Een van de excursiemogelijkheden die u privé bij ons kunt boeken is die van de "wenssoort". U geeft aan welke soort of soorten u graag zou willen zien en wij kiezen er een dag en een gebied bij die wij kansrijk achten. Uiteraard blijven het vogels en hoe graag we het ook zouden willen, garanties zijn nooit te geven, maar we slagen er toch behoorlijk vaak in om de opgegeven wenssoort(en) te vinden. Gisteren mocht ik met Lianne en Laurens op pad, en zij hadden een duidelijke wens: de Beflijster. Nu is de trekpiek van deze soort wel voorbij, maar de afgelopen dagen maakten duidelijk dat ze er nog wel zijn en om de rijafstand van zowel gids als deelnemers enigszins te beperken, werd gekozen voor Oostvaardersplassen als locatie. Omdat er in de ochtend nog even gewerkt moest worden, startten we "na de lunch" nabij Almere. Midden in de middag is niet ideaal om te vogelen (de activiteit is dan wat lager, zeker op zonnige dagen) en ook de verraderlijk harde oostenwind maakten al snel duidelijk dat het wel eens "hard werken" zou kunnen worden. Tijdens de eerste wandeling zagen we uiteindelijk nog best wat leuke dingen (waaronder de eerste Tuinfluiters, Braamsluipers, Dwergmeeuwen, Zwarte sterns, Kluten, Lepelaar, Groenpootruiter, een vluchtig Smelleken, een Matkop en twee Vossen), maar van Beflijsters nog geen spoor.
De volgende stop was het trekvogelveld, zo genoemd vanwege z'n grote aantrekkingskracht als stopoverplaats voor vele vogels die langs de Oostvaardersdijk trekken. Ook nu was er genoeg te zien, al belette het tegenlicht en de warmtetrilling het zicht wel enigszins. De vele Bosruiters, meerdere Groenpoten, enkele piepers en kwikstaarten, twee Goudvinken en vooral de Paapjes (3-4, waarschijnlijk) waren echter prima de onderscheiden maar moeilijk te fotograferen. Maar van Beflijsters nog geen spoor... We vervolgden onze rit langs de Oostvaardersdijk, zagen pa en ma Zeearend op het nest zitten en belandden uiteindelijk aan de Lelystadzijde van de dijk. de stop hier leverde meteen een nogal rille groep kwikstaarten op, waarin zich een Rouwkwikstaart maar vooral ook een prachtige Engelse kwikstaart bevond. Wat een prachtige vogels zijn dat toch, waaraan onderstaande foto geen recht doet. Meer zat er echter niet in.
Een korte wandeling leverde een aantal Snorren, twee overvliegende Pontische meeuwen, een zingende Blauwborst (ze waren over het algemeen opvallend stil vandaag!) en erg veel over het pad schuifelende Wilgenhoutrupsen op. Maar van Beflijsters ontbrak elk spoor...
De haven van Lelystad zat, net als enkele dagen terug, nog steeds vol met vele tientallen Dwergmeeuwen en Zwarte sterns. Beide soorten zijn prachtig, maar vlogen te ver voor leuke plaatjes en dus vervolgden we onze weg richting bezoekerscentrum. De daar achter gelegen Driehoek is nog een weekje afgesloten, maar dat belette ons niet om het eerste, opengestelde stuk toch te bewandelen. Vele Cetti's zangers bleven ons tegemoet schreeuwen (wat is die soort algemeen geworden!), vele Buizerds passeerden boven ons en we genoten erg van één van de mooiste broedvogels van Nederland: Gekraagde roodstaart. Één mannetje liet zich erg mooi zien en lijkt een lege folderbox, bij gebrek aan folders, geconfisqueerd te hebben als nestplaats. Maar Beflijsters? Ho maar...
Het was inmiddels avond, de ronde was bijna volbracht en de dienstdoende gids (ik, dus ;-)) begon 'm nu toch wel een beetje te knijpen. Ik kan erg slecht tegen mijn verlies en een soort niet vinden waar we tijdens een excursie voor gaan voelt als niets meer of minder dan een keiharde nederlaag. Maar de laatste locatie was er niet zo maar één: het was het Oostvaardersveld. Dit blijkt jaarlijks een goede en kansrijke plek voor Beflijsters en omdat de rust inmiddels ook in het gebied was weergekeerd en het licht langzaam goud kleurde, had ik toch goede hoop.
Spoiler alert: alles kwam uiteindelijk ook goed en de nederlaag werd glansrijk afgewend. Nadat we eerst een mooi mannetje IJsvogel in beeld kregen, vond Laurens al snel een vrouwtje Beflijster, zij het op grote afstand. We besloten daarom om er nog een laatste wandeling tegenaan te gooien; een nieuwe soort moet je natuurlijk mooi zien en van de Beflijster zie je toch ook het liefst een mannetje. Het kostte nog even wat moeite, maar een Koekoek, heel wat Groenlingen, Kneuen en Zanglijsters verder stonden we uiteindelijk dan toch oog in oog met de doelsoort van vandaag. We zagen er uiteindelijk een stuk of vijf, maar onderstaand mannetje zal in het geheugen gegrift blijven!
Je moet eigenlijk altijd proberen te stoppen op het hoogtepunt. Probleem is vaak dat je pas achteraf weet wat het hoogtepunt was en dat de inschatting wanneer de stoppen niet altijd even makkelijk maakt. Nu was het echter heel duidelijk. De Beflijsters hadden een vinkje en waren het uitroepteken achter de dag, het was mooi geweest. Lianne en Laurens, dank voor jullie fijne gezelschap en graag tot snel. Mocht u ook een wenssoort hebben of graag eens een gebied verkennen met één van onze gidsen? We hebben voor deze "coronatijd" een speciaal assortiment vriendelijk geprijsde privé-excursies opgesteld; neem gerust contact op als u ook een dag wilt reserveren!
Comments