Man (onder) en vrouw Zeearend
Roepend!
Koppen naar achter en roepen maar! Ik was helaas te laat voor een fimpje.

Bij een volgende stop hadden we wederom beet wat betreft Zeearenden. Twee volwassen vogels zaten rustig op hun nest en waren met de telescoop mooi te zien. Ook zaten hier enkele Pontische meeuwen, een Witte kwikstaart en meerdere Pijlstaarten en Grote zaagbekken.

Zeearenden op het nest
Grote zaagbekken
Witte kwikstaart

Vogels kijken is soms gewoon een kwestie van het geluk hebben om op het juiste moment op de juiste plek te zijn. Zo'n moment troffen we bij een op het oog vrij willekeurig plasje, waar we binnen tien minuten oog in oog stonden met o.a. een Kleine zilverreiger, vijf Koereigers, drie Kemphanen, twee Haviken, een Raaf en als klap op de vuurpijl een Kraanvogel, die vanaf de Veluwe aan kwam vliegen en westwaarts Flevoland in vloog!

Kraanvogel!
Koereigers
Kleine zilverreiger; een schaarse soort hier!
Nonnetje
Raaf
Pontische meeuw
Kemphanen en een Wulp met een opmerkelijk getekend koppatroon. Regenwulp-ish, zou ik haast zeggen!
Maar zo met de kop opzij is het nog meer echt een gewone Wulp.

Omdat de grote aantallen vogels wat ontbraken, een hutje onbereikbaar was vanwege de nattigheid en er wensen waren vanuit deelnemers, gooiden we er voor de laatste twee uurtjes maar weer eens een flinke scheut flexibiliteit en improvisatie in. Zo stonden we even later te kijken naar een nogal tamme flamingo, die achteraf een hybride Europese x Chileensde flamingo uit het Zwillbrocker Venn bleek te zijn. gelukkig zwom er ook nog een zuivere Geoorde fuut rond ;-).

Tweedejaars Chileense x Europese flamingo
Geoorde fuut

Het hoofddoel van het afdwalen waren echter tien Pestvogels, die al enkele dagen Nunspeet onveilig maakten. Deze werkelijk schitterende vogels zijn niet te versmaden en bovendien weet je maar nooit hoe lang het weer zal duren voordat je weer zo'n mooie groep zult tegenkomen. Invasies lijken de laatste jaren steeds schaarser te worden, dus elke kans die je krijgt om deze parels te zien en te horen moet je aangrijpen!

Het was mooi om te zien dat ze al aardig het voorjaar in de bol hadden. Er zaten duidelijk enkele paartjes in de groep, die elkaar vertroetelden en voerden. Bovendien werd er regelmatig als vliegenvangers op insecten gejaagd, wat in de broedgebieden het hoofdvoedsel is. Heel erg gaaf!

Regelmatig werd er vanuit boomtoppen op vliegenvangerachtige wijze op insecten gejaagd!
10 Pestvogels op één foto!
Naast de insecten werden ook de laatste bessen van de Gelderse rozen gulzig verslonden.

Dit was een meer dan prachtige afsluiting van een vogeldag waarin de gebruikelijke massa werd vervangen door een wat minder gebruikelijke set soorten; een goede deal, wat mij betreft!


Voor de komende weken is er nog plek op enkele excursies, en wel de volgende:

192 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

תגובות


bottom of page