EXTREMADURA 2025: ¡HEMOS EMPEZADO!
- Martijn Bot
- 9 apr
- 4 minuten om te lezen
SAMENWERKINGSREIS BIRDINGBREAKS.NL / BIRDINGHOLLAND.NL
Het is bijna schokkend wanneer je beseft dat er alweer een jaar voorbij is, maar het is toch echt zo. Het is alweer een jaar geleden dat ik met Olaf op dezelfde hotelkamer zat waar ik nu weer mijn bericht zit te typen. Toen met een heel erg leuke groep die nog steeds contact met elkaar houdt, nu weer met een groep die hard naar elkaar toe aan het groeien is en die overloopt van enthousiasme. Er is alweer een jaar verstreken, maar als het op dit soort dingen aankomt is de snelheid waarmee je geschiedenis maakt geen straf.
Oftewel: we zijn weer begonnen aan ons reisje in Centraal-Spanje. Extremadura is een hotspot die vele vogelaars inmiddels kennen en in hun hart hebben gesloten, net als wij dat hebben gedaan. Gisteren zijn we in alle vroegte aan de reis begonnen. Voordeel van vroeg weg uit Nederland is dat je nog wat vogeluurtjes overhoudt wanneer je eenmaal op de bestemming bent en we kunnen stellen dat we die vruchtbaar hebben besteed.
Bij een heerlijke temperatuur en in een fijn, Spaans zonnetje konden we zo alvast een proeven aan wat ons qua vogels te wachten stond. Natuurlijk verschenen al snel de eerste roofvogels in de lucht; dat is immers één van de attracties waar deze regio bekend om staat, zelfs bij niet-vogelaars. Rode- en Zwarte wouw, Slangenarend, Kleine torenvalk, Dwergarend en Monniks- en Vale gier waren de eerste soorten die op dat front konden worden genoteerd. Maar daarnaast werden ook Hop, Bijeneter, Kuif-, Kalander en Theklaleeuwerik, Rode patrijs, Roodkopklauwier, Roodstuitzwaluw en de in deze regio niet te missen Grauwe gors en Europese kanarie met enthousiasme ontvangen. Topper van de dag en in de categorie 'Die kun je maar beter alvast hebben': twee Kuifkoekoeken!
Vandaag, of waarschijnlijk gisteren wanneer je dit leest, was dan de eerste, volledige vogeldag in het geweldige gebied. Vanwege het wederom erg natte voorjaar knalde het landschap weer uit z'n voegen. Weelderige groene velden, vele kleurige bloemen en overal water maakt dat Extremadura er op dit moment vruchtbaar en bovenal beeldschoon uitziet. Het is waar genot is om je door het landschap te bewegen. In de ochtend deden we dat vooral wandelend tussen de onafzienbare steppes. En we werden rijkelijk beloond voor onze inspanningen. Zo zagen we meteen twee mooie adulte Spaanse keizerarenden (ze riepen ook!), maar waren het vooral de Witbuikzandhoenders die de show stalen. Nog nooit zagen we die soort zo veel en zo mooi als deze keer; ze vlogen meermaals bijna recht over ons heen, hun contactroep was veel en vaak te horen en we zagen ze zelfs aan de grond!. Verder zagen we de eerste (wel verre) Grote trap, die een paartje Kleine trappen vlak om zich heen duldde. Voeg daar de onophoudelijk zingende Kalanderleeuweriken, Grauwe gorzen en Graszangers bij en je hebt ingrediënten voor een heerlijke ochtend!
Je kunt hier ook niet even rustig koffie drinken, want vanaf het terras zagen we Spaanse keizerarend nummer drie overvliegen; een onvolwassen vogel, ditmaal.
En ook eten ging niet rustig, want de picknick duurde meer dan een uur vanwege de afleiding door o.a. Steenarend, Spaanse keizerarend #4 (de mooiste van de dag!), Dwergarend, Bijeneter, Vale- en Monniksgieren, Slangenarend, Kleine zwartkop, Grote gele kwikstaart, IJsvogel, Rotszwaluw en een korte waarneming van een Westelijke baardgrasmus!
Bij de volgende stop kwam er, het werd bijna gênant, alweer een Spaanse keizerarend over. Het is bijna niet voor te stellen dat de soort vorig jaar zo veel moeite kostte...
Naar de volgende locatie werd reikhalzend uitgekeken, want Scharrelaars zijn altijd hoogtepunten. En ook dit jaar waren ze weer van de partij en zoals de hele dag al ging het makkelijk en mooi! Bonus hier waren o.a. een Steenuil, drie Grauwe kiekendieven en, je raadt het al, een Spaanse keizerarend! Het dagtotaal kwam hiermee op zes, volgens mij evenveel als tijdens mijn vorige drie tripjes samen!
De afsluiting van de dag zou een verbetering moeten opleveren van de eerste waarneming van Grote trap. En wederom was het geluk aan onze zijde. We zagen zo'n 30-40 vogels, zowel foeragerend als baltsend en zelfs (om onduidelijke reden) kort rondvliegend! Waanzinnig mooi!
We konden het gerust 'un día' noemen, dat zul je begrijpen. Wordt vervolgd!
Comments