TWEEDAAGSE 'HET BESTE VAN NOORD-NEDERLAND': TWEE GEZICHTEN
- Martijn Bot
- 2 dagen geleden
- 4 minuten om te lezen
MINIBUSEXCURSIE, ZATERDAG 20 EN ZONDAG 21 DECEMBER
De laatste tweedaagse van 2025 was er duidelijk een met twee gezichten. Het idee is natuurlijk om de leukste soorten die er op dit moment in Noord-Nederland voor handen zijn te laten zien, maar met name dat laten zien was op de zaterdag een probleem. We zagen door de mist namelijk maar bar weinig. En waar dat meestal iets is van de eerste uren van de dag, werd ons ditmaal de hele zaterdag niet meer zicht gegund dan hooguit 100 meter, maar er waren ook momenten dat zelfs die schatting nog optimistisch was.
Dikke vette pech, dus, maar wat kun je in zo'n geval anders dan kijken wat er nog wƩl kan. Wat kweldersoorten, bijvoorbeeld, want die willen soms nog wel eens zo dichtbij zitten dat zelfs 50 meter genoeg is.
Zo kwamen we in de ochtend gelukkig toch nog aan onze Fraters, Sneeuwgorzen, Oeverpiepers en Kleine zilverreigers, en zelfs enkele Velduilen doemden ineens uit de mist op. Met de warmtebeeldcamera vonden we ook nog enkele rustende vogels, maar deze waren door de mist of door de begroeiing vaak maar lastig met de gewone optiek te vinden. Een groepje Strandleeuweriken vloog hier ook nog over, maar weigerde naar de grond te gaan. Dat wil zeggen: dat deden ze uiteindelijk vast, maar wij konden niet zien waar. Desalniettemin was het nog een aardige oogst gezien de uitdagende omstandigheden.
Op de pier van Holwerd werden we tijdens de koffie tenminste niet afgeleid door vogels; een voordeel van weinig zicht ;-). De plek van de Taigaboomkruiper was ook nog wel een optie met dit weer, dus waagden we daar een poging. Het ging wat moeizamer dan gisteren, maar ook nu liet de vogel zich weer zien in gezelschap van onder andere Goudhanen en Vuurgoudhanen. Met de foto's van de dag ervoor in het achterhoofd besloot ik maar even geen nieuwe poging meer te wagen ;-).
Op de laatste kwelder van de dag zagen we wederom Strandleeuweriken, maar ditmaal wel rustig foeragerend. Ook hier waren weer Sneeuwgorzen voor handen; zeven stuks zelfs.
Als het op de kortste dag van het jaar eigenlijk ook nog eens niet licht is geweest, is het eind van de dag helemaal snel in zicht. We deden in het allerlaatste zicht nog een poging om een Houtsnip te vinden. We vonden er twee, maar beide zagen ons ook en vlogen op voor de hele groep ze in de smiezen had. Jammer maar helaas... Morgen verder, maar de vrees was wel dat we wellicht weer een potdichte dag zouden krijgen gezien het rustige weer dat zou aanhouden. Maarrrrrr....
Dag 2
Niets was minder waar! Het contrast met de dag ervoor kon haast niet groter zijn. Rustig was het nog steeds, maar het zicht was prima en er was zon! Kortom: een zeldzame decemberdag en perfecte vogelomstandigheden!
De keuze qua bestemmingen is op zo'n dag natuurlijk reuze, maar ik koos voor de combinatie Fochteloƫrveen/Matsloot. We startten dus in het veen en dat was prachtig. Al op de weg erheen zagen we een groep van ongeveer 15 Wilde zwanen en in het gebied zelf werden we opgewacht door een groep van meer dan 20. De vogels riepen continu; hun indrukwekkende geluid weergalmde over het spiegelgladde water waarop de zwommen.
In de uurtjes die volgden bleef het zeer vermakelijk. We zagen o.a. een Havik die een Blauwe kiekendief aanviel, een Slechtvalk die Nijlganzen de stuipen op het lijf joeg, een Zeearend die Wintertalingen liet schrikken door alleen maar hoog over te vliegen, vijf Kraanvogels, enkele Roodborsttapuiten, twee Sperwers, mooie groepen Toendrarietganzen waarin een Kleine rietgans mee vloog, Vuurgoudhanen en een ongelofelijk aantal van 33 Raven, die zo goed als een grote groep vormden. Bizar!
Het tweede deel van de dag stond in het teken van Matsloot. Natuurlijk was het hoofddoel daar de overwinterende Grijze wouw, maar het is er sowieso altijd leuk vogels kijken en op een dag als deze heerlijk wandelen. Ondanks dat het er relatief rustig was, zagen we hier ons hoofddoel (Grijze wouw) prachtig en kregen we verder o.a. meerdere Blauwe- en Bruine kiekendieven, een IJsvogel, gillende Waterrallen en roepende Baardmannen, plus een aantal algemene riet- en moerassoorten.
Het was dus niet helemaal het weekend zoals ik het oorspronkelijk in mijn hoofd had, maar zo gaat dat nu eenmaal soms. In januari staat dit weekend nog eens op de kalender. Het zou zo maar kunnen dat we dan weer heel andere dingen gaan doen en heel andere dingen gaan zien. Leve de flexibiliteit, leve Noord-Nederland ;-)!
Opmerkingen