Wanneer u een excursie boekt bij Birdingholland.nl mag u er altijd van uit gaan dat wij tot het uiterste zullen gaan om u zo veel mogelijk soorten zo goed mogelijk te laten zien. We zijn zelf altijd de eersten om kritisch te zijn wanneer het even wat minder loopt of wanneer we niet (de aantallen vogels) zien waarop we hoopten. Natuurlijk heb je het verloop van een excursie maar voor een beperkt deel in eigen handen en ben je voor een groot deel van externe factoren afhankelijk: de omstandigheden, de aanwezigheid van vogels en geluk, om er maar eens drie te noemen, zijn niet afdwingbaar en dat is misschien maar goed ook. Frustrerend is het echter af en toe wel ;-).
Toen we afgelopen zaterdag begonnen aan de excursie rond de Afsluitdijk en de Kop van Noord-Holland lag de lat voor ons wel erg hoog. De editie van vorig jaar was zo'n excursie die als een flow verliep en waarbij werkelijk alles lukte en meezat. Om het nou een loden last te noemen gaat misschien wat ver; laten we zeggen dat Lazar en ik (Martijn) gezond gespannen waren en hoopten op minimaal een excursie die zich kon meten met vorig jaar.
Welnu, eerlijk is eerlijk: Dat is niet helemaal gelukt en dat was realistisch gezien ook niet heel gek. Als je echter thuiskomt met een nieuwe soort voor Nederland alsmede een leuk rijtje schaarsheden en wanneer het weer ook nog eens behoorlijk meeviel moet één en ander misschien ook gewoon even in perspectief worden gezien.
Om 9.15 stonden 14 van de 16 deelnemers klaar voor de start; twee ongelukkigen hadden pech met de auto en moesten derhalve noodgedwongen een uurtje later aansluiten. Ze misten dus het eerste onderdeel van de excursie: de binnenhaven van Den Oever; een altijd spannende en vogelrijke plek. Ook vandaag stelde deze niet teleur, ondanks het feit dat de overwinterende Buffelkopeend zich helaas niet liet zien. Opvallend waren de gigantische aantallen FUTEN en AALSCHOLVERS, die dankbaar gebruik maakten van deze blijkbaar erg visrijke plek. Verder zagen we meerdere NONNETJES, MIDDELSTE- EN GROTE ZAAGBEKKEN en vonden we ook al snel de reeds lang aanwezige IJSEEND. Verder was er een kortstondige waarneming van een GROTE ZEE-EEND (deze dook onder om nooit weer boven te komen; althans, zo leek het...). De verrassendste waarnemingen waren die van een mannetje MANDARIJNEEND (!) en een OEVERLOPER. Deze laatste soort "hoort hier in de winter niet te zijn", maar blijkbaar heeft dit exemplaar lak aan conventies en gaat hij/zij proberen het hier te redden. Met de huidige temperaturen moet dat echter geen probleem zijn. Overigens hebben we vanwege de afstand Amerikaanse Oeverloper niet kunnen uitsluiten, dus mocht er binnenkort nog iemand in de buurt zijn: check de blokken bij de uitgang van de haven, aan de IJsselmeerzijde.
Rondom de parkeerplaats foerageerden tientallen SIJZEN en PUTTERS en er vloog er zowel een WITTE- als een GROTE GELE KWIKSTAART rond.
Eenmaal terug bij de parkeerplaats waren ook de laatste twee deelnemers dankzij de Wegenwacht gearriveerd en kon het echt beginnen! We reden met de twee volgeboekte minibusjes eerst zuidwaarts richting Dijkwielen. Hier genoten we van vele KUIFEENDEN en enkele TOPPERS en DODAARSJES en zagen we meerdere BAARDMANNEN in het riet zitten en over het riet vliegen. Minimaal even memorabel was de koffie met het door "mijn" studenten gebakken amandelbroodje. Voor hen die het nog niet weten: ik geef drie dagen in de week les op ROC Noorderpoort op een locatie waarin ook de bakkersopleiding is gevestigd. Inmiddels weet men dat ik in het weekend vaak met mensen op pad ben en derhalve worden er vaak creaties van de afgelopen week bewaard die ik tegen een kleine vergoeding kan meenemen op de excursies. Reken dus niet te hard meer op de aloude stroopwafel; het kan zo maar iets heel anders (beters!?) worden!
Vervolgens gingen we op zoek naar de grote groepen rietganzen die traditioneel in deze regio overwinteren, maar helaas zaten de vogels die wij konden vinden alle op te grote afstand om daar eventueel leuke soorten tussenuit te kunnen pakken. Het bleef bij dit rondje dus bij TOENDRARIETGANZEN en enkele WILDE ZWANEN.
Als je in deze tijd een excursie doet in de Kop van Noord-Holland, dan kun je niet om dé soort van 2019 (?) heen, die nog steeds rondwandelt nabij Schagen: de KLEINE REGENWULP. Deze waanzinnig spectaculaire dwaalgast hoort op dit moment in Australië en Oost-Azië te zitten, maar één individu heeft totaal een verkeerde afslag genomen en belandde tussen de Wulpen in de gemeente Hollands Kroon. Vele duizenden vogelaars uit binnen- en buitenland zijn gedurende de afgelopen weken al langs geweest om deze nieuwe soort voor Nederland te bekijken en ook wij kunnen ons inmiddels aansluiten bij dit indrukwekkende gezelschap. Helaas liep de vogel, zoals overigens altijd, op respectabele afstand, maar was door de telescoop goed herkenbaar tussen de wel drie keer grotere Wulpen. Hieronder een sfeerplaatje; ziet u de bewuste vogel??
Het was inmiddels land en breed middag, dus de hoogste tijd om langzaam maar zeker richting Afsluitdijk te bewegen. Vorig jaar zagen we zo veel mooie soorten in Nood-Holland dat we uiteindelijk ternauwernood de Afsluitdijk nog wisten aan te tikken maar we Friesland nooit bereikten, dat wilden we dit jaar eigenlijk wel anders doen (hoewel we ook zouden tekenen voor zo'n nieuw luxeprobleem, natuurlijk). Eerst hadden we nog wel een appeltje te schillen met de rotganzen in de polders net ten zuiden van de Waddenkust. Daartussen lopen namelijk vrijwel altijd wat zeldzamere soorten en na wat rondzoeken vonden we uiteindelijk twee grote groepen waarin zich niet minder dan vier ZWARTE ROTGANZEN en één WITBUIKROTGANZEN ophielden.
Na een sanitaire stop reden we daadwerkelijk de Afsluitdijk op en omdat de tijd toch wel enigszins begon te dringen besloten we te beginnen in aan de Friese kant, waar naar verwachting de leukste soorten zouden kunnen zitten. Het bleek er echter relatief rustig, maar de honderden TOPPERS en de GROTE- en MIDDELSTE ZAAGBEKKEN en NONNETJES waren mooi en lieten zich goed bekijken. Op de tweede stop, Breezanddijk, zagen we, in reeds sterk afnemend licht, nog een adulte PONTISCHE MEEUW.
Dit bleek wel ongeveer de laatste noemenswaardige soort, of het moet misschien nog een ROODKEELDUIKER zijn die vanuit één van de busjes over de Afsluitdijk "naar binnen" vloog, maar deze vogel werd maar door enkele mensen gezien.
Om klokslag tien voor vijf was de cirkel rond en waren we terug bij het startpunt. Conclusie: het was geen 2019, maar het was goed. We hebben het gevoel dat de edities van deze excursie in oneven jaren beter zijn, dus als ik u was zou ik maar alvast een plekje reserveren voor 2021 ;-)