MINIBUSEXCURSIE, 27 MAART 2023
Afgelopen maandag vond de allereerste excursie "Welkom voorjaar: Harderbroek, Arkemheen en Eempolders" plaats. Deze drie provinciëntocht had ik enkele weken geleden al voorbereid, met de verwachting dat ik tegen de tijd dat de eerste editie zou plaatsvinden vast een laagje kleding zou kunnen missen. Niets was echter minder waar! De meteorologische lente mag dan zijn begonnen en er mogen inmiddels al flink wat voorjaarsvogels teruggekeerd zijn, buiten voelt het nog aan als een mix tussen herfst en winter. Ook tijdens onze excursie hadden we te maken met enkele stevige buien waarbij verschillende vormen van witte prut naar beneden kwamen, maar eigenlijk hadden we daar verrassend weinig last van. Ze vielen vaak precies tijdens de verplaatsingen of op momenten waarop we vanuit de minibus wat plekken bekeken (soms handig om dichtbij foeragerende vogels niet te verstoren) Ja, het was fris, met een wat aantrekkende wind, maar de zon scheen tussen de buien door ook regelmatig en al met al denk ik niet dat onze vogeldag noch ons welzijn veel onder de licht winterse omstandigheden te lijden heeft gehad.
De gebieden zijn een typische voorjaarsbestemming. In deze tijd van het jaar zitten er erg veel vogels die zich vaak heel mooi laten zien en is er veel activiteit en geluid. Dat is precies wat we vandaag ook ervoeren! We startten bij polder Harderbroek en de vrees dat de wandelpaden door de vele regen misschien onbegaanbaar zouden zijn, bleek ongegrond. De wandeling naar de hut was een mooie en bracht toch echt wel een voorjaarsgevoel. Zingende Zwartkoppen, Tjiftjaffen, Cetti's zangers en Rietgorzen, een vrouwtje Goudvink, meerdere algemene zangvogels in de bosjes en in de plas o.a. een paartje Pontische meeuwen en meerdere Kluten. Het hoogtepunt vormden echter twee soorten die door enkele deelnemers vooraf als wenssoorten waren aangedragen. Eerst zagen we heel mooi man en vrouw Baardman en vlak daarna troffen we een uitzonderlijk tamme Blauwborst, foeragerend op het pad! De vogel zong nauwelijks en had alleen maar oog voor voedsel, een teken dat hij waarschijnlijk net is aangekomen. Het gaf ons de mogelijkheid om 'm uitgebreid, langdurig en van dichtbij te bekijken. Voor sommigen was dit de eerste Blauwborst ooit, voor anderen de eerste dit jaar, dus hij was linksom of rechtsom een zeer welkome verschijning!
Voor sommigen was de excursie inmiddels geslaagd, maar we waren natuurlijk nog allerminst klaar ;-). Op weg naar Arkemheen stopten we nog even bij een hoekje met veel eenden en troffen daar zeker 8 kleurrijke Krooneenden. Altijd leuk, altijd mooi!
Toen we Arkemheen naderden, was er ineens grote paniek onder de ganzen aan weerszijden van de weg. De aanleiding liet zich raden en was nog geweldig zien ook. Daarmee werd een derde wens van de dag ingewilligd, en hoe!?
Bij de eerste stop in Arkemheen zagen we de eerste Grutto's en Tureluurs, vlogen enkele Pontische meeuwen mooi langs en werd ik overvallen door een zeldzame black-out... Laat me je even meenemen in mijn blik op de wereld tijdens het gidsen.
