MINIBUSEXCURSIE, ZATERDAG 4 FEBRUARI 2023
De afgelopen weken hebben meermaals bewezen dat we ons niet, nooit laten kisten door het weer. Wat we ook voorgeschoteld krijgen, we stellen ons erop in, gaan vol goede moed en vol verwachting op pad en keer op keer blijkt dat we daarvoor eigenlijk altijd worden beloond. De vogels zitten er echt wel, wij moeten ons alleen goed voorbereiden.
Maar eerlijk is eerlijk: prettig weer helpt natuurlijk wel voor de beleving van een dag. En wat was het dan ook heerlijk om afgelopen zaterdag in en rond de Oostvaardersplassen de zon weer eens langdurig op het gezicht te voelen en wat was het een genot dat de wind daarbij ook nog eens totaal was uitgeschakeld. Dat maakte dat er een lenteachtige sfeer in het gebied hing, het Markermeer er als een surrealistische spiegel bij lag en we voor het eerst dit jaar het idee hadden dat we "overdressed" waren!
Het thema van vandaag was roofvogels in het algemeen en Zeearenden in het bijzonder. Reeds op de eerste wandeling, op het Oostvaardersveld en de Kleine Praambult, zagen we enkele van deze reuzen en emblemen van het gebied vliegen en zitten, maar de afstand was wel erg groot. We genoten derhalve meer van de enorme aantallen Goudplevieren, Kieviten, verschillende eenden en ganzen, een groep Kemphanen, twee Bruine kiekendieven, de prachtige Baardmannen, een Cetti's zanger die zich liet zien, meerdere Vuurgoudhanen en twee Vossen, die elkaar het hof probeerden te maken. Of waren het nu toch verwikkeld in een territoriaal dispuut? Het onderscheid tussen liefde en haat is in de dierenwereld (en bij mensen soms eveneens...) soms lastig te maken ;-). Ook zagen we op grote afstand de reeds langer aanwezige Ruigpootbuizerd zitten. De juveniele vogel deed echter lange tijd vrijwel niets, waardoor de meest duidelijke kenmerken ook maar moeizaam te zien waren.
Vanaf de Grote praambult werden Buizerd, Torenvalk, Sperwer en Slechtvalk aan de soortenlijst toegevoegd, evenals nog wat meer Zeearenden (nog steeds op grote afstand). Het was echter heerlijk toeven in de zon en er zaten gewoon veel vogels, dus we we konden ons (oké, ik kon vooral mezelf ;-) maar moeilijk los worstelen van de plek en de warmte van de zon. Echter, bij het wegrijden richting de Almere werden we beloond voor de timing van het vertrek, want in een belletje met vier Buizerds vloog ineens maar helaas kortstondig de Ruigpootbuizerd boven de auto! De vogel vloog al snel terug het gebied in, terwijl de Buizerds nog een tijdje bleven hangen. De foto's van deze zeldzaamheid kwamen op één of andere manier wat onscherp uit de camera, maar dat mag de pret niet drukken!
De rit richting de Almerezijde bracht nog wat Grote zaagbekken en Nonnetjes, soorten die we ook troffen op de plaats van bestemming. Zeearenden lieten zich ook hier weer zien, maar voor mensen die voor de foto's gingen, bleef het hard werken. De vogels bleven helaas op een net wat te grote afstand en dat gold ook voor de twee Blauwe kiekendieven, die over de rietvelden scheerden. De "gewonere" soorten waren wel volop voor handen en nog in mooi licht ook. Als het niet gaat zoals het moet, dan moet het zoals het gaat en dat voelde zeker niet als een straf!
De verschillende stops langs de Oostvaardersdijk waren wederom prachtig, met een spiegelglad IJsselmeer aan de ene kant en een zeer vogelrijk gebied met constante paniek aan de andere, zonder dat dit meteen hele noemenswaardige vogelsoorten opleverde.
Een waarneming van een familie Wilde zwanen was de laatste van deze mooie, ontspannen en lenteachtige vogeldag. Met o.a. acht soorten roofvogels was het qua waarnemingen ook nog eens dik in orde, het was alleen jammer dat de Zeearenden niet net even wat dichterbij wilden verschijnen. Er blijft altijd wel een beetje "Rupsje Nooitgenoeg" in het karakter van een vogelaar aanwezig ;-).