MINIBUSEXCURSIE, 27 JANUARI 2025
Je ziet wat je weet. Hoe langer je vogels kijkt en hoe meer kennis je hebt van voorkomen, dispersie, gedrag, populatiegroottes, achtergrond van soorten, hoe intenser je je hobby zult beleven en hoe 'harder' sommige soorten zullen binnenkomen. Heb je die achtergrond wat minder, dan blijven nieuwe soorten altijd leuk en soms zelfs prachtig, maar zul je zeer waarschijnlijk niet écht de diepe bewondering, emotie of zelfs aanbidding bij een bepaalde vogel kunnen voelen.
De Brileider van Texel is daar een mooi voorbeeld van. De excursie naar Texel van gisteren was mijn tweede bezoek aan de vogel. Ik heb daar ontzettend veel mensen naar de vogel zien en horen kijken (ja, dat kan ;-)). Aan de reacties kun je vrij feilloos opmaken wie een diep besef heeft over het kaliber vogel dat daar op de golven dobbert en wie er is uit nieuwsgierigheid, omdat het op internet staat, voor een mooie foto, omdat iedereen er heen gaat (FOMO), omdat het gewoon een mooie vogel is of voor een toevoeging aan het soortenlijstje. Allemaal legitieme redenen, laat daar geen misverstand over bestaan. Iedere reden om de vogel te bekijken is een even goede. Maar het verschil tussen mensen die een trip naar deze vogel als een bedevaart beschouwen en die soms letterlijk in tranen uitbarsten bij de eerste blik door de telescoop en voor wie het 'gewoon' een zeldzame vogel is zoals er in een jaar wel meer voorbij komen, is makkelijk te zien. Nogmaals: geen waardeoordeel, maar wel een grappige observatie bij een vogel die de boeken in zal gaan als wellicht meest zeldzame soort ooit in Nederland gezien en zeker de meest bezochte.
Zoals gezegd was het mijn tweede bezoek aan de vogel. Toen ik op maandag de 13e januari het bericht over de ontdekking van deze vogel op mijn telefoon zag, kreeg ik letterlijk een wegtrekker. Een mix van ongeloof en lichte paniek, die ik niet vaak eerder bij een vogel had gevoeld, maakte zich van me meester. Ik spring nooit (meer) in de auto voor een zeldzame vogel, maar er is een handjevol soorten dat simpelweg onweerstaanbaar is. Brileider stond misschien wel bovenaan dat virtuele lijstje en de dag na ontdekking stonden Bart-Jan en ik dan ook in de meute op de kille Texelse Waddendijk, verwarmd door de onwerkelijke aanblik van een vogel die tot twee weken geleden als 'ondenkbaar in Nederland' werd geacht.
(BORSTKLOPMODUS ***AAN***) Hoewel, ondenkbaar...lees even het laatste nummer van Vogelskijken Magazine! (BORSTKLOPMODUS ***UIT***)
Omdat bij het eerste bezoek de zenuwen en het ongeloof nog de boventoon voerden, was er te weinig ruimte inmijn hoofd om te genieten en om in te laten dalen wat vogelend Nederland in het algemeen en mezelf in het bijzonder was overkomen. Ik heb altijd zin in de excursies die ik geef, maar naar deze keek ik misschien net nog even extra uit. Niet alleen was de soort voor bijna het hele busje nog nieuw (altijd leuk om deelgenoot te zijn van het zien van een nieuwe soort), het zou mijzelf de gelegenheid geven om de vogel nogmaals, maar nu in het volle besef en in ontspannen staat, te bekijken.
Net als de eerste keer stond er ook nu veel wind, dus het werd wederom een klotsende bedoening. Maar eigenlijk hoort dat ook wel een beetje bij een soort die uit een meedogenloze omgeving komt. Belangrijk verschil was wel dat de vogel iets dichterbij zat dan mijn eerste waarneming en vooral dat er een heerlijk zonnetje scheen. Dat geeft de vogel letterlijk en figuurlijk nóg meer kleur.
Meteen na de overtocht (we zagen vanaf de boot o.a. 4 Paarse strandlopers en een tweede kalenderjaar Pontische meeuw) reden we naar de plek toe en al snel stonden we naar de vogel, die al zo ontzettend veel had losgemaakt bij vogelaars uit de hele wereld, te kijken. Op de weg terug, aan de 'achterkant' van de excursie, bij beter licht maar op iets grotere afstand, zagen we de vogel nogmaals. Als er zo'n gigant zit, die je zeer waarschijnlijk de rest van je leven nooit weer gaat zien, zijn twee bezoekjes even gerechtvaardigd als logisch. En met name de tweede keer, met een zonnetje in de rug, in gezelschap van ongeveer 10 'gewone' Eiders (die ook plaatjes zijn, trouwens), een beetje ravottend met wat overvliegende meeuwen en uiteindelijk een flink stuk vliegend, kwam de vogel bij mij nog intenser binnen dan bij de eerste twee keer. Wat een vogel. Ik zou werkelijk niet weten welke soort deze vogel zou kunnen overtreffen. Alles klopt: het kleed, de plek, het tijdstip, de omstandigheden: mooier wordt het niet!
Onderstaand bibberig telefoonfilmpje is van de ochtendwaarneming (met de zon eigenlijk nog net verkeerd), de vliegfoto bleek achteraf gemaakt zonder converter (had dus ook beter gekund ;-)). Ach, het is een BRILEIDER, potverdorie! Dan is elk geklaag eigenlijk bij voorbaat ongepast!



Na koffie met gebak om de waarneming te vieren gingen we toch ook maar even wat andere dingen doen. Een ritje door de polders bracht o.a. twee Witbuikrotganzen, meerdere Kleine zilverreigers, veel Goudplevieren, een kemphaan, enkele Lepelaars, vele Toendrarietganzen, een Casarca en een mooie groep Kramsvogels en Koperwieken.




In de Slufter was het tochtig maar mooi zonnig en qua vogels kregen we o.a. twee Blauwe kiekendieven (waaronder een mannetje), een Oeverpieper, enkele (voorzichtig zingende!) Veldleeuweriken en een groep Strandleeuweriken opgediend.



Na het traditionele bezoek aan het Vogelinformatiecentrum (wederom dank voor de koffie!) reden we via een slingerroute terug naar de plek van de Brileider (dat leverde verder niet gek veel meer op). Na een snelle, afsluitende zoektocht naar een gemelde Kuifaalscholver (zat er niet meer) en twee IJseenden (vol tegenlicht) was het alweer tijd om de boot terug te nemen. Zelden vloog een dag Texel gevoelsmatig zo snel voorbij als nu, maar het was dan ook heerlijk om een dag in de zon te vertoeven en de ogen de kost te kunnen geven met één van de meest aansprekende vogelsoorten ter wereld!
Laat 'm gerust nog even blijven, in februari staat er namelijk nog een laatste winterexcursie naar Texel op het programma! Mocht er behoefte zijn aan een extra editie of wil je privé met een groepje nog eens met onze minibus het eiland op om de magistrale Brileider en andere winterspecialiteiten te gaan zien: aarzel niet om contact op te nemen, dan kijken we wat er mogelijk is!
Comments