Zoals het nu lijkt zullen we de komende weken even niet met groepen op pad kunnen. Het lijkt me verstandig me verre te houden van het geven van een mening omtrent de huidige maatregelen, want aan 16.999.999 virologen heeft ons land meer dan genoeg. Laat ik het dan als volgt formuleren: Als ik zie dat op sommige plekken 30 mensen binnen bij elkaar mogen komen, terwijl buiten de groep niet groter mag zijn dan 4, dan lijkt het me dat er ergens de woorden "binnen" en "buiten" door elkaar gehaald lijken te worden. Afijn, we schikken ons in ons lot en zijn nu noodgedwongen aangewezen op privétripjes. En dat klinkt alsof we dat met tegenzin doen, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat dat stiekem misschien nog wel leuker is dan het groepswerk. De persoonlijke aandacht, het programma dat afgesteld kan worden op de vragen en wensen van de (maximaal drie) gasten, de flexibiliteit die je hebt om de route en de dagindeling aan te passen, de extra tijd die je op plekken kunt nemen wanneer de gasten daar om vragen of de situatie daar om schreeuwt: het is allemaal ontzettend leuk en fijn. En daarbij komt ook dat de gasten van Birdingholland.nl eigenlijk zonder uitzondering heel sympathieke en gezellige mensen zijn, met wie het ongelofelijk leuk vogels kijken is. Dit laatste geldt overigens ook voor onze groepen; zowel de overige gidsen als ik genieten zo goed als altijd van alle excursies die we mogen geven, en dat komt lang niet alleen door de gebieden waar we mogen zijn en de vogels die we zien! Tijdens de eerste coronagolf had ik al het genoegen een dag in het Zuidlaardermeer te mogen fietsen met Kenny en Ilona. Deze eerste privé-excursie beviel klaarblijkelijk zo goed (het was dan ook een heel mooie dag destijds) dat ze donderdag terug zijn gekomen voor een tweede trip. Ditmaal kozen we voor de Waddenkust (tussen Holwerd en Lauwersmeer), waar we op zoek zouden gaan naar de recent aangekomen wintergasten en hoopten op een mooi staartje najaarstrek. We ontmoetten elkaar op de befaamde pier van Holwerd en daar was het al vrijwel meteen raak met een nieuwe soort voor hen beiden: Kenny zelf wees ons op twee kleine valken die vanaf de Waddenzee leken te komen en in hard tegenlicht achter de pier langs jakkerden. Het bleken zowaar twee SMELLEKENS te zijn, een ware najaarsspecialiteit en een soort die tijdens excursies even gewild als lastig is gebleken. Een prachtige start die in schril contrast staat met onderstaand bewijsmateriaal. Er zal vanwege het tegenlicht en de korte duur van de waarneming echter even niet meer in ;-)
Naast deze toch wel (zij het bescheiden) "hoofdprijs" was het ook verder leuk vogelen op deze landtong in de Waddenzee, met vele OEVERPIEPERS, enkele BLAUWE KIEKENDIEVEN, een late TAPUIT, meerdere KANOETEN en enorm veel "normale" soorten als ROTGANZEN, BERGEENDEN, WULPEN, TURELUURS, BONTE STRANDLOPERS etc.
Voor we al vogelend richting het Lauwersmeergebied gingen, besloten we eerst nog een kort rondje te maken door de buitendijkse polders ten westen van Holwerd. Hier stikt het altijd van de vogels en ook ditmaal was het genieten van vele duizenden ganzen, eenden, grote groepen WULPEN en KIEVITEN, enkele Blauwe kiekendieven, een SPERWER, een late GROENPOOTRUITER en vele, vele duizenden (tienduizenden?) GOUDPLEVIEREN. Bovendien zaten er twee KLEINE ZWANEN op een akker meteen buiten Holwerd. Het weerzien met deze prachtige soort in het najaar bezorgt me altijd een mix van vreugde en treurnis, dat laatste omdat je je realiseert hoe zeldzaam ze aan het worden zijn (de wereldpopulatie wordt geschat op slechts 15.000 exemplaren) en hoe moeilijk ze het in de broedgebieden in de Baltische staten en Rusland hebben. Ook dit paartje had weer geen jongen bij zich; een veeg teken...
