Het is dit najaar een beetje te veel of juist een beetje te weinig. Vorig weekend waaide het te hard om uit te varen, terwijl er bij de eerste twee zeetochten waarbij we aan boord waren juist voor zeevogels wat te weinig of niet bijster gunstige wind stond. En afgelopen weekend, tijdens de tocht die wij uitvoerden in samenwerking met waarneming.nl, zaten we weer met een wind uit oostelijke richting; iets wat je liever niet hebt. Maar met zeevogels is er geen peil op te trekken en natuurlijk ga je altijd gewoon; het kan zo maar ineens toch goed zijn of er kan zo maar ineens één vogel voorbij komen die de dag maakt. En de soorten die je "gegarandeerd" tegenkomt zijn sowieso niet te versmaden.
Welnu, "spoiler alert": de soort van de dag kwam helaas niet, ondanks dat we er alles aan hebben gedaan. We hebben een heerlijke vissoep voor de vogels gemaakt, joegen er brood na brood doorheen, hebben het verder uit de kust (zo'n 20 kilometer) en dicht onder de kust geprobeerd, maar het mocht niet baten. Toch werd het een mooie dag, en dat was vooral dankzij... zangvogels!
Alle deelnemers waren prima op tijd aanwezig en zodoende konden we om exact 8 uur uitvaren en zagen we meteen al een IJsvogel. Nadat we de pieren achter ons hadden gelaten werd al duidelijk dat de zee rustig was, er weinig wind stond die dus aflandig was (zorgt voor weinig deining) en dat het daardoor in ieder geval een mooie en rustige dag qua omstandigheden zou worden. En wat ook meteen duidelijk was was dat de lucht gevuld was met zangvogels. Ook boven zee was dat opvallend merkbaar. Hoewel de eerste vogels van de dag soorten waren die op zee te verwachten zijn (Roodkeelduikers en een derde kalenderjaar Geelpootmeeuw) kwamen al snel ook de eerste zangvogels in beeld; een fenomeen dat de rest van de dag zou aanhouden.
In de eerste uren regende het dus waarnemingen van zangvogels. We zagen bijvoorbeeld soorten als Gras- en Oeverpieper, Vink, Spreeuw (meest talrijke zangzeevogel), Grote Gele Kwikstaart, Gele Kwikstaart, Roodborst, Goudhaan, Sijs (meerdere grote groepen!), Veldleeuwerik, Zanglijster, Merel en Koperwiek, en dan mis ik er vast nog een paar. Ook de Blauwe- en Bruine Kiekendief en het Smelleken, alle ook over zee langstrekkend, mogen niet ongenoemd blijven. Het blijft een prachtig fenomeen, de vogeltrek, en op één of andere manier ziet het er nog stoerder en indrukwekkender uit wanneer je al die vogels over zee ziet ploeteren. Dat het daarbij niet altijd goed afloopt zagen we helaas ook; een zanglijster plofte uitegeput naast ons schip neer en werd vervolgens genadeloos afgemaakt en opgeslokt door een Kleine Mantelmeeuw...
Zagen we dan helemaal geen zeevogels? Jawel, hoor. Het was wederom wat sprokkelen, maar uiteindelijk zagen we aardig wat Jan-van-Genten, vele Zwarte Zee-eenden, enkele Drieteenmeeuwen, Dwergmeeuwen, aardig wat Zeekoeten, enkele Alken (waaronder een groepje van drie), meerdere Roodkeelduikers (vooral volwassen vogels), een paar Grote Jagers en enkele Kleine Jagers. Niets wereldschokkends, dus, maar zeker onderhoudend.
Daarnaast is het natuurlijk ook altijd leuk en leerzaam om je tijdens dit soort dagen te richten op de grote meeuwen achter het schip. Ook tijdens deze tocht vlogen er de nodige Geelpoot- en Pontische meeuwen mee. Eén van de "Ponten" droeg een gele ring uit Polen (P-842, tweede kalenderjaar).
Hieronder een kaartje van de route, wederom mogelijk gemaakt door Oscar Balm (waarvoor wederom dank!).
De tochten van dit jaar zitten inmiddels vol, maar volgend jaar gaan we natuurlijk weer. Houd de site in de gaten voor het programma van najaar 2020 en reserveer op tijd als u mee wilt.