Normaal gesproken proberen we de excursies van Birdingholland.nl een aanvulling en een meerwaarde te laten zijn op het reeds bestaande aanbod en, met enige onbescheidenheid, denk ik dat we daar doorgaans goed in slagen. Onze excursies hebben een duidelijk eigen "smoel" en kennen derhalve nauwelijks gelijke (en dan doel ik in eerste instantie op de vorm en inhoud).
In dat kader vielen de plannen voor een excursie naar de befaamde Kraanvogelhotspot Diepholz in Duitsland enigszins uit de toon. De bestemming is alles behalve origineel en wordt reeds jarenlang door velen bezocht. Desalniettemin gaan ook wij ons in het aanbod mengen, simpelweg omdat het té leuk en té indrukwekkend is om het niet te doen. De locatie is prima als dagexcursie te doen en goed bereikbaar vanuit Nederland, de aantallen Kraanvogels zijn adembenemend, vele van onze gasten houden (volkomen terecht) intens van de soort en ook ik (Martijn) zou meteen solliciteren wanneer de positie van "Voorzitter van de Kraanvogelfanclub" vacant zou komen. Om een oude, Duitse man, die mijmerend op de slaapplaats van de Kraanvogels stond te genieten, te citeren: "Es ist das Schauspiel der Natur!" en dat is de spijker op de kop.
En hoe bekend het fenomeen ook moge zijn, ik had het zelf nog nooit ondergaan. En omdat we nooit excursies aanbieden in gebieden die we zelf niet kennen of vooraf uitgebreid hebben verkend, had ik het plan opgevat om eerst eens zelf te gaan kijken. Maar toen bedacht ik me dat, als ik er toch heen rijd, ik net zo goed mensen kan meenemen. In het kader van een proef/verkenningsexcursie kon men deralve, tegen een vriendelijke prijs, instappen in de minibus. Voorwaarde was dan wel dat men op de koop toe moest nemen dat we af en toe wat zouden pionieren, vast een aantal keer verkeerd zouden rijden en dat we wat locaties zouden gaan uitproberen, waarbij vast ook wat misperen zouden zitten. Dit resulteerde al snel in twee volgeboekte dagen (ik wil twee slaapplaatsen uitproberen, dus ben "genoodzaakt" twee keer te gaan), waarvan gisteren (maandag) de eerste was.
Om 10 uur stond iedereen klaar nabij Emmen en twee uur en vele achterkanten van vrachtwagens later (de binnendoor-route vergt enig verkeersgeduld...) zagen we de eerste Kraanvogels op een gemaaid maïsakker lopen. Zoals dat vaak gaat ga je voor het eerste groepje nog vol op de rem, maar in de uren die volgden zagen we dermate veel Kraanvogels dat een groepje van 50 haast al niet meer interessant was ;-). Oftewel: Diepholz stelde niet teleur! Wat is het fantastisch om zo veel van deze indrukwekkende vogels bij elkaar te zien en te horen. Dankzij de ook nog een geweldige lichtomstandigheden draaiden de camera's overuren en konden we naar hartenlust los op foeragerende, overvliegende, ruziënde en rustende vogels. Wat een genot!
Zoals de bedoeling was, bezochten we meerdere locaties waar overdag Kraanvogels te verwachten waren en hadden, zoals ook te verwachten bij een eerste bezoek, op de ene plek meer succes dan op de andere. Naast Kraanvogels zagen we overigens niet gek veel andere soorten, maar behalve wat Geelgorzen en een prachtig mannetje Blauwe kiekendief was er toch één vogel de moeite van het vermelden flink waard: Op een landweggetje vonden we zo maar een juveniele FRATER! Dat is nou niet bepaald een soort die je verwacht diep in het binnenland van Duitsland! De vogel bleek niet schuw en kon uiteindelijk door iedereen prachtig worden bekeken alvorens een akker op te vliegen.
Na enkele uurtjes rustig rondrijden op mooie en hobbelige Duitse landweggetjes en zo veel mogelijk in de dekking blijven van struikjes, bomen en de minibus (Kraanvogels zijn schuw en je wilt uiteraard zo min mogelijk verstoring veroorzaken), was het tijd om ons te verplaatsen naar de slaapplaats die voor vandaag op de planning stond. De zon zakte langzaam richting de horizon en zette het veengebied, dat dient als massale slaapplaats voor vele Kraanvogels uit de omgeving, in een goudgele "brand"!
Langzaam maar zeker kwamen er steeds meer groepen Kraanvogels binnenvliegen, waarbij het geluid en de aantallen, in combinatie met de sfeer, uitgesproken memorabel waren. Toch een kleine kanttekening: de vogels kwamen hier niet bepaald over je hoofd vliegen. Het weggetje lag tussen twee grote meren in, die op hun beurt uit zicht lagen. De invallende Kraanvogels kozen steeds een van de meertjes om in te verdwijnen, waardoor ze of links, of rechts van ons het veen in zakten. We hadden gehoopt op iets kleinere afstand tot de aanvliegende vogels, iets wat beter lukte toen we op één van de aanvliegroutes gingen staan. Hierdoor miste je echter weer het totaalplaatje, maar kwamen de vogels die je wel kon zien wel een stuk dichterbij langs. Afijn, dat zijn allemaal zaken die we kunnen gebruiken voor volgende keren en dat was precies het doel van de dag.
Maar wat was het een voorrecht om met het licht dat we zo maar in de schoot geworpen kregen te mogen genieten van dit Schauspiel der Natur! Naast de duizenden Kraanvogels kwamen er overigens ook vele Kol- en Toendrarietganzen en een Klapekster slapen in het veen.
Volgende week gaan we nog een keer en dan proberen we wat andere locaties alsmede een andere slaapplaats uit. Deze proefexcursie zit uiteraard al vol, maar volgend jaar gaan we weer, dan met een concreet uitgewerkt strijdplan ;-).
Comments