ZATERDAG 14 EN ZONDAG 15 SEPTEMBER 2024
Je weet dat het najaar weer echt begonnen is wanneer je de nostalgische geur van visafval niet uit je kleding krijgt en je kijkerbeeld wordt verdoelzeld door een laag hardnekkig zout ;-). Welnu, het najaar is begonnen!
Nee, het viel gelukkig alles mee wat betreft opspattend water en rondvliegende visresten. En misschien was dat nu wel precies de reden waarom we ook teleurstellend weinig vogels zagen: er was te veel zon en te weinig wind. Daarmee werd het een lekker loom dagje varen, maar we het werd al snel duidelijk dat we net een dag te laat waren met de eerste zeetocht van 2024. De wind was de dagen voorafgaand aan de tocht nog erg goed geweest, maar op zaterdag was het zo goed als windstil, waardoor de zee te lang de tijd had gehad om "leeg te lopen" qua zeevogels. We hoopten dat er nog wat van de leuke soorten zouden zijn blijven hangen, maar als ze dat al deden, openbaarden ze zich helaas niet aan ons.
Zo zijn we op zondag lekker bijgekleurd aan boord van de Dageraad, maar moeten we nog even wachten op de eerste, echt goede zeedag. Dat kan nu eenmaal gebeuren, zeevogeltochten zijn een gok waarbij je soms ornithologisch met de neus in de boter valt en op andere dagen de dag in het zonnetje moet uitzitten ;-).
Wat we nog wel zagen? Een Kleine jager of 5, een Jan-van-Gent of enkele handjes vol, een Roodkeelduiker, meerdere Zwarte zee-eenden, opvallend veel Zeekoeten en maar 2 Alken (en dan alleen als je op het voordek stond...), veel sterns (Zwarte-, Grote- en Dwergsterns en Visdieven) en wederom vele, vele Pontische meeuwen. En zo lijkt het misschien nog wat, maar gezien de tijd dat we op zee zijn geweest is het flink beneden gemiddeld. Het is niet anders; laten we hopen dat we op de komende tochten de zeevogels die we vandaag niet kregen nog tegoed hebben!
Acht deelnemers (een minibus vol, dus) aan deze zeetocht hadden een heel weekend in het noorden geboekt. Deze tweedaagse, met de naam 'Te land, ter zee en...' doen wij al jaren en is een leuke manier om een gevarieerd weekend Noord-Nederland te doen in wat de spannendste tijd van het vogeljaar is, of in ieder geval kan zijn.
Zaterdag stond er voor hen een dag Lauwersmeer op het programma. Zoals gezegd: het was prachtig, rustig en zonnig weer. Niet wat we wensten met het oog op de zondag, maar als het dan toch zo is, dan kun je er maar beter van genieten!
De start was meteen explosief en een hoogtepunt. Een wandeling aan de zuidkant van het gebied bracht zeven soorten roofvogels en veel ander moois. De hoofdrol was echter weggelegd voor een waanzinnige juveniele Wespendief. We zagen de vogel opcirkelen, vermoedelijk op zoek naar thermiek om zijn reis zuidwaarts te vervolgen, toen een Torenvalk 'm ook in het vizier kreeg. Die was blijkbaar niet gediend van deze gast in zijn territorium, dus de valk begon de Wespendief fel te belagen. Zo fel, dat de Wespenief zich genoodzaakt zag weer naar beneden te gaan, en wel precies op de plek waar wij stonden! Zo kregen we een waar schouwspel voorgeschoteld, dat werd afgesloten met een jonge wespendief die ons bijna de haren van het hoofd vloog (oké, da's misschien lichtelijk overdreven, maar zo voelde het). Echt geweldig; wanneer kun je een Wespendief nou haast in de ogen kijken!?
En alsof deze soort nog niet genoeg was, kregen we ook zomaar een dichtbij langsvliegende Roerdomp in de schoot geworpen. Ook niet bepaald alledaags! En de koek was nog niet op, want ook drie Zeearenden, een Boomvalk, meerdere Bruine kiekendieven, wat Baardmannetjes, twee Reuzensterns, een Cetti's zanger en meerdere Sperwers verdienen het om genoemd te worden.
Bij het Jaap Deensgat zagen we weer Reuzensterns en weer Baardmannen, maar stond het water door de noordelijke wind van de afgelopen tijd wat hoog. Het Oude Robbengat bracht een ruiend tweedejaars vrouwtje Blauwe kiekendief, roofvogel nummer acht van de dag!
In de haven vlogen enkele Zwarte sterns, Visdieven en Grote sterns rond. Vanaf de dijk bij de Bantpolder was het leuk steltlopers kijken, met o.a. honderden Bontbekplevieren, vele Bonte strandlopers, meerdere Wulpen en Rosse grutto's en twee Kleine strandlopers. Vanaf de dijk bij Paessens zagen we o.a twee IJsvogels, een Kleine zilverreiger, een groepje gele kwikstaarten, meerdere Groenpootruiters en een Oeverloper.
Met de zon die langzaam maar zeker de juiste kant opdraaide, werd het tijd voor de traditionele afsluiter: de Ezumakeeg. Daar was het zoals gebruikelijk prachtig en waren de duizenden Goudplevieren ontegenzeggelijk de blikvangers. De franjepoten bleken even weg, maar we zagen wel o.a. Kleine strandlopers, een Zeearend, een verre Havik (#9), vele Kemphanen, een groepje Brilduikers, vijf Koereigers en meerdere Reuzensterns, naast de algemenere soorten die hier zo'n beetje standaard zijn.
Al met al hebben we geen schokgolf door de vogelwereld veroorzaakt met deze tweedaagse, maar het was hartstikke prima en bovendien heel erg gezellig (en dat in misschien nog wel meer waard!).
Iedereen die z'n steentje aan dit weekend heeft bijgedragen: hartelijk dank!
Commentaires