MINIBUSEXCURSIES, 13 EN 14 DECEMBER 2024
'T Het nog nooit nog nooit zo donker west
Of 't wer altied wel weer licht
De woorden van de bekendste volkszanger van Groningen zijn de afgelopen week meermaals door mijn hoofd geschoten. Het lijkt wel of de zon tegenwoordig nauwelijks meer op komt. Gelukkig duurt het niet lang meer voor we weer aan de goede kant van het licht terecht komen. De kortste dag komt eraan en dat is, vooral mentaal, altijd wel een fijn moment. Natuurlijk duurt de winter nog lang, maar het licht zal uiteindelijk terugkomen.
Tot die tijd zoeken we de lichtpuntjes in de vogels en dat lukte de afgelopen twee minibusexcursies met wisselend succes.
De roofvogelexcursies zitten nog even niet helemaal in de winning mood qua aantal soorten en hoogtepunten. Ook afgelopen vrijdag zat niet alles mee en moesten we het doen met o.a. Bruine- en (veel) Blauwe kiekendieven, verre Zeearenden, een boom vol Ransuilen, maar weer eens een Houtsnip aan de grond (met natuurlijk dank aan de warmtebeeldcamera) en als afsluitend hoogtepunt een schitterend jagende Velduil. In de grijze soep heb ik die dag het foto's maken maar even gelaten voor wat het was; daar viel weinig eer aan te behalen.
De kweldertocht van zaterdag was wel meer dan prima. Om te beginnen wisten we de Small Five van de kwelder al voor de lunch in de notitieboekjes te krijgen. We zagen Sneeuwgors, Strandleeuwerik, Oeverpieper en Frater en (zoals zo vaak) we hoorden een IJsgors of twee overvliegen. Deze soort is gewoon erg lastig aan de grond te vinden gezien hun voorkeur voor 'dichte meuk' en hun solitaire gedrag. Een Ransuil in een hulst was een leuk extraatje.
De eerste blauwe kiekendieven volgden al spoedig en de grote aantallen Toendrarietganzen langs de Waddendijk waren verrassend en mooi. Toen we 's middags het buitendijkse gebied ten westen van Holwerd binnenreden, was de gewenste Ruigpootbuizerd de eerste vogel die zich (prachtig!) liet zien.
Nadat we de vogel uitgebreid bekeken hadden (terwijl ze aan iets doods aan het plukken was) en nog een flinke groep Strandleeuweriken oppikten, vervolgden we de weg westwaarts. Al snel kwamen we terecht in een miezerbui die ongeveer een uur aanhield en waarin we niet veel meer zagen dan drie Kleine zilverreigers en de gebruikelijke Goudplevieren, Wulpen, Watersnippen, ganzen en eenden.
Gelukkig werd het aan het eind van de middag weer een soort van droog en konden we nog op zoek naar een andere zeer gewilde soort: Velduil. Er zijn er, zoals vaker gezegd, maar heel erg weinig dit jaar vanwege de lage Veldmuizenstand. Op de meeste 'traditionele' plekken schitteren ze door afwezigheid, maar gelukkig is er nog één plek waar je tegen het eind van de middag een kansje maakt. En dat kansje grepen we met beide handen aan, want we zagen twee vogels schitterend jagen. Ook hier waren veel Blauwe kiekendieven voor handen en zagen we verder o.a. een groep Kneuen met enkele Fraters en een overvliegende Strandleeuwerik.
Omdat foto's maken ook vandaag een flinke uitdaging was, heb ik een paar filmpjes gemaakt van zowel de Ruigpootbuizerd als de Velduilen en een man Blauwe kiekendief. Hieronder staan ze aan elkaar vast geplakt ;-).
Volgend jaar hebben we nog een paar Kweldertochten en Roofvogelexcursie op het programma staan, sommige met nog wat plek. Eerst gaan we woensdag 18 december op zoek naar Kraanvogels en vooral de zeer zeldzame Canadese Kraanvogel. Mocht je nog willen aansluiten op deze last minute: er zijn nog twee laatste plekken vrij!
Comments