MINIBUSEXCURSIE, 19 APRIL 2023
Het is grappig om te zien hoe een zelfde excursie in vier weken tijd twee totaal verschillende gezichten kan laten zien. Bij vogels kijken zijn factoren als timing, weer en geluk cruciaal en gisteren vond ik persoonlijk dat we, wat betreft deze variabelen, onder de streep net aan de verkeerde kant van de streep zaten.
Wat overigens niet wil zeggen dat het kommer en kwel was; zeker niet. Het was vooral de massa, toch vaak een USP van de gebieden, die ontbrak. En we zagen bijvoorbeeld precies NUL Zeearenden, wat tegenwoordig haast een prestatie genoemd mag worden ;-).
De start in polder Harderbroek was overigens nog zeer goed. De wandeling naar de (weer eens vreselijke) vogelhut leverde een leuk scala aan soorten op: Snor, Sprinkhaanzanger, Rietzanger, Baardmannen, Cetti's zanger, Matkop, IJsvogel, Pontische meeuw en een flink aantal eendensoorten waren zeer vermakelijk, en als kers op de taart vlogen er ook nog vlinders als Dagpauwoog, Bont zandoogje, Oranjetip en... Grote vos! Deze laatste had inmiddels overduidelijk een zware winter achter de rug en was derhalve flink afgeragd, maar ook een afgeragde Grote vos is nog steeds een Grote vos (een waarneming die je dus moet koesteren!).
Op de eerste stop bij polder Arkemheen zagen we de (wat mij betreft) ornithologische hoogtepunten van de dag. Het begon met een Steenuil, die vanwege de vele activiteit op en rond het erf alerter oogde dan je zou willen. Deze soort zie ik maar heel weinig (ze zijn erg schaars in het noorden), ook voor vele deelnemers was dit een nieuwe jaarsoort en voor één iemand zelfs een nieuwe soort in Nederland. Tevredenheid alom, dus, die nog werd vergroot met de waarneming van een roepende BUIDELMEES! Ik weet niet of de soort in het gebied vaker wordt gezien, maar ik was er in ieder geval aangenaam door verrast! Enkele Tapuiten en Ringmussen (tegenwoordig ook noemenswaardig!) maakten het feestje hier compleet.
Het tweede deel van de excursie, die bestond uit Arkemheen en een stuk Eempolders, kunnen wat korter worden samengevat. Zoals al vermeld was het lang zo druk niet met vogels als dat ik gewend was en zoals we enkele weken geleden zagen. De eerste lading weidesoorten zit te broeden, de meeste wintergasten bleken (net) weg en er was nog (te) weinig voorjaar terug te vinden in de natte gebieden, waardoor het allemaal iets kariger was dan gehoopt. Natuurlijk zagen we Grutto's, IJslandse grutto's, Kleine plevieren, Gele kwikstaarten, Kemphanen vele ganzen en eenden, meerdere Pontische meeuwen en daarnaast de eerste Visdieven en Kleine karekiet en 5 Geoorde futen, maar toch had ik persoonlijk op iets meer massa gehoopt. De harde en frisse oostenwind hielp ook bepaald niet, dus geldt ook nu dat wat eigenlijk altijd de insteek zou moeten zijn: count your blessings, geniet van wat je wél ziet en neem het zoals het komt. En dan blijkt het als bij toverslag toch ineens gewoon een prima en fijne dag te zijn geweest!
En dan nog een nieuwtje! Onze samenwerking met Birdingbreaks.nl gaat de volgende stap in. Na prachtige reizen naar Extremadura en Batumi staat er voor deze nazomer een volgende bestemming online: het Zuid-Spaanse Tarifa en Coto Doñana! Ik mag wederom met jullie op pad naar deze absolute topbestemming op gebied van roofvogeltrek! Daarnaast is het één van mijn favoriete regio's (ik heb zelfs even in Sevilla gewoond) van Europa en zijn er ook nog eens vele vogelspecialiteiten te vinden. Denk aan soorten als Knobbelmeerkoet, Pijlstaart- en Huisgierzwaluw, Witkopeend, Bengaalse stern en nog veel meer.
Comments