top of page

GROTE +VALE = TOPDAG!

We hoeven, ondanks een heftige lockdown, gelukkig nog steeds niet stil te zitten. Vandaag was alweer de volgende privé-excursie, ditmaal met vaste gast Erik, en ook de komende tijd staat gelukkig nog wat op stapel voor enkele van onze gidsen. Het zal u, gezien de vorige verhalen, waarschijnlijk niet verbazen waar we ook vandaag (zondag) weer naar toe reden. The place to be dit najaar is de Waddenkust in het algemeen en Peazemerlannen in het bijzonder. We besloten, gezien de gebruikelijke zondagsdrukte alsmede het verwachte west-oost regenfront, vroeg te beginnen en dan al vogels kijkend oostwaarts te bewegen, hopend om de regen zo lang mogelijk voor te blijven. Op grote lijnen hebben we het plan kunnen uitvoeren, maar toch verliep de dag flink anders dan verwacht...

Om iets voor negen uur liepen Erik en ik (Martijn) de nog rustige kwelders op en de eerste vogels die we in beeld kregen waren een Sperwer en vlak daarna de immer prachtige en fotogenieke Strandleeuweriken. Het maakt niet uit hoe vaak je deze vogels ziet, ze blijven fantastisch en je wilt ze toch steeds weer vastleggen. Nu was het ochtendlicht ook best magisch...

Strandleeuweriken
Sperwer

Eenmaal bij de pieren zagen we, naast de eerste mede-vogelaars, al wat klein grut vliegen boven de ruigtes en al snel hoorden we o.a. Veldleeuweriken, meer Strandleeuweriken en de eerste IJsgorzen, maar daartussen riep ook overduidelijk en meermaals... een Grote pieper! Deze schaarse doortrekker broedt in Siberië en in Nederland worden ze vooral op doortrek opgemerkt op telposten en op de Waddeneilanden. Dit exemplaar leek echter ter plaatse rond te hangen en toen we ons op de piertjes en in gezelschap van enkele andere vogelaars bevonden, begon de vogel al snel weer te roepen en kregen we 'm ook kort in de kijker. Het gebied is echter ruig en onoverzichtelijk en we kregen, ondanks goed speurwerk van een ieder, de vogel uiteindelijk niet aan de grond in beeld. Helaas, maar desalniettemin was dit een erg leuke en onverwachte ontmoeting. De stemming bij een ieder die aanwezig was, was dus prima, maar zou het komende uur alleen nog maar beter worden...

Het begon met enkele "te verwachten" soorten, die zich leuk lieten bekijken. We zagen behoorlijk veel IJsgorzen (10+), 12 Sneeuwgorzen en meerdere Oeverpiepers, Rietgorzen en Veldleeuweriken. Omdat we wilden zorgen dat iedereen de mogelijkheid kreeg om de soorten goed te bekijken, hielden we genoeg afstand om niet het risico te lopen om het rille groepje op te schrikken. Daarnaast hoopten we natuurlijk dat de Grote pieper zich op het dijkje zou vertonen, maar dat gebeurde dus helaas niet. De foto's zijn derhalve meer sfeerimpressies dan prijswinnaars ;-)

Vier IJsgorzen
Sneeuwgorzen
Oeverpiepers en IJsgorzen

Maar toen trilde de telefoon en wat bleek... Patrick en Nick Agterberg waren afgekomen op onze melding van de Grote pieper, maar vlak na het parkeren van hun auto viel het oog van Nick op een lijster in een struik. Het bleek een retezeldzame (pardon) en prachtige Vale lijster te zijn! Wat er daarna door z'n hoofd ging weten alleen mensen die fanatieke vogelaars zijn en wel eens een echte zeldzaamheid hebben gevonden. Zaak is dan om rustig te blijven en het nieuws te delen met je medevogelaars en dat is exact wat Nick meteen deed (bravo en bedankt!). Zo kregen wij, op zoek naar de ontbrekende soort van de "Small five" van de kwelders (zie eerdere post ;-)), dus een berichtje dat op 200 meter afstand van ons een nieuwe soort zat voor bijna iedereen die in de kielzog van Erik en mij aan het vogelen was. Ik deelde het nieuws uiteraard snel met hen en in opgetogen "optocht" spoedden we ons richting de dijk en het dorp (Paessens, in dit geval) om te proberen de vogel te lokaliseren. Het duurde even, maar na een minuut of tien zat de vogel ineens vlak naast ons in een sierappelboom en konden we van behoorlijk dichtbij een eerste blik werpen op deze heftige en mooie soort!

Vale lijster; een jonge (eerste winter) vogel.

De vogel was in eerste instantie wat vliegerig, maar toen de eerste twitchers arriveerden, werd 'ie al snel teruggevonden en na eerst een lange tijd in een boom in een achtertuin te hebben vertoefd, verplaatste de vogel zich naar een struikencomplexje aan de achterzijde van een ruig terrein. Omdat vogelaars daar niet dichtbij konden komen en er ook geen tuinen in de buurt waren, hervond 'ie z'n rust en liet hij zich met enige moeite erg mooi zien (zij het dus op afstand).

Vale lijster; een echte knaller!
Zoals zo vaak is de Engelse naam, Eye-browed thrush, veel passender!

Omdat dit voor Erik een nieuwe soort was, was het logisch dat hij hier niet na een minuutje weer wilde vertrekken en we dus even de tijd namen om van de soort, de waarneming en de toevallige, fijne samenloop van omstandigheden te genieten. Hoe vaak sta je immers nou op loopafstand van een recent gevonden zeldzaamheid? Uiteindelijk gaat de tijd dan ineens toch heel snel, dus het was pas ruim na het middaguur dat we uiteindelijk weer bij de minibus terug waren en we konden nadenken over het vervolg, wetend dat de regen ons inmiddels op de hielen zat. In feite was de dag al meer dan geslaagd (want naast de lijster was ook de Grote pieper nieuw voor Erik, hoewel die waarneming natuurlijk ooit voor verbetering vatbaar is), de enige soort die we nog wel graag wilden zien was Frater. Deze had zich bij Paessens niet laten zien, dus we besloten onze kansen te beproeven op de Groninger kwelders. Uiteindelijk vonden we een bescheiden groepje van zes vogels, maar die vlogen helaas over en toonden zich niet aan de grond, waarmee het toch een enigszins teleurstellende waarneming bleef. We leggen de lat altijd hoog, dat begrijpt u. Het laatste uurtje voor de regen echt losbarstte (dat was uiteindelijk pas om half vier, dus dat viel mee) leverde, naast dus de Fraters, ook nog meer IJsgorzen, vier Blauwe kiekendieven en een vlak voor ons uit een kale vlakte opvliegende Houtsnip (!) op. Met een tevreden glimlach konden we uiteindelijk vrede hebben met de regen en brachten we als dagafsluiting nog even een bezoek aan een groepje Ransuilen. Een mooie afsluiting van een merkwaardige en gedenkwaardige dag!

Ik probeerde me verdekt op te stellen, maar volgens mij had de Ransuil me toch door... ;-)

We hebben nog steeds wel ruimte in de agenda, dus mocht u ook eens een dag privé op pad willen (soorten van het kaliber Vale lijster kunnen we niet beloven, vele andere leuke soorten wel!), kijk dan even hier op bel/mail ons!

188 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page