top of page

ROOFVOGELS IN NOORD-NEDERLAND: BLAUWE SOEP IS LEKKER EN OOK WEER NIET...

MINIBUSEXCURSIE, WOENSDAG 9 MAART 2022


Ik heb al eens eerder wat gezegd over staalblauwe dagen en vogels kijken. Het is een verhaal met duidelijk twee kanten. Aan de ene kant is er de enorme genietfactor, zeker in maart en zo vlak na een lange periode van grijs- en nattigheid. Want wat is het heerlijk om op een dag als gisteren (woensdag) buiten te zijn en je te laven aan een steeds krachtiger stralende zon. Maarrr, tegelijk is er de keerzijde dat het lastig vogels kijken is/kan zijn, zeker als het op roofvogels aankomt. Ze jagen op dergelijke dagen makkelijk en efficiënt en zijn daardoor minder (vaak) actief, als ze actief zijn cirkelen ze makkelijk hoog op en zijn dan in de "blauwe soep" moeilijker op te pikken en er is tenslotte nogal wat hinder van tegenlicht en luchttrilling. Oftewel: vaak zijn blauwe dagen fijn om buiten te zijn, maar leveren ze een iets kortere soortenlijst op dan dagen met een beetje "turbulentie" in het weer.

De laatste excursie "Roofvogels in Noord-Nederland" onderstreepte deze theorie enigszins. Om alvast te beginnen met de conclusie: We hebben, door verschillende korte, zonnige wandelingen, een lekkere kleur op het gezicht gekregen, hebben her en der wat leuke soorten gezien, maar qua vogels bleef het onder de streep net iets ondergemiddeld. Ik geloof overigens dat niemand daar een probleem mee had; het was weer eens een gezellige en positieve dag met een leuk, gemêleerd gezelschap.

We begonnen bij de Ransuilen en ook ditmaal moesten we het doen met weinig bevredigende silhouetten. Wellicht zitten de vogels bij oostenwind aan de voor ons "verkeerde kant" van de struiken? Een Sperwer werd hier nog wel op de huid gezeten door een Zwarte kraai en een Vuurgoudhaantje was een leuke "troostsoort". Polder Matsloot, de tweede plek, was onderhoudend met o.a. langsvliegende Watersnip, Baardman, Roodborsttapuit, Bruine kiekendief en zo maar twee Zeearenden! De vogels, een jong vrouwtje en een vrijwel adult mannetje, gingen uiteindelijk samen in een boom zitten en een wandeling langs het Leekstermeer bracht ons dichtbij genoeg om door de telescoop vol van beide vogels te kunnen genieten! Erg gaaf, want het bleek een nieuwe soort voor meerdere deelnemers!

Overigens bleek achteraf de hele dag de stabilisatie van mijn lens uit te staan, dus de foto's zijn ditmaal schaars en van magere kwaliteit....

Zeearenden. Slechte foto, natuurlijk, maar door de telescoop was het beeld prachtig!

Bruine kiekendief

Rond het middaguur kwamen we in de Onlanden aan, alwaar het weer ons weinig andere keuze liet dan "even" de toren te beklimmen. Niet alleen was het uitzicht, door het kraakheldere weer, uitmuntend, we werden ook beloond met een langsvliegende adulte Zeearend (de man van het Zuidlaardermeergebied??) en een jonge man Blauwe kiekendief die op ooghoogte langs kwam zeilen. Buizerds, torenvalken en 10+ Reeën maakte het plaatje compleet!

Uitkijktoren in de Onlanden (Foto: Joke van der Lei)

Blauwe kiekendief; wie kijkt naar wie?

Zo dichtbij, het was bijna eng ;-)


Adulte Zeearend (compilatie)

De Bosuil liet helaas weer verstek gaan (volgens lokale bewoners zit 'ie er soms nog wel, maar steeds vaker dan enkele weken geleden niet), maar een wandeling leverde wel diverse bossoorten op. Opvallend waren de vele en zeer actieve Boomklevers, waarvan sommige in ieder geval een eiwitrijke middag hadden ;-)

Hap...

Slik!

De laatste stop was het Zuidlaardermeergebied, waar we te voet een bezoekje brachten aan de plek waarvandaan je veilig en zonder verstoring het nest van de Zeearenden kunt zien. We zagen de man niet, maar de vrouw zat duidelijk op de eieren; de kop was door de telescoop goed te zien boven de rand van de horst. Een vrouw Sperwer vloog over de weg en enkele Grote lijsters zaten nog op hetzelfde akker als afgelopen weekend.

Ziet u haar?

Sperwer

Uitzicht vanaf het gemaal (Joke van der Lei)

Vanaf het gemaal was het fijn vogelen, zonder dat het nu meteen wereldschokkende vogels opleverde. De vele tientallen Grutto's waren prachtig, de verschillende eenden en vele duizenden ganzen indrukwekkend, maar qua roofvogels was het wat stiller dan je zou hopen. Het was even niet anders, aan de inspanning heeft het zeker niet gelegen en gelukkig werd het me niet persoonlijk aangerekend, voor zo ver ik de stemming juist interpreteerde ;-).

We wisten uiteindelijk de ring Groningen in de spits vakkundig te ontlopen, dus om vijf uur namen we, in ieder geval met vier Zeearenden en een lekkere dag struinen en vogels kijken rondom de stad Groningen "op zak", afscheid. Volgend najaar gaan we opnieuw op zoek naar roofvogels en uilen; hopelijk wordt het een wat beter muizenjaar dan 2021, zodat we tegen die tijd ook weer en langduriger te maken krijgen met "ouderwetse" aantallen roofvogels!


181 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comentarios


bottom of page