Het einde van het jaar nadert, dat merk je aan alles. De blaadjes vallen, de eerste nachtvorst is genoteerd, de verwarming en/op open haarden draaien weer op volle toeren en de stamppotten staan weer op het menu. En natuurlijk de zeetochten; ze zijn zo maar ineens weer voor een klein jaar voorbij en hetzelfde geldt uiteraard voor de vogelweekends die we rondom sommige van de zeetochten organiseren.
Afgelopen weekend was de laatste editie van het vogelweekend "Te land, ter zee en..." van 2019 (de eerste voor 2020 staat inmiddels online), die traditioneel bestaat uit een excursie in/rond het Lauwersmeer, een hotelovernachting in het knusse hotel In 't Holt 1654 en als afsluiter een zeetocht vanuit Lauwersoog.
De Lauwersmeerexcursie werd ditmaal begeleid door Lazar. Hieronder een korte samenvatting van zijn dag, met tekst van zijn hand:
Ik kijk terug naar een prachtige dag waarin wij ondanks de hard wind en eenmaal wat regen toch een hoop leuke en ook ‘ongewone’ vogelsoorten goed hebben kunnen waarnemen en/of fotograferen.
Als hoogtepunten van de trip een Ransuil, een groep Witkopstaartmezen, Appelvinken die zich leuk lieten zien, tevens de Baardmannen op meerdere plekken, een vrouwelijke Nonnetje in de vaart bij de uitkijkbult, nog twee vliegende Roerdompen op afstand (helaas niet voor iedereen weggelegd), zowel adult man als vrouwelijke en onvolwassen Blauwe kiekendieven zien jagen en een koppel Kleine Zwanen op het meer.
Tijdens een stevige bui lekker droog vanuit de hut bij Ezumakeeg kunnen genieten van een Waterpieper die zich geweldig liet zien, horen en fotografen. Spectaculair was de op eenden jagende onvolwassen vrouw Slechtvalk. Uiteindelijk in het bungalowpark kon ook de ijsvogel door iedereen worden bijgeschreven en een bonus tijdens onze sanitaire stop in de haven was een tamme Geoorde Fuut in winterkleed.
Als klap op de vuurpijl een prachtig langsvliegende Velduil kunnen oppikken. Eerst vanuit de rijdende bus waarna we via een parallelweggetje de vogel hebben ingehaald. Vervolgens op de parkeerplaats bij Hoek van Band kwam de uil aanvliegen. Met zon in de rug op kleine afstand kon iedereen prachtig genieten en foto’s maken; een ervaring die ik niet snel zal vergeten.
We zijn uiteindelijk uitgekomen op een totaallijst van 91 soorten! Een goede score, helemaal gezien de vrij stevige wind!
En dan de zeetocht van zondag. Eerlijk is eerlijk: dit was één van de rustigere edities en helaas aardig in lijn met het totaalbeeld van dit najaar. September en oktober 2019 zullen niet de boeken in gaan als de beste maanden ooit voor zeevogels, niet vanaf schepen en niet vanaf land. De aanvoer is simpelweg niet bijster goed geweest en daarvan ben je wel enigszins afhankelijk, met vogelen in het algemeen maar met zeevogels in het bijzonder.
Ondanks dat we de gehele dag ons best hebben gedaan, eerst boven Schiermonnikoog en vervolgens iets verder op zee boven Ameland, wilde het met zeevogels niet echt vlotten. Opvallend waren wel de hoge aantallen Alken (zeker afgezet tegen de Zeekoeten) en dus bleef de hoop om daartussen toch een Papegaaiduiker te vinden (het ultieme doel van deze tocht) tot het eind maar wellicht toch enigszins tegen beter weten in overeind.
Hier een fotografische opsomming van wat er wel voor handen was op deze droge en zo nu en dan zelfs zonnige dag, dat dan weer wel (als enige plek in Nederland, da's ook wat waard ;-)). De Bruinvissen moet u er zelf even bij denken, overigens.
Lees wel even verder onder de foto, want er volgde uiteindelijk toch nog wel iets wat de schaarste aan zeevogels voor velen in één klap deed vergeten...
En zo leek deze dag toch een beetje als een nachtkaars (maar wel een sfeervolle, zie hierboven) uit te gaan, ware het niet dat Willem Wind daar klaarblijkelijk anders over dacht. Hij pikte net ten zuidwesten van Schiermonnikoog boven de Waddenzee zowaar een gierzwaluw op. Vogelaars die de afgelopen jaren een beetje hebben gelet op zeldzaamheden weten dan dat het alle hens aan dek is en dat er zo snel mogelijk zo veel mogelijk foto's gemaakt moeten worden, want het kan dan zo maar (of eigenlijk: zeer waarschijnlijk) gaan om een erg zeldzame Vale Gierzwaluw! Nu bleek het maken van enigszins toonbare plaatjes geen sinecure, want het licht was inmiddels al in rap tempo uit aan het gaan. Met de ISO flink opgeschroefd en meerdere stops overbelicht lukte het me uiteindelijk om enkele plaatjes te maken waarmee de identiteit als Vale Gierzwaluw wel bevestigd lijkt te worden. De vogel zal door de ontdekker ongetwijfeld beschreven en ingediend worden bij de CDNA.
Deze zeldzaamheid bleek voor vele opvarenden uiteraard een nieuwe soort en voor vele anderen simpelweg een topsoort, waarmee de tocht en daarmee het zeevogelseizien toch nog met een glimlach eindigde. En dat de redding moest komen van een "landvogel" zien we dan maar even door de vingers ;-)
Volgend jaar gaan we weer de zee op en ditmaal zelfs drie keer vanuit Lauwersoog (maar ook uit IJmuiden en waarschijnlijk Scheveningen). De kalender is zich inmiddels aan het vullen en de eerste tochten zijn reeds te boeken. Aangezien ze snel vollopen is (redelijk) op tijd boeken aan te raden!
