Het was een mooie en volle Hemelvaartsdag voor mij als gids (wat is er leuker dan je dag vullen met vogels laten zien in de "achtertuin") en de twee groepen die ik vandaag mocht rondleiden kregen naast beter weer dan vooraf was voorspeld ook een paar mooie verrassingen voorgeschoteld.
De eerste excursie was ook meteen het hoofdprogramma van de dag: de minibusexcursie "Lauwersmeer compleet", waarbij de volgeboekte groep een ronde voorgeschoteld kreeg met de bij de omstandigheden passend beste plekken van dit gebied. Vanwege de wind (het enige minpuntje van de dag) kozen we voor een route met iets meer beschutting, maar misten we uiteraard de echte hotspots niet. Zoals altijd lieten we de route ook enigszins afhangen van waar de leuke soorten zouden opduiken en zo kwam het dat de dag toch weer net even iets anders verliep dan het plan was. Maar ach, leven volgens een plan is saai en voorspelbaar en dat predicaat mag en zal onze excursies nooit opgespeld krijgen! Nadat we vanaf het Lauwersnest vertrokken waren en we konden constateren dat de zangactiviteit van de vogels in het bos wat laag was, reden we via het Oude Robbengat (weinig schokkends) naar het Jaap Deensgat (veel Bontbekplevieren, enkele Casarca's) naar een locatie die logischerwijs nooit in het draaiboek van een excursie opgenomen zou worden: Leens. Dit rustige dorp werd namelijk opgeschrikt door de aanwezigheid van een echte dwaalgast uit Afrika: een Schildraaf!
Uiteraard weet je vooraf dat een dergelijke vogel de nodige discussie zal losmaken. De vogel staat in West-Afrika niet bekend als een heel lange afstandstrekker en er hebben in het verleden wel vaker uit gevangenschap ontsnapte vogels in Nederland rondgevlogen, maar deze vogel heeft een op z'n minst fascinerend verhaal. Het is namelijk de vogel die vorig jaar uit het niets op een voor dwaalgasten bekende plek in Engeland opdook. Vervolgens heeft hij een hele tour gevlogen door het land en grote afstanden afgelegd, tot hij uiteindelijk aan de oostkust belandde. Daar werd hij door een idioot onder vuur genomen met een luchtbuks, wat hem een gat in de linkervleugel opleverde. Erg treurig voor de vogel, maar dat maakte hem wel individueel herkenbaar toen er vorige week een Schildraaf langsvliegend werd gefotografeerd in Den Oever. Enkele dagen later dook de vogel dus in Leens (of all places) op, en daar hadden wij de eer om de vogel ook te mogen zien. Achteraf bleek dat net op tijd, want de dag erna was de vogel alweer vertrokken en zat 'ie op Schiermonnikoog.
NAtuurlijk is de vraag hoe de vogel in Engeland is terecht gekomen legitiem. Velen denken dat 'ie met een schip moet zijn meegelift, maar te bewijzen is dat niet. En al zou dat zo zijn, ook vele andere soorten (zangvogels) doen dat, dus dat op zich is geen reden om de soort niet serieus te nemen. Feit is dat deze Schildraaf heeft bewezen goed en ver te kunnen vliegen, komt 'ie met vrij grote zekerheid echt uit Afrika en is het daarmee een soort die we natuurlijk gewoon even moeten meepakken. Iedereen was dan ook blij de vogel gezien te hebben en onder het genot van een bakje koffie en een baksel van de studenten Brood en Banket van het Noorderpoort in Groningen was het prima toeven in Leens, een dorpje dat voor altijd in verband gebracht zal worden met deze dappere Schildraaf!
Vervolgens druppelden er wat meldingen binnen van een andere, voor een ieder nieuwe Nederlandse en sowieso leuke en zeldzame, soort: de Roodmus! Dus weer ging het plan over de kop en konden we na een korte zoektocht (die o.a. ook Nachtegaal opleverde) aanschuiven bij een onvolwassen mannetje Roodmus dat volop aan het zingen was. Eigenlijk is in dit kleed de zang haast mooier dan het uiterlijk (de rode kleur krijgen ze pas na twee jaar); helaas kun je dat op de foto niet meemaken ;-)
Vervolgens konden we dan toch echt door met het plan en belandden we in de Westpolder, waar naast erg veel steltlopers (o.a. Drieteenstrandlopers in zomerkleed) en een Kleine Zilverreiger ook een verrassing in de vorm van een jagende man Grauwe Kiekendief opdook. Deze soort zit vooral in Noordoost-Groningen en is daarbuiten erg schaars; leuk, dus!
Ook noemenswaardig waren enkele Bruin Blauwtjes, een tegenwoordig behoorlijk schaars wordende vlindersoort waarvan er meerdere werden waargenomen.
De route werd vervolgd en via de zoutkamperril kwamen we uiteindelijk terecht bij de steltloperhotspots van het gebied: de Ezumakeeg en de Bochtjesplaat. Het is hier altijd heerlijk vogelen en ook vandaag was er weer genoeg te zien. Naast o.a. Kemphanen, een late Pijlstaart, 5 Casarca's en veel andere steltlopers was een langsvliegende Wespendief een hoogtepunt qua soort. De lokale Kieviten waren duidelijk minder blij met z'n bezoek.
Hiermee kwam een einde aan een gevarieerde en gezellige dag (de groep was zoals zo goed als altijd erg enthousiast) en kon ik na de groep te hebben afgezet bij Lauwersnest meteen door naar de avondexcursie. Dit was de eerste in een lange serie die we deze zomer elke donderdagavond zullen verzorgen en de aftrap was prima. We bezochten de uitzichtheuvel bij de Pomp en de Ezumakeeg en zagen een kleurrijke set aan soorten met o.a. enkele Koekoeken, 2 Zeearenden, Blauwborsten, een Pontische Meeuw, Kemphanen (vechtend en wel!) en prachtige Casarca's op korte afstand. Prachtig!
