MINIBUSEXCURSIE, MAANDAG 9 DECEMBER 2024
De weersvoorspellingen voor gisteren (maandag) waren weer eens onheilspellend (regen, wind en waterkou), maar de praktijk viel weer eens alleszins mee. We hebben tijdens ons traditionele winterdagje Oostvaardersplassen nauwelijks neerslag gezien (op enkele losse druppels na) en de wind en de kou waren er, maar waren goed 'te hebben'. En je krijgt het vanzelf warm als je mag doen wat het allerleukst is, de vogels heel fijn meewerken en het gezelschap ontzettend gezellig en positief is!
De start was al meteen verrassend en weer ontzettend gaaf. Tijdens mijn intropraatje, waar een IJsvogel hard doorheen aan het piepen was en die Cetti's zangers probeerden te verstoren, leek een groepje zangvogels (Merels, Roodborst, Winterkoning) ergens door in paniek te zijn. Er kwam een flink volume aan alarmroepjes uit de bosjes, dus in de hoop een Sperwer of wellicht een Wezel of Boommarter op te kunnen sporen, richtte ik de warmtebeeldcamera ongeveer op de plek waar het tumult vandaan kwam. Ik trof er geen van de genoemde soorten aan, maar zag wel vrijwel onmiddellijk, en het lijkt het thema van de afgelopen week, een Houtsnip zitten! Ondanks dat de vogel op nog geen vijf meter afstand bleek te zitten, kostte weer flink wat moeite om de vogel in het gebladerte ook met de verrekijker te vinden. Toen dat lukte en ook de telescoop de vogel te pakken had, konden we in alle rust genieten van de soort die je zonder moderne hulpmiddelen nooit van z'n levensdagen 'uit de bossage zou hebben getrokken'. Hoeveel van die vogels loop je in een dag wel niet voorbij, vraag ik me inmiddels af??
De wandeling naar 'De Zeearend' deed z'n naam vol eer aan. We zagen zeker 6 exemplaren, waarvan er zeker drie op heel aardige afstand langs kwamen zeilen. Dat gold ook voor een jonge Blauwe kiekendief en verder werden we verblijd met o.a. Vuurgoudhanen en Goudhanen, een Lepelaar, enkele Kleine zwanen, een Sperwer, 4 Grote zaagbekken, meerdere Pontische meeuwen en enorme aantallen algemene overwinteraars van plas-drasgebieden als Kivieten, Wintertalingen, Slobeenden, Smienten en Goudplevieren, die regelmatig in grote wolken de lucht ingingen wanneer er weer eens een roofvogel passeerde. Een Vos maakte de wandeling hier compleet.
In het Oostvaardersveld was het redelijk rustig, maar wisten we wel weer wat Kleine zwanen, een IJsvogel en een Wilde zwaan op te pikken. Maar het hoogtepunt was wel de vogel die oplichtte toen ik op goed geluk de warmtebeeldcamera op een stukje nat rietveld richtte. Daar zat zomaar en zowaar een Bokje te pitten! Ook deze vogel was nauwelijks op zicht te vinden. Toen dat uiteindelijk lukte, was ook hier de conclusie dat we deze soort volledig te danken hadden aan de moderne techniek. Zonder warmtebeeldcamera had je deze vogel absoluut nooit in de smiezen gekregen. Kicken, hoor: Houtsnip én Bokje aan de grond op één ochtend!
De vogel zat wel flink tussen bewegende vegetatie en was zelden vrij te zien. Hier voor het idee een filmpje door de telescoop en een mager bewijsfotootje.
De Grote praambult was relatief rustig, dus besloten we, vanwege de wegafsluiting aan de oostzijde van het gebied, over de Oostvaardersdijk richting de Almerezijde te rijden. We troffen daar verschillende groepen eenden aan, met o.a. een mooie, gemengde groep Middelste- en Grote zaagbekken. We konden de verschillen zo prachtig en van dichtbij bekijken. Ook lieten enkele Pontische meeuwen een studie op het verenkleed toe.
De dagen zijn helaas maar kort in deze maanden, dus de wandeling aan de Almerezijde was helaas meteen de afsluitende. Toch gingen we eruit met een knal, want we zagen, naast soorten als Matkop, Vuurgoudhaan, Blauwe kiekendief, Slechtvalk en Nonnetjes toch vooral een geweldig mannetje Smelleken! Deze kleinste roofvogel van Europa konden we fantastisch volgen tijdens een duizelingwekkende jacht op (waarschijnlijk) een Bonte strandloper. De vogel kwam daarbij op enkele meters langs het uitkijkbalkon van het vernieuwde bezoekerscentrum waar we op dat moment stonden. Daar was het dankzij de grote ramen lekker warm, maar diezelfde ramen zorgen er wel voor dat foto's maken zo goed als onmogelijk was. Het leverde heel bijzondere composities op ;-).
Het moge duidelijk zijn: Oostvaardersplassen is een gebied dat jaarrond en zeker ook in de winter zeer de moeite waard is. Zeker wanneer je een warmtebeeldcamera meeneemt ;-).
Comments