Ik ben eigenlijk constant aan het scannen, zowel op roepjes of zang van potentieel interessante soorten als op zichtwaarnemingen. Op een gemiddelde dag zie en hoor ik duizenden vogels en zo af en toe gaat er dan een alarmpje af als ik een krent in de vogelpap opmerk. Ik check de mogelijk leuke soort dan nog een keer goed/dubbel en vervolgens wijs ik de deelnemers zo snel mogelijk op de vogel in kwestie. Geen schokkende gang van zaken, lijkt me. Vandaag stokte deze gang van zaken één keer op onverklaarbare wijze. En bij welke soort kun je nu beter een soort black-out hebben als bij een Raaf ;-). We wandelden op een dijkje toen er ineens een grote, zwarte vogel vlak langs ons vloog. Op één of andere manier zag ik de vogel, registreerde ik wel verschillende impulsen die me probeerden te vertellen dat de vogel aandacht behoefde, maar op één of andere manier was ik er met de gedachten niet bij en zette ik de impulsen niet om in actie. Pas toen de vogel tweehonderd meter voorbij was, kwam het signaal binnen en kon ik de deelnemers alsnog op de Raaf wijzen, maar we hadden de vogel van veel dichterbij kunnen bekijken als de tijdelijke hapering niet had plaatsgevonden. Al met al niet vreselijk, natuurlijk, maar het was een, hoe zeg ik dat toepasselijk... interessant en (gelukkig) bevreemdend moment!
Overigens vlogen er hier bij de eerste stop ook drie Boerenzwaluwen en nog zo maar VIER Zeearenden over, alle onvolwassen exemplaren en alle niet zo mooi dichtbij als de eerste vogel. Maar op een waarneming die de eerste toch zeker evenaarde, hoefden we niet lang te wachten. Op weg naar de "centrale weg" door Arkemheen (de enige plek waar je met een auto mag komen), zagen we weer een Zeearend boven het busje hangen. Deze vogel was zo vriendelijk om, toen we eenmaal waren uitgestapt, uitgebreid boven ons hoofd rond te blijven cirkelen. En om het feest compleet te maken volgden er kort daarna nog twee. Krankzinnig! Ook zagen we bij deze hals over kop-stop nog een Havik op een hek een prooi verorberen en een Sperwer langsvliegen; kon minder!
Net weer ingestapt passeerden we een weiland vol meeuwen. Da's in deze tijd altijd even een check waard en we werden zowaar meteen beloond. Een prachtig paartje Zwartkopmeeuwen foerageerde tussen de vele Kok- en Stormmeeuwen. Wat mij betreft zijn dit, samen met dwergmeeuwen, de mooiste van de meeuwen die je in Nederland op een gemiddelde vogeldag zou kunnen treffen. Schitterend zijn ze!
Polder Arkemheen zelf, en daarmee bedoel ik vooral de natte delen, waren echt geweldig. Ontzettend veel vogels, overal het geluid van Grutto's, Tureluurs en zingende Veldleeuweriken; je zou wensen dat heel Nederland er (weer) zo bij zou liggen! We zagen verder de eerste Kleine plevieren, vele tientallen Kemphanen, enkele Bonte strandlopers en meerdere IJslandse grutto's, alle lekker dichtbij.
Nadat we hier uitgebreid hadden rondgekeken en hadden genoten van vooral de overvloed en de fotomogelijkheden, was het uiteindelijk tijd voor de laatste verplaatsing naar de derde provincie. De Eempolders in Utrecht zijn enigszins vergelijkbaar met Arkemheen; nat, weelderig en vogelrijk. We troffen vele duizenden Brandganzen en weer de wereld aan Grutto's, tureluurs en eenden als Smienten, Wintertalingen, Bergeenden, Krakeenden, Pijlstaarten en Slobeenden. Een voorjaarspareltje dat ik al wel zag aankomen maar dat tot het eind op zich liet wachten en het dus spannend maakte was Zomertaling. Deze soort was daadwerkelijk de laatste soort van de dag en vormde daarmee een waardige afsluiter van een prachtige dag!
De excursie mag wat mij betreft blijven en het goede nieuws: we gaan in april nog een keer en er zijn nog twee laatste plekjes vrij!
Comments