Ik (Martijn) ben altijd een beetje bang voor excursies die de naam van een vogelsoort in zich dragen. Natuurlijk, ik doe het mezelf aan en het wat onrustige nachtje in aanloop naar de betreffende excursie zou ik mezelf kunnen besparen, maar ik houd tegelijk ook van een beetje druk. Want als je, zoals in dit geval, een excursie vernoemt naar één van de meest schaarse en lastig te vinden, maar tegelijk ook meest fascinerende en mooiste broedvogels van Nederland, de Draaihals, dan kun je weinig anders dan de vingers kruisen en hopen op een combinatie van ervaring, goede omstandigheden, kennis van de habitat en een flinke portie geluk. En soms, heel soms, valt alles samen...
Ik had een route samengesteld langs enkele locaties die de afgelopen jaren succesvol zijn gebleken en waar verstoring uiteraard geen enkel gevaar is; een keiharde voorwaarde bij dergelijke soorten. Het weer was simpelweg fantastisch: Strak zonnig, een graadje of 21 en een zwakke wind; wat kun je je nog meer wensen!? Toen we aankwamen op de eerste locatie bleek dat wij niet de enige waren die genoten van de warmte en de zonneschijn. Honderden juffers (vooral veel Vuurjuffers), libellen (Smaragdlibel, Viervlek en vooral Noordse witsnuitlibel) en meerdere vlindersoorten (o.a. Groentje en Bont zandoogje) vlogen rond en al heel snel stonden we oog in oog met wat al meteen en bij voorbaat een hoogtepunt zou zijn: Een Gladde slang! Het dier lag rustig op het zand op te warmen en liet zich van alle kanten bekijken en fotograferen. Geweldig!
Maar hiervoor waren we natuurlijk niet gekomen ;-). Na een tijdje posten en intensief zoeken en luisteren hoorden we uiteindelijk enkele keren een aarzelende zang van een Draaihals, maar we wisten er helaas, ondanks verwoede pogingen, niet één in beeld te krijgen.
We reden uiteindelijk toch maar verder en stopten nog even kort op een plek waar Maanwaterjuffers te vinden zouden zijn. Die vonden we al vlot, maar door het zonnige en windstille weer waren de behoorlijk vliegerig en vielen plaatjes nog niet mee. Desalniettemin:
Toen we op de twee plek uitstapten en de koffie inschonken, hoorden we ineens en langdurig een Draaihals zingen. Wederom lukte het niet om er een zichwaarneming uit te persen, dus besloten we eerst een kort wandelingetje te maken, dat niet gek veel meer opleverde dan een Ringslang (ook leuk, overigens!). Toen we terugkeerden was het inmiddels lunchtijd en aangezien we wisten dat er een wensvogel in de buurt huisde, besloten we de lunch daar te nuttigen, hopend op een klein wondertje. Vaak hoop je op iets en krijg je net iets minder, maar nu kregen we toch echt meer dan waar ik op had durven rekenen! Het begon toen ik wat tussen de begroeiing ineens gedonder zag tussen twee vogels. Het bleek een Merel en een Draaihals, die blijkbaar last hadden van wat "territorial pissings". Toen ik ze goed in de kijker kreeg, zag ik een soort sur place op een tak, waarbij de Merel bovenop zat en de Draaihals eronder hing, met de snavel wijd open en de vleugels gespreid! Ze bleven zo lang in die haast bevroren stand naar elkaar kijken dat meerdere, maar helaas niet alle deelnemers het door de telescoop konden aanschouwen. Uiteindelijk droop de Draaihals af en waren we de vogel al snel helemaal kwijt.
Tijdens onze lunchbreak, echter, hoorden we al snel weer één, en al snel TWEE Draaihalzen zingen. De boterhammen neergegooid en achtergelaten en we spoedden ons naar de plek waar de zang nog steeds en constant vandaan kwam. Al snel zagen we een vogel in de top van een boom zitten, maar te snel zakte hij een metertje en verdween de vogel tussen de takken. We vonden de vogel snel terug in dezelfde boom en wat volgde was een werkelijk fenomenale show. Wel zeker een kwartier lang bleef de vogel op dezelfde tak, vol in beeld, zitten zingen en konden alle deelnemers alsmede enkele toevallige passanten genieten van deze geweldige vogel, waarbij een tweede exemplaar vlakbij zat en regelmatig antwoordde. Ondertussen vlogen er ook nog wat trompetterende Kraanvogels over om de sfeer compleet te maken. Ongelofelijk gaaf! Hieronder een videootje, zet het geluid even aan voor de zang!
Toen we ons even wisten te ontworstelen aan de voorstelling en weer rondkeken, vonden we ook nog eens een mooi mannetje Grauwe klauwier; voor iedereen ook weer de eerste van 2022!
Tsja, Gladde slang, Kraanvogels, Grauwe klauwier, Draaihalzen: Het was alsof we in Polen aan het vogels kijken waren geweest! Wat meer kun je je wensen op een doordeweekse maandagochtend? We hadden nog een uurtje of twee "over", dus nadat we nog een Wielewaal hadden horen zingen en een Geelgors hadden bewonderd, besloten we nog tot een afsluitende wandeling op een nabijgelegen derde plek. Dat leverde geen Draaihalzen meer op, maar wel nog twee Grauwe klauwieren alsmede o.a. een Fluiter, Appelvinken, Bonte vliegenvangers, Koekoeken en nog vele andere zomersoorten. De afsluiter was een zingende Sprinkhaanzanger, die zich voor de verandering eens wél liet zien!
U snapt dat deze excursie in het bakje "memorabel" verdwijnt ;-). Ik durf 'm haast volgend jaar niet weer op de kalender te zetten, maar ik doe het uiteindelijk wel. Houd de site dus in de gaten als u volgend jaar mee wilt!