"Verandering van spijs doet eten". U kent het spreekwoord vast en zeker en zoals vele spreekwoorden, gezegden, clichés en open deuren slaat ook dit de spijker op de kop. Af en toe jezelf even wegrukken uit je vertrouwde omgeving en landen in een gebied waarin je zo weinig komt dat het steeds weer een beetje als nieuw aanvoelt: Het geeft energie en maakt je op één of andere manier nog weer een tikkeltje scherper en gemotiveerder. Thuiswedstrijden winnen is doorgaans immers makkelijker dan partijtjes op vreemde bodem, dus als je daar met een overwinning vertrekt, geeft dat net een beetje extra sjeu.
En volgens mij kunnen we (gids Lazar en ik, Martijn) zeggen dat we hebben gewonnen, afgelopen vrijdag en zaterdag in de Achterhoek. Ik weet dan weer niet precies van wie, maar toen we na twee excursiedagen noordwaarts reden, voelde het als een soort overwinning. Het waren heerlijke, zonnige en zeer gezellige dagen geweest, waarin we de meeste doelsoorten mooi in beeld wisten te krijgen en links en rechts nog wat bonusjes wisten voor te schotelen ook!
Het waren op papier twee dezelfde excursies ("Spechten en Oehoe in de Achterhoek"), die uiteindelijk op enkele fronten en dankzij onze altijd flexibele insteek, toch net verschillend uitvielen. Desalniettemin vat ik de beide dagen even samen in één verslag; dat leest net iets prettiger ;-).
Wat betreft de overeenkomsten: Zowel de vrijdag- als de zaterdaggroep troffen staalblauwe luchten en lenteachtige temperaturen en beide begonnen met een lange (qua tijd, niet qua afstand) wandeling door een prachtig Achterhoeks bos. De doelsoorten hier waren uiteraard de spechten, maar daarnaast ook enkele andere lokale specialiteiten. Over dit deel kunnen we kort zijn: Beide groepen zagen Grote-, Middelste- en Zwarte- en hoorden Groene specht. Zoals altijd bleek Kleine bonte specht weer eens de "party pooper" bij het halen van het spechtenkwintet. Op vrijdag hoorden we er nog wel één, op zaterdag bleef het letterlijk en figuurlijk stil. Bizar toch hoe moeilijk deze soort is geworden. In het verre vogelverleden, Lazar en ik kunnen het ons nog goed herinneren, kwamen we de soort veel regelmatiger tegen, zowel in bossen als ook tijdens najaarstrek in groepjes mezen op diverse hotspots. Nu is het een soort die we nog maar af en toe vinden, en dan vooral als we er niet naar zoeken. Het lukte zowel vrijdag als zaterdag dan weer wel om Grote gele kwikstaart en de zeldzame Kortsnavelboomkruiper (Taigaboomkruiper) mooi te zien en er waren daarnaast goede en soms minder goede waarnemingen van o.a. Goudhaan, Vuurgoudhaan, Zwarte mees, Glanskop, Sperwer, Appelvink, IJsvogel, Keep, Koperwiek, Sijs en Grote lijster.
Hier een selectie foto's van de twee dagen.
Na dit heerlijke en inmiddels klassieke begin van de excursie, leidt de vaste route ons naar de ouwe, trouwe Oehoe. In maart zit het vrouwtje van het lokale paartje altijd op de vaste richel in de groeve, alwaar ze van achter een weer eens erg onhandige kijkwand met te weinig en ongelukkig geplaatste kijkgaten uiteindelijk wel heel mooi te zien is. De zaterdaggroep kreeg echter, dankzij zeer goed voorbereidend werk van Lazar, nog een heel leuk extraatje in de vorm van een Steenuil! Zo konden ze binnen een kwartier genieten van de kleinste én de grootste uil van Nederland!
Het middagdeel van de excursie vormde het grootste verschil tussen de twee dagen. Nadat we op vrijdag een mooie maar vogeltechnisch rustige wandeling hadden gemaakt in "veengebied 1", besloten we op dag 2 een andere plek te proberen. Dat viel uiteindelijk beter uit, maar aan het gebied kan het haast niet hebben gelegen; het zal eerder een kwestie van geluk/pech geweest zijn. De zaterdaggroep kreeg bijvoorbeeld zomaar een overvliegende Rode wouw, alsmede meerdere Grote vossen en de eerste Blauwborst voorgeschoteld; soorten die ook in het gebied van vrijdag prima hadden gekund. Zo gaat dat soms.
Alle deelnemers: Zeer hartelijk dank voor jullie deelname en groot enthousiasme gedurende de twee dagen. Ander spijs smaakte sowieso al goed, maar het is nog prettiger eten in fijn gezelschap en dat genoegen smaakte ons wederom!