MINIBUSEXCURSIE, 22 NOVEMBER 2021
"Een dagje Waddeneiland voelt als een minivakantie!". "Als je eenmaal op de boot zit, laat je alle zorgen achter op het vasteland!". Het zijn de clichés die je de halve boot hoort verkondigen wanneer je op weg gaat naar willekeurig welk Waddeneiland, maar het ding met clichés: Ze zijn vaak de spijker op de kop! Ook in dit geval kunnen we niets anders dan deze uitspraken volmondig beamen. Als je dan tegelijk ook nog eens een dag mag vogels kijken en je krijgt er prachtig, overwegend zonnig en rustig najaarsweer bij, dan kan er eigenlijk bij voorbaat weinig meer mis gaan.
En laat dat nou precies het scenario zijn geweest van de excursie naar Texel van gisteren (maandag)! Met de ideale mix van ingrediënten was het aan mij (Martijn) en de enthousiaste groep (een minibusje plus twee extra deelnemers in eigen auto) om er iets heerlijks van te maken en ik denk dat we achteraf kunnen concluderen dat we daar prima in zijn geslaagd.
Reeds op de boot zagen we de eerste noemenswaardige soorten in de vorm van Zeekoeten (een stuk of zes) en Eiders (vele).
Toen we de twee laatste gasten op hadden gepikt (zij waren reeds op Texel) konden we eigenlijk weinig anders dan starten bij de Mokbaai en de Petten. Hier verblijven sowieso altijd veel en leuke soorten, maar al maanden lang beschouwt een Zwarte ibis deze hoek van het eiland als z'n thuis. Deze verre van alledaagse, Zuid-Europese soort willen we natuurlijk niet missen, maar even leek het er toch op dat dat zou gebeuren. Alsof het echter zo geregisseerd was kwam de vogel ineens van over de dijk recht over ons hoofd aangevlogen en landde, met de prachtige, zachte najaarszon in de rug, vlak voor ons in de plas. Hierbij bleek maar weer eens dat de naam Zwarte ibis volkomen misplaatst is en de Engelse (Glossy ibis) veel en veel treffender is. Wat een kleurenpracht!
Deze vogel stal uiteraard de show, maar zoals gezegd is de Mokbaai altijd een plek om een tijdje te zitten, want er is jaarrond voldoende te genieten. Uiteraard bestaat de avifauna nu vooral uit steltlopers en eenden. We zagen o.a. Kluut, Kanoet, Rosse grutto, Bontbekplevier, Goud- en Zilverplevier, Watersnip, Bonte strandloper, Steenloper, Tureluur, Wulp alsmede twee Kleine zilverreigers en een Blauwe kiekendief.
Een weersomslag in combinatie met een eerste rustige dag na stevige noordenwind: een goede motivatie om op een plek als Texel even een kijkje te nemen boven de Noordzee. En dat bleek een goede zet: Er vlogen erg veel vogels! Het was wel overwegend telescoopwerk (gelukkig waren er flink wat mee) maar dan zag je ook verbazingwekkende aantallen Roodkeelduikers, Alk/zeekoeten (de zwart/witte bolletjes zijn lang niet altijd op soort te brengen), maar ook meerdere Drieteenmeeuwen, Zwarte zee-eenden en Jan-van-Genten. De "Hollandse luchten" maakten het al met al een schilderachtig en aangenaam tafereeltje, waar we ons alles bij elkaar toch zo'n drie kwartier mee wisten te vermaken.
Rond het middaguur en na de koffie met de onvermijdelijke stroopwafel staken we het eiland over en reden we richting Waddenkust. Hier stortten we ons op het Rotganzengeweld, wat al snel resulteerde in drie Witbuikrotganzen, waaronder een geringde juveniel. Het is een voor mij onbekend ringtype, dat ik vanwege de afstand ook niet goed kon aflezen/beoordelen. De herkomst blijft dus nog even een raadsel. Uiteindelijk werden de groepen overigens ruig verjaagd door een lokale boer en verdwenen de vogels ver uit zicht.
Doordat alle vogels op waren gevlogen, moesten we de zoektocht naar een gemelde Zwarte rotgans noodgedwongen staken en reden we door naar de Waddendijk. Rondom de daar aanwezige mosselbanken is het altijd interessant en ook nu bleven we langer hangen dan vooraf voorzien. Dat kwam vooral door de aanwezigheid van wat voor velen de soort van de dag zou worden: een prachtige Parelduiker! De vogel zat vaak redelijk op afstand en meestal in hard tegenlicht, maar uiteindelijk kwam de vogel uit zichzelf dichtbij en lukte het een ieder om 'm in detail te bekijken en zelfs te fotograferen! Heel gaaf en toch behoorlijk zeldzaam, zeker zo ter plaatse en nabij!
Andere soorten waar de aandacht hier naar uit ging waren Middelste zaagbek, Brilduiker (man), Geoorde futen (meerdere, waaronder een groepje van 5), Eiders (al baltsend, een heerlijk geluid!) en een Zeekoet.
De middag vorderde gestaag en wij vervolgden onze weg noordwaarts. Al vogelend kwamen we uiteindelijk in De Cocksdorp terecht en waren de hoogtepunten onderweg een groepje van een stuk of 10 (verre) Kleine zwanen en een adulte man Slechtvalk.
De dagen zijn tegenwoordig frustrerend kort en vakanties (dus ook miniversies) gaan altijd frustrerend snel voorbij, dus het werd eigenlijk al weer tijd om de neus van de minibus richting de boot te draaien. Onderweg werden we echter al snel opgehouden door een enorme groep Grauwe ganzen, waartussen zich meerdere Toendrarietganzen alsmede een stuk of 20 Kleine en 5 Wilde zwanen bevonden. Ik weet niet wat het was, maar ook deze groep werd weer hardhandig en met opzet de lucht in gejaagd, ditmaal door een wandelaar met hond. Het veroorzaakte een indrukwekkende paniek, waarbij de zwanen alle eerst in onze richting vlogen (een geluk bij een ongeluk) om vervolgens toch af te zwaaien en uit zicht te verdwijnen. Voor mij was dit pas de eerste groep "winterzwanen" van enige omvang die ik dit najaar tegenkom. Of ze komen dus nog, of ze zitten dit najaar heel ergens anders dan normaal...
De laatste stop was een duintopje, in de hoop nog wat leuke roofvogels te kunnen oppikken. We zagen Buizerd, Torenvalk, Sperwer en twee Blauwe kiekendieven, maar iets zeldzamers konden we er niet van maken. De zon raakte inmiddels bijna de horizon en de temperatuur zakte al bijna even hard; tijd om er een eind aan te maken! Het was weer een fijne dag met fijne vogels en heel fijn gezelschap. Deelnemers: Hartelijk dank weer en graag tot de volgende!
Overigens gaat deze excursie nog op herhaling en is er nog wat plek!