DAGJE TEXEL: EVEN OMSCHAKELEN!

MINIBUSEXCURSIE, MAANDAG 24 MAART

We waren nogal verwend geweest met prachtig weer en relatief hoge temperaturen, waarbij je haast zou vergeten dat het nog 'slechts' maart is. Gisteren werden we op Texel weer even met de neus op dit feit gedrukt. Het voelde, afgezien van het eerste uurtje van de dag (toen de zon nog scheen), weer even alsof het vol winter was. Het werd de hele dag niet warmer dan een graad of acht, de noordwestenwind trok in de loop van de dag wat aan en de kou sloop langzaam maar zeker ons gestel in. Aan het eind van de dag had iedereen dat typische wintergevoel, waarbij alleen een lange, warme douche de juiste remedie lijkt om weer echt op temperatuur te komen.

Kortom: het was killig en dat heeft doorgaans, en zeker vandaag ook, effect op de vogelactiviteit. Ook op een hotspot (nou ja, hot...) als Texel komen natuurlijk dagen voor die benedengemiddeld zijn en eerlijk is eerlijk: deze dag was daar eentje van.

Niet dat het vervelend was, natuurlijk, laat daar geen misverstand over bestaan. Op Texel rondwandelen en vogels kijken is nooit een straf en ook vandaag hebben we weer mooie hoeken van het eiland gezien. We startten bijvoorbeeld aan de zuidkant en noteerden daar vele Bruine kiekendieven (die zijn ineens massaal teruggekeerd), een Blauwe kiekendief, Middelste zaagbekken, Grutto's, Goudplevieren, Brilduikers, Nonnetjes, Geoorde futen en een Sperwer.

De Bruine kiekendieven heersen weer boven het riet en er werd ook al gebaltst.

Nabij de Slufter, op een akker, vonden we een/de grote groep Strandleeuweriken. Hoeveel het er exact waren, was lastig te tellen, maar het zou zo maar op 40+ vogels kunnen gaan. Aan de andere kant van de weg zat een grote groep Kramsvogels. Na een vaste stop bij het Vogelinformatiecentrum bezochten we de noordpunt, maar daar was het door de kou en de frisse wind inmiddels doodstil en heel rustig geworden. Wel troffen de we de eerste Tapuit en Grote sterns en zat er een Kanoet tussen vele honderden Goudplevieren.

Man Tapuit

Zie je de Kanoet?

De Waddenkant was ook tamelijk rustig. De eerste lepelaars en Kleine Zilverreigers waren al wel voor handen, en de Kluten en Grutto's foerageerden zoals gewoonlijk mooi dicht langs de weg. We troffen ook enkele IJslandse grutto's, waaronder een geringd exemplaar. Deze vogel is langs de Taag in Portugal aan z'n sieraad gekomen, maar wanneer exact en of er meerdere terugmeldingen zijn weet ik (nog) niet.

In Portugal geringde IJslandse grutto. Hopelijk kan de ringer meer over dit individu vertellen.

Nog een mooie IJslander

Natuurlijk hebben we een poging gewaagd om de beroemdste vogel van Nederland, de Brileider, in beeld te krijgen. Echter, de vogel lijkt zich bij de grote groep Eiders gevoegd te hebben die zich achter de, inmiddels bij velen ook bekende, stokken bevindt. Dat is veel te ver weg om een individu te herkennen, zeker wanneer het ook nog eens heiig is zoals wij dat hadden. Jammer maar helaas en ik vermoed dat we langzaam maar zeker afscheid moeten gaan nemen van de vogel die menig vogelaar intens blij heeft gemaakt. Als ik mag gokken, denk ik dat 'ie binnenkort noordwaarts zal gaan met andere Eiders, maar ik hoop natuurlijk dat ik ongelijk krijg!

Inmiddels moesten we langzaam richting het zuiden werken en daarbij kwamen we een enorme groep Rotganzen tegen. Voor het laatst (?) deze winter gingen we de uitdaging aan om daar pareltjes tussenuit te vissen en dat lukte: zeker twee Zwarte rotganzen en één of twee Witbuikrotganzen hielden zich op tussen de 'gewone' Zwartbuiken. Altijd leuk en toch wel een Texelse specialiteit!

Zeldaam: Zwarte rotgans

Ook zeldzaam: Witbuikrotgans

Zwarte rotgans #2

Witbuikrotgans; ik weet niet of dit nu dezelfde vogel als hierboven is geweest of niet.

Als laatste probeerden we op de veldjes rond het NIOZ een Rouwkwikstaart te vinden. Deze plek is in het voorjaar vaak goed voor kwikken en ook nu hadden we beet: van de slechts twee witte kwikstaarten bleek er toch écht één Rouwkik te zijn. Helaas vloog de vogel sneller op dan ik kon fotograferen, maar je ziet met wat goede wil nog steeds dat het er één is!

Ehh, tsja. Rouwkwikstaart, dus.

Voor ik het wist had ik mijn camera ineens gericht op een zeehond en had ik nog afgedrukt ook. Mijn excuses, mensen!

We hebben zowel qua omstandigheden als qua vogeloogst wel eens betere tripjes naar het eiland gehad, maar zo gaat dat soms. Gelukkig herinnerden 5 roepende Grote sterns ons er op de boot terug aan dat het echt wel (weer) voorjaar wordt, dus daar houden we ons maar aan vast! Deelnemers, bedankt, het was weer gezellig!

Overigens: de eerste najaarstrips naar Texel staan ook online, waaronder een tweemaal een driedaagse (!). De eerste zit al vol, voor de tweede zijn nog maar twee plekken vrij. Voor de dagexcursies in september en oktober is voorlopig voldoende plek, maar op tijd inschrijven kan geen kwaad!

Grote stern, het geluid van het Texelse voorjaar!