Natuurlijk vertellen we het liefst mooie verhalen na onze excursies en gelukkig hebben we vaak ook voldoende aanleiding om dat te doen. Echter, soms moet je ook eerlijk zijn en toegeven dat het knudde was. Natuurlijk weet iedereen en wij als geen ander dat het soms zo gaat, dat dat niemands schuld is en dat niemand het kan veranderen, maar ik kan wel zeggen dat ik er als gids desalniettemin 's avonds toch flink "de balen van heb" (als dat goed Nederlands is). Het zit ons qua zeetochten simpelweg nog niet mee dit jaar. Twee weken geleden hadden we foute wind, vorig weekend werden er twee tochten afgelast vanwege woeste weersverwachtingen die uiteindelijk heel erg mee bleken te vallen en gisteren stonden we weer over een vrij lege zee te kijken bij een wind die je liever niet wilt (zuid). Veel verder dan soorten als Alk, Zeekoet, Roodkeelduiker, Pontische meeuw, Jan-van-Gent, Zwarte Zee-eend, Grote Zee-eend, Grote stern en een mooie Zwartkopmeeuw kwamen we niet. Leuk extraatje was een late, juveniele Boomvalk die de boot passeerde op enkele mijl boven Ameland (nieuwe Noordzeesoort voor de excursielijst ;-)) Dit alles kan maar één ding betekenen: wij krijgen ons portie zeevogels nog! Zet u schrap voor de laatste twee trips, want dan zal Moeder Natuur ons ruimschoots compenseren voor de geleden schade en ons rijkelijk voorzien van jagers, stormvogels, duikers en wat dies meer zij! En mocht het onverhoopt anders zijn, dan proberen we het in 2021 gewoon opnieuw. Je moet een paar keer missen om te raken bij dit soort trips, dat heeft het verleden wel geleerd. Maar frustrerend is dat wel ;-). Hier wat plaatjes die we er nog wel uit wisten te persen!
