FIETSEXCURSIE, 28 APRIL 2024
Wat is dat toch op Ameland? Heeft het eiland wellicht hetzelfde effect op vogels als dat het op de toeristen heeft? Springen ook zij in standje "ontspanning" en vergeten ze de wereld om hen heen voor even wanneer ze voet op Amelandse bodem zetten?
Elk jaar is het weer verbazingwekkend hoe kwalitatief geweldig de soorten waarnaar we op zoek zijn zich op het eiland laten zien en ook dit jaar vormde daarop geen uitzondering. Afgelopen zondag was het tijd voor het jaarlijkse fietsrondje door de polders van vooral Nes en Buren op zoek naar één van de mooiste wintergasten van Nederland en een vogel waar, zoals de meesten van jullie weten, ik een enorm zwak voor heb: Roodhalsganzen. Over een weekje of drie trekken de Brand- en Rotganzen, en daarmee dus ook de paar Roodhalzen die hier jaarlijks aansluiten, definitief noordoostwaarts op weg naar de broedgebieden op en rond Taymir. Tot die tijd eten ze zich op (o.a.) Ameland goed vol en daarbij zijn ze werkelijk ongelofelijk relaxed en benaderbaar. Mocht je als vogelaar of fotograaf dus de ambitie hebben om enkele zeldzame ganzensoorten te zien of mooi te fotograferen, dan weet je wat je te doen staat!
Het waren ditmaal eigenlijk louter fotografen die met me mee fietsten, dus het doel was duidelijk: het vinden van, zoals één van de deelnemers het noemde, de G3, het zeldzame trio ganzen dat je op Ameland in april kunt verwachten en onszelf vervolgens in een positie manoeuvreren waarin we ze ook zo mooi mogelijk zouden kunnen vastleggen.
Die G3 bestaat in dit geval uit Roodhalsgans (het belangrijkste doel), Zwarte rotgans (een zeldzame, oostelijke soort) en Witbuikrotgans (een soort die juist verder westelijk en noordwestelijk van ons thuis hoort).
Het waaide deze dag stevig, wat een kleine complicerende factor was, maar het licht was prachtig en wisselend, wat voor fotografie natuurlijk fijn is. Nu was het alleen nog een kwestie van het vinden van de gewenste vogels.
Welnu, dat ging eigenlijk vrij soepel. Al snel hadden we twee Roodhalsganzen in beeld en ondanks dat ze voor Nederlandse begrippen echt dichtbij liepen, waren ze voor de lenzen nog net wat te ver. En op Ameland heb je nu eenmaal de luxe om niet te snel tevreden te hoeven zijn ;-).
De eerste soort die op acceptabele afstand rondstapte was Witbuikrotgans. We namen dus even de tijd om deze zeldzame vogel vast te leggen.
Kort daarna was het raak met de doelsoort van de dag. En hoe! Een mannetje liep zeer dichtbij in schitterend licht te paraderen en stoer te doen richting Rotganzen. Werkelijk geweldig!
Er zijn vliegkooien waarin vogels minder mooi te fotograferen zijn! Hiervan moesten we even bijkomen, dus na lunch en een kop koffie konden we verder en vonden we al heel snel gans nummer drie. Een mooie, adulte Zwarte rotgans liet zich (uiteraard) prachtig en van dichtbij zien. Een Beflijster in hetzelfde weitje was een leuke verrassing/bonus en een overvliegende Boomvalk was voor de meesten de eerste van dit jaar.
Hiermee was de excursie het succes waar we op hoopten en spendeerden we het laatste uurtje nog om rustig door de polder terug te fietsen naar de boot. We zagen nog o.a. vele weidevogels (sommige met jongen), vele Goudplevieren in zomerkleed (met daartussen een bleekscheet waar ik even van schrok), een mogelijke hybride Witbuikrotgans x Rotgans en nog maar eens twee Roodhalsganzen!
Kortom, het was weer een ouderwets dagje fietsen tussen ganzen in vakantiestemming!