De volgende privé-excursie was er eentje voor toch wel een enigszins opmerkelijk gezelschap: vader Arlin nam zijn zevenjarige dochter mee op een toertje door het noorden op zoek naar vooral uilen. Vaders krijgen we nog wel eens mee, maar dochters, en dan helemaal dochters van zeven: het was een noviteit. Maar het was ontzettend gezellig en Maria, want zo heette ze, deed het geweldig. Ze was enthousiast, hield de temperaturen goed vol en liep als een prof! Ze had echter ook goede redenen om vrolijk te zijn, want het was weer eens een prima dag. Zowel het weer als de soorten deden waarop we hoopten en derhalve zaten de vogels bij aankomst steeds keurig op ons te wachten. Je zou haast denken dat we ze getraind hebben, maar geloof ons: het is toch steeds wel weer spannend en een opluchting als het loopt zoals het ook vandaag weer liep. Qua soorten was het zoals u inmiddels van de excursie in kwestie gewend bent, maar we lopen het bekende rijtje hierbij toch nog een keer af, simpelweg omdat we er zelf zo veel lol in hebben ;-) We begonnen weer bij "de" Bosuil. Reeds wanneer je aan komt rijden kun je zien of je geluk hebt of niet en zoals reeds verraden: het was een goede dag!
Nadat Arlin ook zijn eerste foto's met z'n gehuurde fotocombinatie had gemaakt (wat gezien het nog schaars aanwezige licht nog niet meeviel) konden we door naar de volgende uilenstop: De Ransuilen van Zuidhorn. Deze zaten iets verder weg dan ze soms plegen te doen, maar ze waren nog steeds zeer genietbaar. We zagen er ongeveer 8, waarvan enkele redelijk vrij en dicht bij elkaar zaten.
Dat ging wederom erg soepel, dus besloten we meteen maar door te pakken met uilensoort drie: Velduil. U raadt het al, eenmaal op de kwelders aangekomen was het vrij snel raak. Tijdens de wandeling in het gebied zagen we eigenlijk constant uilen vliegen; ook hier betrof het zeker 8 maar wellicht meer vogels en ook nu lieten ze zich meer dan prima zien. Toen de zon ook nog doorbrak, werd het helemaal een gouden middag. Zoals u zult begrijpen staken we even wat tijd in het fotograferen van dit voor Nederland toch tamelijk unieke schouwspel!
Met zo veel spektakel om je heen zou je haast vergeten dat er tussendoor ook nog wat meer te zien is. Zo vloog er een enorme groep IJsgorzen rond (zeker 40 exemplaren!), zagen we 2 Blauwe kiekendieven, meerdere Oeverpiepers en vlogen er 4 Strandleeuweriken op/weg voor we ze konden vastleggen.
Het was lastig loskomen van de uilen en het mooie gebied, maar de kou begon er bij Maria toch wat in te kruipen. Even spelen in de zeeklei doet op zo'n moment wonderen ;-)
Next stop: haven van Lauwersoog, in de hoop om wat leuke vogels voor ons alsmede een Zeehond voor Maria te "scoren". De vogels lieten het, op een prachtig paartje Eiders na, een beetje afweten, maar Maria kreeg wel haar Gewone zeehond.
Omdat Arlin en Maria nog terug moesten naar Den Haag, besloten we er nog één laatste stop aan vast te plakken alvorens ze de terugreis zouden aanvaarden. De keuze viel op de bekende uitkijkheuvel, waarbij we hoopten een Zeearend in beeld te kunnen krijgen. Het werden er uiteindelijk twee, maar zoals wel vaker zaten de jonge vogels weer midden in het gebied; door de telescoop goed te zien, maar voor een foto veel te ver weg. Ook de Baardmannetjes en Waterrallen, die zich onder de heuvel bevonden, lieten zich lastig vereeuwigen, maar de Blauwe- en Bruine kiekendieven dansten regelmatig boven het riet en waren mooi te volgen. Enkele Wilde- en Kleine zwanen, die zich ophielden tussen krankzinnig veel Kieviten, ganzen en eenden, bleken vandaag de laatste soorten waar de telescoop en de lenzen op werden gericht. Deze uitkijkheuvel stelt eigenlijk nooit teleur en ook vandaag was het een fijne afsluiting van een ontspannen en zeer succesvolle dag in het noorden!
Wilt u ook een dagje corona ontvluchten en (o.a.) uilen kijken in Noord-Nederland, reserveer dan uw eigen privédag op via deze site!