Ilona is inmiddels een vaste Birdingholland.nl-privégast en vandaag (zaterdag) nam ze haar neefje Lars mee naar het noorden. Deze beginnende vogelaar heeft naast een aanstekelijk enthousiasme ook een sterke voorliefde voor roofvogels en uilen en was derhalve erg blij met het voorstel om een dagje op zoek te gaan naar enkele aansprekende soorten die nog niet op zijn lijstje stonden! Aangezien wij inmiddels een mooie route hebben die al meermaals succesvol is gebleken, was de afspraak snel gemaakt en troffen we elkaar deze ochtend in een stralende "winterzon" en togen we vol goede moed richting doelsoort nummer 1: De Bosuil. Welnu, ik kan hier met de beste wil van de wereld geen spannend verhaal van maken, want de auto stond nog niet eens stil of ik zag de vogel al zitten, duttend in z'n vaste boom. Dit klinkt misschien alsof het "business as usual" is, maar dat is nou ook weer niet het geval. Hij zit er namelijk ook wel eens niet, dus het is toch altijd wel weer een opluchting om 'm in z'n ogen te kunnen kijken!
Nadat ook Lars, ondanks de beperkte middelen, de vogel mooi op de foto had gekregen, konden we door naar uil en doelsoort nummer 2: De Ransuil. En ja, u raadt het al, ook daar maak ik weinig woorden aan vuil. Het waren de eerste vogels die we zagen toen we uitstapten! Helaas werd er flink gewerkt en lawaai gemaakt rondom de bomen waar de uilen rustten, dus de vogels waren aardig alert. De foto's zijn uiteraard mooier met die knallende, oranje kijkers, maar als vogelaar zie je ze het liefst rustend en tukkend op een tak.
Toen we net wilden instappen, werden we ook nog getrakteerd op twee overvliegende Sperwers, waarbij het grootteverschil tussen man en vrouw even leuk te zien was!
Ook vandaag bleek de Oehoe niet thuis en was Lauwersmeer de volgende stop. De doelsoort van Lars hier was meer dan duidelijk: Zeearend. En het duurde even, maar dankzij een tip van Marchel Stienstra vonden we uiteindelijk twee jonge vogels, die lange tijd aan het klooien waren op een dijkje. Flink op afstand, zoals dat vaak gaat met de soort, maar de vreugde was er niet minder om!
De "bijvangsten" van de zoektocht naar de Zeearend waren ook niet misselijk: Wilde Zwanen, gillende Waterrallen, Dodaarzen, Pijlstaart, Havik, Sperwer, Bruine- en Blauwe kiekendieven en talloze Buizerds en Torenvalken. Verder zagen we ook zowel een Vos als drie Damherten. Ik weet dat wanneer je in de buurt van, bijvoorbeeld, de Amsterdamse Waterleidingduinen woont, je smakelijk zult lachen om het feit dat ik de soorten hier überhaupt vermeld. Echter, in Noord-Nederland worden natuurliefhebbers van beide soorten nog steeds best blij!
En iemand die net z'n eerste Zeearenden heeft gezien, moet natuurlijk even op de foto bij de inmiddels befaamde "Zeearendmonumenten" van het Lauwersmeer! Vlak daarvoor vloog er hier ook nog een Lepelaar over; een eerstejaars achterblijver, voor wie we hopen dat de winter vriendelijk zal zijn en blijven...
Er restte ons nu nog één wenssoort: De Velduil. Daarvoor is er tegenwoordig natuurlijk maar één logische locatie en dus wandelden we even later weer de kwelders op waar we al zo vaak zijn geweest de laatste weken. Helaas bleken de uilen, wellicht door de fikse wind, niet van zins om zich zo uitgebreid en mooi te laten zien als ze wel eens hebben gedaan in het recente verleden. Het leek er dan ook lang op dat we, nadat we wel enkele Blauwe kiekendieven, Oeverpiepers en IJsgorzen hadden gezien, de Velduilen moesten uitstellen tot een later moment en we ons tevreden moesten stellen met het resultaat tot dan toe. Toen het ook nog eens begon te miezeren, leken onze kansen definitief verkeken, maar was het volkomen verrassend ineens toch nog raak! Voor mijn voeten vloog een Velduil op, die vervolgens met een boogje over het dijkje vloog en al snel weer verdween in de hoge vegetatie. Ik had 'm eigenlijk ook niet meer ingecalculeerd, dus mijn camera stond volkomen verkeerd ingesteld. Dit kon er nog uit worden geperst, puur als bewijs van uilensoort nummer drie voor vandaag!
En zo kunnen we uiteindelijk gerust zeggen dat we weer een prachtdag hebben gehad en we alles wat op het verlanglijstje stond hebben gekregen. En ik denk zo maar dat Lars de terugreis naar Noord-Holland niet geheel bij z'n positieven heeft meegemaakt. Een dag buiten met zo veel indrukken: dat hakt er flink in ;-)
Comments