MINIBUSEXCURSIE, 3 EN 4 MAART 2023
Afgelopen vrijdag en zaterdag was de tweede editie van de "internationale" (dat klinkt heel wat, niet!?) vogeltweedaagse, die in het teken stond van haken (roofvogels) en hakken (spechten). Dag één spenderen we dan in Noord-Nederland, dag twee in het befaamde Duitse oerbos Hasbruch.
Het bleek een tweedaagse met vele gezichten. Om te beginnen natuurlijk de acht gezichten van de deelnemers (het was dus weer volgeboekt), maar daar doelde ik natuurlijk niet in eerste instantie op. Zowel op vogelgebied als wat betreft de omstandigheden kregen we veel variatie voorgeschoteld. Over het eerste: aan excursies van Birdingholland.nl hangt wel vaker een thema, maar ons strikt aan het draaiboek houden is er vrijwel nooit bij. Dat komt natuurlijk ten eerste omdat er überhaupt geen draaiboek is (draaiboeken en natuur is een slechte combinatie), maar vooral omdat we altijd zorgen dat we op de meest kansrijke momenten in de beste gebieden zijn. Dan is er natuurlijk vrijwel altijd veel meer te zien dan waar je voornamelijk voor komt. Daarover zo meer. Over het weer: de vrijdag was een prima dag met droog en rustig weer en zo nu en dan wat zonneschijn, terwijl de zaterdag vooral grijs was met een aantrekkende wind en af en toe wat nattigheid (zonder dat dat zou echt heel hinderlijk was, overigens). Kortom: aan variatie geen gebrek en dat leverde hoogtepunten maar soms ook, eerlijk is eerlijk, iets meer stilte dan gehoopt op.
De vrijdag zou dus in het teken moeten hebben gestaan van roofvogels en uilen, maar als je ziet welke soorten er uiteindelijk op de daglijst stonden, zal de neutrale kijker het toch vooral een prachtige, allround vogeldag noemen.
We startten in de Onlanden, alwaar we al meteen, zij het op gebruikelijke afstand, de soms lastig te vinden, overwinterende Ruigpootbuizerd in de telescoop kregen. Tijdens de korte stukjes die de vogel vloog waren de beste en meest in het oog springende kenmerken (de witte staart met zwarte eindband, het buikschild en de lichte/crèmekleurige ondervleugels met polsvlekken) goed te zien. Ook zagen we Torenvalk, Buizerd, VIER Bruine kiekendieven samen en een mooie man Blauwe kiekendief.
Op weg naar de volgende stop passeerden we wederom het weilandje met koeien waar nog steeds een Koereiger aanwezig bleek. Die konden we natuurlijk niet links (of in dit geval rechts) laten liggen!
"Onze" Bosuil liet vandaag helaas voor de eerste keer verstek gaan. Piepte hij een dag eerder nog even over de rand, nu liet hij zich tijdens onze aanwezigheid niet zien. Als troost kregen we wel een Groene specht (roepend), drie Appelvinken en een Middelste bonte specht; ook niet misselijk!
Op weg naar de plek voor Ransuilen zouden we letterlijk de plek passeren waar Rik Winters een weer eerder een zeer zeldzame Humes Bladkoning had ontdekt. Omdat ik had begrepen dat de vogel erg lastig te vinden en te volgen was, was het aanvankelijk niet mijn plan om daar te stoppen. Op het laatst besloot ik toch anders; een alles of niets poging hoeft niet lang te duren en niet geschoten is altijd mis. Nou, het pakte prima uit want letterlijk binnen een halve minuut na aankomst had ik de vogel in de kijker en een kwartiertje later liepen we allen terug naar de bus met een mooie (voor velen nieuwe) soort en zelfs wat foto's rijker!
In tegenstelling tot de Bosuil deden Ransuilen wel wat we hadden afgesproken. Ze zaten rustig op ons te wachten en waren leuk te zien.
