Een bijzonder jaar hoort bijzonder afgesloten te worden en dat is dan ook gebeurd. De hoofdrolspelers: Otters! Hoewel ik (Martijn) in dit blog doorgaans geen belevenissen beschrijf waarbij geen klanten aanwezig waren, wil ik voor deze laatste post van 2020 een uitzondering maken. De laatste privé-excursie van het jaar zou er namelijk één zijn samen met vaste gast Wilma. Haar grote wens was om ooit een keer een Otter in Nederland te zien en gisteren (woensdag) moest dat gaan gebeuren. Maar ik kan niet vertellen over woensdag voor eerst even "mijn" dinsdag te beschrijven. Op die dag wilde ik namelijk proberen om mijn kinderen voor het eerst in hun leven Otters te laten zien. We zouden naar het gebied gaan waar ik de volgende dag ook met Wilma heen zou gaan en derhalve zou het tripje meteen als een soort veredelde voorbereiding kunnen dienen. Helaas bleek het weer dinsdag roet in het eten te gooien. Het regende reeds in de ochtend gestaag door en een blik op buienrader stemde niet vrolijk voor het vervolg. Ik besloot het familie-uitje dus maar af te blazen en terwijl ik dus nog maar een extra kop koffie inschonk, kreeg in een appje van collega-gids Marnix. Hij was op dat moment wel op zoek naar Otters, maar kreeg een melding binnen van een waarneming van Otters in...het Hoendiep in Zuidhorn! Dat is hemelsbreed letterlijk op 150 meter van mijn voordeur. Uiteraard werd ik in eerste instantie overmand met een gezonde portie scepsis en ongeloof, maar omdat ik toch niets beters te doen had, trok ik laarzen en regenjas aan, nam voor het geval dat een klein cameraatje mee en wandelde richting het water. Ik kan eigenlijk nog steeds nauwelijks geloven wat er gebeurde toen ik bij het Hoendiep aan kwam lopen. Meteen hoorde ik het karakteristieke gepiep van een Otter en enkele seconden later zag ik twee dieren zwemmen; een moeder die een kleintje bij het nekvel had en door het water trok. Ze passeerden me op enkele meters... Ik had nog net de tegenwoordigheid van geest om de camera aan te zetten en een filmpje te maken. Ik heb het geluid er even af gehaald, omdat er anders wellicht wat aanstootgevende kreten uit uw telefoon of laptop zouden rollen ;-)
Nadat ik wat lokalen had ingelicht, sprintte ik terug naar huis om een fatsoenlijke camera te halen. Bij terugkomst waren er nog steeds regelmatig dieren te zien en te horen, zij het niet meer zo open en bloot als op het filmpje. De activiteit werd in de loop van de dag steeds minder, om in de middag geheel te verstommen. Gezien het feit dat het hier gaat om een moeder met in ieder geval twee kleine jongen, die op het filmpje zwemles krijgen (zo leerde de maker van de Otterfilm, Hilco Jansma, mij) en het feit dar er reeds in november een melding was op exact dezelfde plek, zou suggereren dat de dieren hier dichtbij een territorium hebben. Hier nog twee foto's die ik kon maken met de "goede" camera, ondanks de belabberde weer- en lichtomstandigheden. Het was een waanzinnig bizarre ervaring, dat zult u begrijpen!
Met Otters in de "achtertuin" voelt het natuurlijk een beetje vreemd om de volgende dag naar Overijssel te rijden om daar Otters te zoeken. Ik had echter geen idee hoe honkvast en betrouwbaar de dieren van Zuidhorn zouden zijn, dus opteerde ik toch maar voor de "veilige" en reeds bewezen plek. Echter, ook deze plek heeft blijkbaar z'n ups en downs, want toen Wilma en ik er gisteren (woensdag) waren, bleek de activiteit van de dieren behoorlijk laag. De hele ochtend zoeken leverde niets op behalve een mooie Waterral (ik had de camera helaas niet bij de hand), een schitterende IJsvogel en meerdere Grote zaagbekken.
Het kostte wat koude ledematen en vooral dus veel geduld, maar gelukkig kreeg Wilma uiteindelijk toch haar Otters. Ze zaten doorgaans niet zo dichtbij en veel in en bij de kant, maar door de telescoop waren ze goed te bekijken en zagen we op een bepaald moment drie dieren tegelijk spelen en jagen. Foto's maken was door de afstand en de begroeiing waar de dieren veel in, onder en tussen zaten zo goed als onmogelijk, maar voor het broodnodige bewijs zal ik hier toch wat pixels toevoegen ;-)
Met deze excursie is een einde gekomen aan het Birdingholland.nl-jaar 2020. We willen een ieder nogmaals een gezond en gelukkig 2021 wensen en hopen u spoedig in normalere omstandigheden (terug) te zien bij één van onze excursies!