ZONDAG 25 FEBRUARI 2024
Tinka had al een tijd geleden een privé-excursie bij ons geboekt voor haar en haar vader. Het vader-dochteruitje zou een dag in Noord-Nederland moeten worden, maar de exacte invulling lieten we zoals wel vaker open. Het beste recept voor een productieve vogeldag is om op de dag zelf het weer en de recente waarnemingen als leidraad te nemen en daar de persoonlijke wensen doorheen te mixen.
Een nadrukkelijke wens voor de dag waren uilen. Tinka had nog nooit een uil in Nederland gezien, haar vader wel eens Steenuilen. Ik zag dus wel mogelijkheden om die lijstjes wat uit te breiden ;-).
Qua weer hadden ze het goed gedaan. Het bleek één van de betere dagen van de week, met vooral weinig wind. Af en toe passeerde er nog wel een bui, maar heel veel last hebben we daar uiteindelijk niet van gehad.
Het eerste rondje door de Onlanden bleek niet gek productief, dus reden we snel door naar het bos voor de eerste uil van de dag. En deze bleek wederom coöperatief: de Bosuil liet zich, zoals gebruikelijk, in alle rust en van dichtbij bewonderen. Daarmee was de dag eigenlijk al geslaagd!
De tweede stop was in het Friese veen, waar sinds enkele jaren een paartje Zeearend broedt. Op weg naar het uitkijkpunt zagen we al enkele IJsvogels en zat een man Groene specht geweldig tegen een boom naast het pad gekleefd!
Eenmaal bij de plas aangekomen kregen we een smakelijke show van het Zeearendpaartje opgediend. In eerste instantie waren ze vooral bezig om de laatste puntjes op de i te zetten wat betreft het broedklaar maken van de toch al imposante horst. Echter, na een tijdje verscheen er eerst een onvolwassen vrouw Havik en daarna een volwassen paartje. Het mannetje ging in een boom niet ver van het Zeearendnest zitten en dacht dat dat wel een goede plek zou zijn om een baltsroep ten gehore te brengen. Dat bleek een beginnersfout, want reeds de eerste tonen wekten de woede op van de beide Zeearenden, die met een noodgang de man Havik bestormden en verjoegen, waarna ze de overname van de boom bevestigden middels een harde roep, die over de plas echode. Indrukwekkend!
Na deze show was het tijd voor de volgende uil en ook deze werkte mee zoals ze dat eigenlijk altijd doen. De Ransuilen, ditmaal op een plek in de stad Groningen, lieten zich met minimaal 10 exemplaren (er zitten er meer, maar de naaldboom biedt prima beschutting) prima zien!
Omdat Tinka uit Utrecht en haar vader uit Breda komen, leek het ze wel leuk om in ieder geval ook even naar het Wad en Lauwersmeer te gaan. Het is een gebied dat ver weg ligt en ze daarom beiden niet kenden; alleen daarom al was een bezoek de moeite waard. Onderweg passeerden we nog de twee Koereigers die we dit weekend ook op exact dezelfde plek hadden gezien!
Eenmaal in Lauwersmeer aangekomen was het even flink nat, dus een prima tijd voor een typische Lauwersooglunch: patat met kibbeling! We namen genoeg tijd om de nattigheid te laten passeren en ongeveer de eerste vogels die we zagen na de lunch waren wederom Zeearenden. Ditmaal ging het zelfs om drie exemplaren, zij het op grotere afstand dan vanmorgen. Ook een Blauwe kiekendief en enkele Nonnetjes konden worden genoteerd. In de Bantpolder zaten ongeveer 0 ganzen, wat enigszins vreemd was. Misschien was één van de Zeearenden hier zojuist gepasseerd of had er een andere vorm van verstoring plaatsgevonden. Wat slalommend door de polders kwamen we, naar mate de middag vorderde, uiteindelijk uit bij de zeedijk. Daar zag ik al snel een soort waar ik tegenwoordig niet meer op reken maar die meer dan welkom was: een Velduil! We posteerden ons op een mooie plek en daar bleek het al snel om meerdere exemplaren te gaan. Met wat geduld werd het echt een fantastisch schouwspel, met vogels dichtbij op paaltjes, jagend rond de zeedijk en boven de kwelders en af en toe rustend in het veld. Je kunt je voorstellen dat wanneer je de soort nog nooit eerder hebt gezien, je danig onder de indruk kunt zijn van deze majestueuze vogels. Dat waren Tinka en haar vader dan ook. En ook de gids in kwestie kan nooit genoeg krijgen van deze heerlijkheden!
Al genietend van de Velduilen had ik in een ooghoek al gezien dat een groep ganzen was neergestreken op niet al te grote afstand van ons. Dus toen we ons uiteindelijk wisten los te rukken van de Velduilen (het doet altijd een beetje pijn om weg te rijden als ze gewoon nog om je heen vliegen...), besloten we toch nog even te kijken of we de groep konden vinden om te zien of de in de buurt gemelde Roodhalsgans er misschien in zou zitten.
De groep was snel gevonden, maar bleek op een dermate grote afstand in het veld te zitten dat checken een flinke uitdaging was. Toch lukte het om er inderdaad de/een Roodhalsgans uit te pikken, maar de afstand was net wat te groot om echt heel enthousiast te worden (en dat zegt in mijn geval wat!). De mensen op de dijk zagen de vogel sowieso niet...;-)
Het was inmiddels tijd om terug richting Groningen (het ontmoetingspunt) te rijden, maar een kort bezoek aan het inmiddels befaamde poldertje nabij Zuidhorn mocht natuurlijk niet ontbreken. Onderweg zagen we nog een paartje Zeearend (#6 en #7 van de dag!) en in de polder liet de adulte Ruigpootbuizerd zich vrij makkelijk doch op afstand vinden. Ook vlogen er meerdere Blauwe kiekendieven rond.
Hiermee kwam een einde aan een prachtige en productieve vogeldag en restte Tinka en haar vader nog wel even een ritje zuidwaarts. Maar na zo'n roofvogel- en uilenervaring was het vast/hopelijk lekker nagenieten ;-)
Wil je ook nog eens mee in de komende weken? Er is nog beperkt plek op bijvoorbeeld de volgende excursies:
Wandelexcursie Kwade hoek, woensdag 6 maart (2 plekken vrij): https://www.birdingholland.nl/kwade-hoek
Spechten op landgoed Twickel: vrijdag 8 maart (2 plekken vrij): https://www.birdingholland.nl/spechten-op-landgoed-twickel
Sallandse heuvelrug en Engbertsdijksvenen, maandag 1 april: https://www.birdingholland.nl/sallandse-heuvelrug
Commentaires