Op weg naar de Waddenkust voor de feestelijke afsluiting van de dag, wandelden we nog even naar het uitzichtpunt voor het Zeearendennest. Een Roerdomp vloog daar (te) kort op uit het riet en een Slechtvalk zat op afstand in een kale boom om uiteindelijk te gaan jagen. Bruine- en Blauwe kiekendieven slingerden laag boven het riet, waarin het verder nog rustig was. Nog enkele weken en dan sieren Blauwborsten, Rietzangers en Snorren hier de boel weer op!
Als er een Roodhalsgans in de buurt zit en je zit bij mij in het busje, dan weet je: er is geen keus! Ook vandaag achtte ik de kans op deze soort groot en dus moésten we even op zoek. Gelukkig duurde de zoektocht niet lang; al heel snel zag ik een adulte vogel lopen tussen vele Brand- en Rotganzen. En in dezelfde groep bleek zowaar ook een Zwarte rotgans aanwezig! Het was af en toe lastig om de vogels eruit te pikken, laat staan de fotograferen, maar uiteindelijk lukte het (soort van...).
Na dit "verplichte" tussendoortje, dat volgens mij niemand zo opvatte, reden we dan eindelijk richting Velduilen. Omdat we nog een transfer naar een Duits hotel voor ons hadden, waren we wat eerder dan gebruikelijk op de plek en was het natuurlijk de vraag of de vogels al actief waren. Ze hebben namelijk een sterke voorkeur voor het einde van de middag. Welnu, het antwoord liet niet lang op zich wachten; we zagen zeker 10 exemplaren rondflappen op verschillende locaties binnen- en buitendijks. Om de paar fotografen niet te zeer in de weg te lopen, hielden we een beetje afstand, maar ook dan is het festijn prima te volgen. En hoewel ik inmiddels erg uitkijk naar het voorjaar, verveelt dit winterwaddentafereel, waarbij overigens ook meerdere Blauwe kiekendieven een duit in het zakje deden, werkelijk nooit!
Vervolgens reden we in een uurtje of twee naar ons Duitse hotel om zo de volgende ochtend enigszins op tijd in het bos te kunnen zijn. Zoals eerder aangegeven was het die zaterdag echter wat minder weer dan de dag ervoor. Meer wind, een vrij lage temperatuur, bewolking en af en toe wat regen zijn niet de meest ideale omstandigheden, maar begin maart is wel een toptijd voor spechten en vroege bosvogels en het oerbos Hasbruch is een topplek, dus er zou echt wel wat leuks in de koker moeten zitten. Welnu, de start bij het hotel was nog prima (Appelvinken, Groene specht en vier overvliegende Kraanvogels!), maar in het bos bleek het toch echt stiller dan gebruikelijk en dan gehoopt. Het was dus flink werken om de specialiteiten te zien in de aantallen die hier gebruikelijk zijn. Dat laatste lukte dan ook niet, maar na een stevige wandeling verlieten we uiteindelijk de plek met soorten als Middelste bonte specht, Zwarte specht (gehoord en zeer mager gezien), Glanskop, Kortsnavelboomkruiper, Kraanvogels (een groep van minimaal zes en later nog twee losse) en Grote gele kwikstaart. Dat lijkt nog redelijk, maar zoals gezegd: het echte spektakel, zoals ik het hier ken, bleef wat uit en er waren te lange stukken van stilte bij. Tsja, zo gaat dat soms bij vogels kijken. Je hebt het te doen met wat de omstandigheden je op dat moment te bieden hebben...
Halverwege de middag reden we terug en konden we terugkijken op een tweedaagse die (wat mij betreft) in ieder geval ontzettend gezellig en ontspannen was verlopen en waarbij het resultaat uiteindelijk toch fiks meer plussen dan minnen kende. Deelnemers, zeer veel dank en tot snel! Volgend jaar gaan we zeker weer en hopen we dat ook de Hasbruch dan weer z'n vertrouwde gezicht laat zien. Nieuwe data volgen binnenkort, tot die tijd kun je natuurlijk nog aansluiten bij enkele dagexcursies: www.birdingholland.nl/dagexcursies
Comments