Next stop: de kwelders van Ternaard. Dit gebied is altijd kansrijk voor zowel veel ganzen als de winterspecialiteiten op het gebied van zangvogels. Voor we de dijk opliepen spraken we nog letterlijk de hoop uit om STRANDLEEUWERIKEN te treffen (zou wederom een nieuwe soort zijn voor zowel Kenny als Ilona), maar het werd nog een stukje mooier! We troffen niet alleen die soort aan (en dan ook nog eens 46 tegelijk!!), maar de groep zaten ook zo maar VIER IJSGORZEN! Dit was een echte bonus, omdat je toch echt niet zo heel vaak de kans krijgt om deze arctische soort mooi en rustig aan de grond te bekijken. Nadat een deel van de groep en drie van de vier IJsgorzen na een kort showtje de vleugels namen, bleven er nog acht Strandleeuweriken en een heel tamme IJsgors over, die zich werkelijk fenomenaal en van alle kanten liet zien. Wij konden rustig benaderen en vervolgens blijven zitten terwijl de vogels langzaam onze richting op bewogen. Ideaal en supergaaf! Excuses voor de lange serie plaatjes; we konden niet kiezen ;-)
Een beetje in de schaduw van deze noordelijke beauties waren er ook nog de nodige steltlopers de moeite van het bekijken waard, waaronder enkele ROSSE GRUTTO'S, BONTBEKPLEVIEREN en ZILVERPLEVIEREN.
Met twee blije gasten (want twee nieuwe soorten!) en een blije gids (want blije gasten en twee prachtige soorten!) togen we verder richting Paessens-Moddergat. Hier was duidelijk dat het nog herfstvakantie is en wij niet de enigen waren die van deze prachtige najaarsdag aan het genieten waren. Niet dat we over de hoofden konden lopen (druk in het noorden is werkelijk héél wat anders dan druk in de rest van het land), maar er liepen her en der wat plukjes mensen, wat het vogelen niet helemaal ten goede bleek te komen. Wel zagen we o.a. een flinke groep KNEUEN, enkele overvliegende STRAND- en VELDLEEUWERIKEN, wat PIJLSTAARTEN, een Blauwe kiekendief en zo nog wat gewonere soorten.
De middag was inmiddels aardig gevorderd, dus het was tijd om nog een randje Lauwersmeer mee te pakken in de vorm van de Kollumerpomp. Onderweg konden we nog o.a. een HAVIK en een KLEINE ZILVERREIGER noteren en een eerste rondje over de camping leverde enkele exemplaren van de mooiste zangvogeltjes van ons land op: VUURGOUDHAAN! Ze zijn waanzinnig fotogeniek maar weten dat zelf niet, dus hier slechts enkele "record shots".
Het laatste uurtje werd gespendeerd op en rond de uitkijkbult en we stonden nog geen minuut of we zagen zowaar een specialiteit van de plek: een ROERDOMP! De vogel vloog over de brede slenk maar had vanwege de onverwacht krachtige meewind nogal moeite met de landing. Hij crashte daarom min of meer, wat wel een grappig moment opleverde!
De laatste noemenswaardige soort was een jonge ZEEAREND, die op grote afstand te zien was nabij de nestboom. De zon begon inmiddels langzaam onder te gaan en het was tijd om "het een dag te noemen". En het was een mooie ook, een fijn, geslaagd en zeer gezellig begin van een hopelijk mooie serie privé-excursies. klinkt dit ook als iets voor u? Kijk voor de mogelijkheden voor uwe eigen dag op stap op www.birdingholland.nl/prive . Zo lang de coronamaatregelen van kracht zijn, hebben we wat meer tijd om excursies in te plannen, dus aarzel vooral niet om contact op te nemen!
Commenti