VAARTOCHT PLUS WANDELEXCURSIE, 4 OKTOBER 2024
Het is inmiddels een excursie met een baard, de all inclusive Waddenvaartocht met een "eigen" scheepje (de Jacob Kien) vanuit Harlingen. Al sinds het begin van Birdingholland.nl, al weer 10 jaar geleden, maken we elk jaar deze leuke vaartocht naar het mooiste Waddeneiland (?) en worden we op de heen- en de terugweg goed verzorgd door aanvankelijk Harm en Josephine van de Phoca en daarna Renzo en Henrieke van eerst de Ome Cor en later de Jacob Kien.
Ook voor dit jaar leek alles weer in kannen en kruiken, totdat Henrieke me hoestend en proestend opbelde met de mededeling dat ze een longontsteking had opgelopen en dus niet mee kon. Dat was even snel schakelen, want zij verzorgde alles aangaande de inwendige mens en laat dat nou net niet mijn specialiteit zijn... Afijn, uiteindelijk kwamen we er op uit dat we zouden gaan lunchen in de Dining op Vlieland en dat ik me zo goed en zo kwaad als het zou gaan zou richten op de soep, snacks, koffie en koek vooraf. En met een beetje hulp van Renzo en zijn vader lukte dat uiteindelijk prima, maar ik zou heel blij zijn wanneer bij de volgende editie Henrieke weer van de partij is!
Afijn, verder was er weinig reden tot klagen. We kregen een qua weer fantastische dag voorgeschoteld. Zonovergoten, lekker warm en kraakhelder. Zoals bekend zijn dat dat vrijwel nooit de ingrediënten van een spannende en vogelrijke dag, maar aan de andere kant: heerlijk is het wel en het Waddenlandschap komt het best tot z'n recht.
De tocht naar Vlieland was vooral in het laatste deel vermakelijk. We zagen toen aardig wat Zeekoeten, meerdere Grote sterns, wat Visdieven, vele steltlopers, Eiders alsmede een Jan-van-Gent die over de Richel vloog en even rustte op het water alvorens oostwaarts te vertrekken. Bij het invaren van de haven van Vlieland werden we opgewacht door wat ik in eerste instantie versleet voor een Visdief maar wat een jonge Noordse stern bleek te zijn. Zie vooral de opvallend korte pootjes en geheel lichte armvleugelachterrand. In rust vallen ze echter niet bijster op en zijn de verschillen met Visdief subtiel.
Vlak voor we aankwamen op Vlieland bereikte ons het bericht dat er net buiten de haven een Sperwergrasmus was gevonden door Diederik Kok en Laurens Steijn. Aangezien die voor bijna iedereen nieuw zou zijn en de soort berucht is om z'n "skulky" gedrag dat er in de loop van de dag vaak niet beter op wordt, besloten we meteen een poging te doen om de vogel in beeld te krijgen. Op de plek aangekomen duurde het maar kort of we zagen de Sperwergrasmus meermaals vrij grote afstanden afleggen in het valleitje waar hij ook was ontdekt. Het waren steeds relatief korte, maar als je er op tijd was mooie waarnemingen, maar alras werd de activiteit minder en bleek de vogel steeds moeilijker in beeld te krijgen. Wel zagen we o.a. meerdere Zwartkoppen, een braamsluiper die in deze tijd zeer waarschijnlijk een Siberische- of Vale zal zijn (maar zonder geluidsopnames en foto's is dat niet hard te maken) en een invallende Tapuit.
Na een prima lunch in de Dining was het tijd voor de wandeling. Van de vele andere vogelaars op het eiland kwamen al geluiden dat het mooie weer inderdaad geen beste invloed had op de vogelactiviteit. Het was rustig en werd steeds rustiger. Wij wandelden een leuke ronde en wisten toch nog o.a. een Klapekster, een vrouw Beflijster en wat nodige algemene zangvogels op te pikken, maar over het algemeen was het schrapen en niet te vergelijken met de spanning die bijvoorbeeld afgelopen woensdag in de lucht hing.
Rond vieren stapten we weer op ons scheepje en vingen we de terugreis aan. Deze was rustiger dan de heenreis en eigenlijk konden we naast twee Zwarte zee-eenden, 4 Middelste zaagbekken en de nodige Eiders en Grote sterns weinig noemenswaardigs meer noteren. Het opwindendste moment was wel toen we bijna vast kwamen te liggen op een zandbank. Het scheelde echt maar heel weinig of we hadden tot elf uur moeten kaarten in het ruim, wachtend tot het tij weer op zou komen, maar uiteindelijk raakten we toch los en voeren we veilig en wel de haven van Harlingen weer in.
Al met al was het een heerlijke, doch typische nazomervogeldag. Ach, over een maandje zouden we een moord doen voor deze omstandigheden!
Comments