Het is als excursieleider altijd best spannend om een excursie te leiden met toch vooral één doelsoort. Wat nu als deze niet thuis geeft? Wat nu als je uren rond moet rijden en lopen om de gasten uiteindelijk onverrichter zake huiswaarts te moeten sturen? Natuurlijk zal ieder weldenkend mens snappen dat je de natuur niet kunt regisseren en dat dit bij vogels kijken altijd een risico is, maar ik kan uit ervaring melden dat je je toch behoorlijk beroerd kunt voelen wanneer een dag niet brengt wat je in gedachten had. Zeker en vooral ook omdat je vaak weet hoe het wél kan zijn en vaak ook is. Vandaag stond er weer zo'n "enge" excursie op het programma: de Kraanvogelexcursie in Drenthe. Natuurlijk, ze zitten er, dat is recentelijk nog gecheckt, maar laten ze zich ook zien?? Met een volgeboekt busje vol deelnemers uit werkelijk alle uithoeken van het land hoop je dat het gebied en de vogels je niet in de steek laten en dat je kunt laten zien waarom deze provincie zo mooi en uniek is. Welnu, laat ik maar met de deur in huis vallen: vijf minuten nadat we van de verzamelplek vertrokken waren zagen we de eerste 2 Kraanvogels al lopen en gedurende de dag zagen we er nog veel meer; vooral losse paartjes, maar ook een groep van 18 vogels bij elkaar! Ze werden zowel door de deelnemers als door de gids van dienst met veel enthousiasme begroet, dat zult u begrijpen! (Lees verder onder de foto's)
De druk was dus al snel van de ketel (vooral voor mij, overigens ;-)) en dus stond niets een zoektocht naar nog meer leuke soorten in de weg. Vlak na de eerste Kraanvogels begonnen we al lekker met o.a. 2 mannetjes Blauwe Kiekendieven, een (te) snel langperend Smelleken, een mooi groepje Wilde Zwanen vlak langs de weg en een Roodborsttapuit.
(Lees verder onder de foto's)
Op weg naar nog enkele akkers waar zich graag Kraanvogels ophouden passeerden we nog een mooi Ooievaarsnest in een kale boom; toch altijd een fijn voorjaarsaangezicht. Ook zagen we in enkele tuinen o.a. Keep, Geelgors en een roepende Appelvink en liepen in een drassig veld enkele Waterpiepers.
De volgende stop zou een wandeling naar de uitkijktoren zijn, maar we werden echter behoorlijk opgehouden door een stel zwarte vogels. Eerst waren het drie Raven die zich nogal luidruchtig aandienden en terwijl we naar deze toch stiekem best mooie vogels stonden te kijken kwam er ineens een schitterende Zwarte Specht voor ons in een boom zitten, waarbij enkele nestholtes werden geïnspecteerd.
Na dit enerverende kwartier kon dan uiteindelijk de wandeling plaatsvinden. Vanuit de toren zagen we niet heel veel opwindends, behalve een grote roofvogel in een boom die in veel aan een Zeearend deed denken, maar gebrek aan telescoop en de enorme afstand (die was even achtergebleven in de minibus...) zorgden ervoor dat 100% uitsluitsel niet gegeven kon worden. Gelukkig kwam die later alsnog, want tijdens een wandeling door het veen kwamen vanuit dezelfde richting niet één maar zelfs twee Zeearenden omhoog! Ze bleven net te ver weg voor leuke foto's, maar de waarneming was er niet minder om, zeker niet omdat deze vergezeld ging van om ons heen zingende Veldleeuweriken (iets wat tegenwoordig helaas haast noemenswaardig is).
De arenden betekenden een waardig einde van een prachtige en productieve vogeldag in het Drentse. We hebben zo maar het idee dat we hier dit voorjaar nog wel vaker terecht zullen komen ;-)
Σχόλια