Folkert en Hanny zijn twee vogelaars/fotografen die snel tevreden zijn: ze vinden alles leuk en genieten van welke soort ze ook maar voor de lens krijgen. Wel wilden ze tijdens reeds hun tweede privé-excursie van dit jaar op pad langs de Waddenkust om wat vogels te zien die ze op de Veluwe, waar ze wonen, niet zo snel zullen tegenkomen. Welnu, dat kon geregeld worden, natuurlijk!
We ontmoetten elkaar in het Friese Anjum, waar vandaan het een klein ritje is naar de kwelders van Moddergat. Tot voor kort was dit een betrouwbare plek voor Velduilen, maar tegenwoordig zijn die erg lastig (lees: een stuk minder actief) geworden. Ik kan dan ook nu al zeggen dat we ook vandaag de soort niet zijn tegengekomen. De goede tijden lijken wat voorbij, hoewel de vogels nog wel aanwezig blijken te zijn. Gelukkig is er, naast het weidse uitzicht over onze enige echte wildernis, nog steeds best wat te zien. Ook de klassieke kweldersoorten hebben last van voorjaarskriebels en gaan langzaam maar zeker op de weg terug naar het noorden, maar we vonden er gelukkig nog wel een paar. En even gelukkig waren we met het feit dat de Ransuilen nog wel "gewoon" acte de presence" gaven.
Op de kwelder vonden we al snel een groepje van 17 Sneeuwgorzen. Na wat manoeuvreren kregen we ze uiteindelijk heel mooi en met licht mee in beeld. Typisch zo'n soort die je niet op de Veluwe tegenkomt!
Toen we het groepje achter ons lieten en onze weg wilden vervolgen, vlogen er echter twee bruine vogeltjes op de de begroeiing vlak voor ons en gingen enkele meters verder weer neer. Wat bleek: twee GRAUWE GORZEN! Dat is een soort die je doorgaans niet op de Veluwe noch langs de Waddenkust verwacht en was derhalve een leuke verrassing, die zich ook nog eens fantastisch liet zien! Deze soort broedde vroeger, toen het platteland nog kleinschalig was, nog wel in Nederland maar zult u tegenwoordig toch vooral kennen van uw vakantie in Zuid- Europa. Oftewel: Noord ontmoet zuid op een kwelder langs de Waddenzee: dat kan alleen maar bij vogels!
Na deze gorzige ochtend besloten we eerst richting Nationaal park Lauwermeer te gaan. Als je op zoek bent naar winter- alsmede kustsoorten, mag je met name de Friese kant niet missen. De krankzinnige aantallen ganzen springen vanuit de auto al meteen in het oog. Het zijn hier vooral Brand- en Rotganzen en het is een kwestie van geduldig die groepen afzoeken als je kans wilt maken op de zeldzamere soorten. Een andere tactiek is echter het zoeken naar plekken waar meerdere auto's stil staan en/of het zwaardere geschut qua optiek op eenzelfde stukje weiland gericht staat. Die aanwijzingen verraden vaak de aanwezigheid van iets wat de moeite waard is en zo ook vandaag. Het was derhalve aansluiten bij een schitterende (oké, hij zag eruit als alle andere, maar ik vind ze dan ook alle schitterend ;-)), adulte Roodhalsgans! Randje-randje foto's zaten er niet in, maar genieten was het wel, zo met een heerlijk voorjaarszonnetje in de rug!
Op de zeedijk liep ook nog een gemengde groep ganzen, waartussen ik al snel twee Witbuikrotganzen vond. Omdat de afstand tot die vogels toch wat te groot was om echt herkenbaar/genietbaar te zijn, besloten we het weggetje de polder in te bewandelen in een poging wat dichterbij te geraken zonder de groep op te jagen. Beide lukte aardig, maar omdat de vogels constant met de kop tegen de wind in bleven foerageren, bleven we vooral tegen ganzenkontjes aankijken en daar zit nou net geen diagnostisch verschil in tussen de gewone- en de Witbuikrotgans. Daarvoor heb je toch echt een goed zicht op de flank nodig onder goede lichtomstandigheden.
