Pauline en een vriendin hebben sinds kort het vogelvirus te pakken en vinden het vooral leuk om te fotograferen. Voor aanvang van hun privé-excursie van afgelopen zondag hadden ze een aantal soorten doorgegeven dat ze graag voor de lens zouden willen krijgen. De route van vandaag leidde langs drie daarvan, te beginnen bij het hoofddoel: Zeearend. Het maakt eigenlijk niet uit hoe vaak je de soort al hebt gezien, het is nooit een straf om tijd bij ze door te brengen. Omdat ik (Martijn) eigenlijk vooral vogelaar en geen fotograaf ben, had ik nog nooit eerder echt tijd gestoken in de soort. Natuurlijk, altijd wanneer die machtige soort tijdens excursies opdoemt richt je de lens erop, maar dat zijn vrijwel altijd vluchtige toevalstreffers. Deze excursie gaf ook mij eens de gelegenheid om de gedragingen van de Zeearendfamilie te bestuderen en om eens te proberen wat mooiere/andersoortige foto's te maken. Uiteraard dienden ze dan wel enigszins mee te werken, wat zeker niet vanzelfsprekend is. Geen andere soort is namelijk zo goed in stil zitten en niets doen als Zeearend... Welnu, we vielen zoals zo vaak met de neus in de boter! Vanaf het moment dat we ons, na een korte wandeling, in het gras op toegestane afstand van zowel het nest als elkaar hadden gepositioneerd was het één en al actie. Er werden twee vissen naar het nest gebracht en gevoerd aan de twee jongen (die af en toe en door de telescoop met de koppies boven de rand van het nest te zien waren), er werden herstelwerkzaamheden verricht aan het nest, er werd luidkeels geroepen (zeer indrukwekkend!) en er werd zelfs tweemaal gepaard (waarschijnlijk om de band te bevestigen; de jongen zijn net twee weken oud, dus een nieuw broedsel is niet aan de orde)! Ergo: het was geweldig en we hebben enorm genoten van een soort waarvan we kort geleden nog niet zouden hebben kunnen vermoeden dat ze op zo'n 15 locaties in Nederland tot broeden zouden komen! Hier enkele plaatjes, waarbij gezegd moet worden dat er flink gecropt moest worden en het uiterste werd gevraagd van lens en camera.
Na deze zeer geslaagde ochtend begon de zon langzaam maar zeker een steeds grotere rol te spelen in het weerbeeld. Lekker voor ons, maar voor fotografie werden de omstandigheden vanwege het harde licht en de luchttrilling wat uitdagender. Toch leverde een wandeling in de Oostpolder nog leuke momenten op met o.a. een tweede wenssoort in de hoofdrol: de Blauwborst. Daarnaast lieten ook de Geoorde futen zich leuk zien, vloog een Raaf te snel langs voor een foto en zat een Beflijster te ver weg voor een goed plaatje.
Inmiddels vorderde de middag gestaag en hadden we nog twee plekken op de planning staan. De eerste was een parkje waarin zich een familie Bosuil zou moeten bevinden. Nu kun je er vanuit gaan dat ze er altijd wel zitten, maar ze vinden is niet altijd even makkelijk. Ze houden namelijk erg van bomen die bedekt zijn met klimop, waarin ze zich goed kunnen schuilhouden. Soms lukt dat schuilhouden zo goed dat beide vogels onvindbaar blijken, soms zie je een stukje uil en soms heb je geluk dat ze ineens open en bloot zitten. Wij zaten ergens tussen scenario twee en drie in. We vonden er één, die zich toch vrij aardig, zij het niet 100% vrij, liet bekijken en fotograferen!
De dag was al dik geslaagd, maar we hoopten nog op een toetje in polder Matsloot. Daar was het echter rustiger dan gehoopt. We hoorden echter wel meerdere Roerdompen, zagen meerdere Baardmannen (maar niet dichtbij en/of lang genoeg voor een foto) en Bruine kiekendieven en struikelden werkelijk over de Snorren, die zich soms ook erg leuk lieten bekijken.
Om een uurtje of vijf zat de dag erop en konden de twee deelneemsters zich opmaken voor het selecteren en bewerken van 1000+ foto's per persoon ;-)
Heeft u ook zin gekregen in Zeearenden, een dagje privé vogels kijken in een mooi gebied naar keuze of op zoek gaan naar een droomsoort? Kijk dan hier voor prijzen en mogelijkheden.