Na een korte lunchbreak met koffie vervolgden we onze weg naar de haven. Om het duo "roodhalzen" compleet te maken, gingen we op zoek naar de overwinterende en erg schaarse Roodhalsfuut. Het mooie van deze volwassen vogel is dat 'ie al flink in zomerkleed is, wat dus veel meer recht doet aan z'n naam en 'm esthetisch ook een stuk interessanter maakt dan hoe we de soort in de winter doorgaans zien. De vogel was redelijk snel gevonden en gaf vervolgens een prachtige show weg voor de inmiddels "massaal" toegestroomde liefhebbers!
Het is altijd moeilijk wegrijden van zulke mooie soorten, maar toen de vogel uiteindelijk besloot iets verder de haven in te zwemmen, was het toch mooi genoeg geweest en vervolgden wij onze weg westwaarts richting nog wat meer kwelder. Onderweg vonden we een mooie groep Wilde zwanen, met daarin ook flink wat jongen. Het zal niet lang meer duren voor ook deze majestueuze trekvogels ons land weer zullen verlaten en we het weer ruim een half jaar zonder hen zullen moeten stellen. Ik mis ze nu al ;-)
Aangekomen bij het Friese buitendijkse gebied boven Blija werden we verwelkomd door twee mooie roofvogels: eerst een mannetje Blauwe kiekendief (verveelt nooit!) en vervolgens een vrouw Sperwer!
Als gids staan de hoogtepunten van de gasten natuurlijk altijd hoog in het vaandel, maar omdat je niet alleen gids maar eigenlijk vooral ook groot liefhebber bent, geniet ik zelf ook nog van elke excursie en kan ik vaak ook moeiteloos wat hoogtepunten noemen. Mijn persoonlijke "moment van de dag" kwam vlak hierna. Bij de eerste groep ganzen die ik in het vizier kreeg viel mijn oog meteen op weer een schitterende (oké, u snapt 'm inmiddels) Roodhalsgans. Echter, aan z'n zijde liep een vogel die ik nog maar zeer weinig had gezien in mijn inmiddels lange "vogelloopbaan": een hybride Roodhalsgans x Brandgans. Onder vogelaars worden hybriden doorgaans niet erg gewaardeerd, want het is net niets en niet telbaar voor welk lijstje dan ook. In dit geval werd ik toch wel erg blij van dit schepseltje; het wist ongeveer hoe zo'n kruising eruit zag, maar deze liet zich geweldig zien en je kunt rustig zeggen dat een dergelijke hybride een flink stuk zeldzamer is dan een pure Roodhalsgans. Dat de beide ouders van de hybride (een tweedejaars vogel, dus vorige zomer uit het ei gekropen) er ook nog bij liepen maakte het tafereeltje helemaal af. Daar gaat een Roodhalsganzenliefhebbershart (drie keer woordwaarde) echt wel sneller van kloppen!
Na deze prachtige show leverde een wandeling op de kwelder, naast wat Blauwe kiekendieven en opvliegende IJsgorzen, niet heel veel extra meer op behalve enorme aantallen ganzen, Goudplevieren, Wulpen, Spreeuwen en verschillende eenden. Ook Holwerd was rustig; we hoopten uiteraard op een Velduil, maar die bleven ook hier aan de grond en dus uit zicht. De Blauwe kiekendieven lieten zich wel zien, zij het meestal op aardige afstand
Een laatste soort die nog op het verlanglijstje stond paste nog net in de dag: Bij Ternaard vonden we een mooie groep Strandleeuweriken, die zich net liet zien toen de zon nog even door de inmiddels alom aanwezige bewolking heen prikte. Ook de eerste doortrekkende Witte kwikstaarten kwamen hier naar de grond, waarschijnlijk om binnenkort te gaan slapen. Een mooie, kleurrijke afsluiting van wederom een geslaagd dagje Waddenkust (kan het hier anders? ;-)). Folkert en Hanny: bedankt voor de gezelligheid en tot een volgende keer!
