MAANDAG 7 FEBRUARI 2022
Wat waren we (de deelnemers en ik) blij dat we niet zondag, maar maandag op pad mochten voor de volgende editie van de minibusexcursie "Roofvogels en uilen in Noord-Nederland". Zondag ging namelijk de boeken in als veruit de natste dag van 2022 tot nu toe, terwijl we op maandag geen druppel regen en veel zon kregen. Dat klinkt alsof de omstandigheden ideaal waren, maar dat bleek ook weer niet helemaal het geval. De wind was namelijk nog niet helemaal uitgeraasd (eufemistisch uitgedrukt), waardoor de tegenwoordig zo veel geraadpleegde "gevoelstemperatuur" behoorlijk lager uitviel dan het kwik daadwerkelijk aangaf. Daarnaast was het overal zo vreselijk nat dat ik vermoed dat er heel wat muizen en andere prooidieren dakloos dan wel gesneuveld zijn. Het was namelijk aanzienlijk rustiger qua vogels in het algemeen en roofvogels in het bijzonder dan de afgelopen weken. Maar het kan natuurlijk ook gewoon zijn dat we wat minder geluk hadden; soms is wat je ziet (of in dit geval niet ziet) niet helemaal goed te verklaren.
Het werd, ondanks dat de oogst qua vogels wel eens beter is geweest, desalniettemin een heel leuke dag en dat kwam wederom door de deelnemers. Het was gezellig, een ieder was optimistisch en positief en genoot van dat wat er wél voor handen was en dat compenseerde de relatieve vogelrust ruimschoots!
We startten zoals wel vaker bij "de" Ransuilen. Zij genoten zichtbaar van de zonnestralen en de vogels die een luwe plek hadden weten te bemachtigen waren helemaal spekkoper. Naast een Ransuil of 5 hoorden we ook volop zingende vogels (waaronder Heggenmussen en Goudhanen) en was een zingende en zeer mooi poserende Zwarte mees een aangename verrassing!
Nadat de uilen volop op de verschillende gevoelige platen waren vastgelegd, vervolgden we onze weg richting de Onlanden. Hier werden we voor het eerst echt blootgesteld aan de wind en merkten dat we er goed aan zouden doen om zo veel mogelijk de luwte op te zoeken om niet vroegtijdig verkleumd te raken. Zoals gezegd stond in dit gebied enorm veel water (en daar is het gebied natuurlijk ook deels voor aangelegd), wat duidelijk z'n weerslag had op de roofvogels. Vliegen de kiekendieven hier normaal gesproken om de oren, nu was het even zoeken voor de eerste Bruine opdoken. Met moeite zagen we ook een Blauwe kiekendief, maar de overwinterende Ruigpootbuizerd zat waarschijnlijk of op de grond, of ergens waar het wat droger was. We zagen 'm niet, in elk geval, maar wel troffen we o.a. Waterpiepers en 2 Ooievaars.
De volgende stop was landgoed Lenferdinge, alwaar we op bezoek hoopten te gaan bij de lokale Bosuilen. Van afstand zagen we er al snel één zitten, maar toen we richting de boom liepen, waren we getuige van een grappig moment. Waarschijnlijk zat het vrouwtje onder in de holle boom en wilde ze ook even naar buiten kijken, want opeens tuimelde de man voorover uit het gat en kon nog net op een tak vlakbij landen. Waarschijnlijk werd hij door haar onverwacht gelanceerd/naar buiten gekopt! Snel kroop de man terug in het gat en na een minuut kwam er weer een koppie naar buiten en vlot daarna zat één van de vogels weer in het gat mooi te zijn. Het ging helaas allemaal wat te snel voor foto's, dus u moet het maar weer doen met de "saaie" uil-in-gat-compositie ;-)
Nu we er toch waren, maakten we, in het kader van "luwtemanagement", een wandeling over het landgoed. Dat bracht ons veel levendigheid, met o.a. een roepende Groene specht, Goudhanen en Vuurgoudhanen (vooral roepend en zingend), Zwarte mees, Boomklevers, Staartmezen, baltsende Buizerds en bovenal 3 Middelste bonte spechten!
In de zon en uit de wind was het goed toeven, dus we deden het rustig aan in het bos en namen daarna even de tijd voor een sanitaire stop dankzij de gastvrijheid van het Familiehotel en Paterswolde. De middag vorderde inmiddels gestaag en we besloten de tijd te nemen in het Zuidlaardermeer. Na de uitgestelde koffie met "alternatieve stroopwafel" (de echte worden in ere hersteld als de temperaturen weer wat stijgen; nu blijken het steeds tandenbrekers ;-)) gingen we op zoek naar de Zeearenden. Bij het nest was het rustig, maar verderop in het gebied zagen we al snel een exemplaar vliegen. Hierna speelden de vogels een beetje met ons en lukte het uiteindelijk niet om ze écht dichtbij in het vizier te krijgen. Uiteindelijk moesten we het doen met wat langs- en overvliegers op afstand, maar dat, in combinatie met de paniek die ze in het gebied veroorzaken, was prima en mooi.
Naast de Zeearenden zagen we in het gebied o.a. enkele Pontische meeuwen, Nonnetje, 2 Haviken, enkele Buizerds en Torenvalken en een leuke Koereiger tussen de paarden!
Inmiddels liep het tegen vieren, was de kou er na wat uurtjes in de openheid van het Zuidlaardermeergebied flink ingeslopen en besloten we het erbij te laten voor vandaag.
Zoals eerder gezegd: Het is vogeltechnisch wel eens beter geweest, maar soms heb je het er gewoon mee te doen en er zat vandaag simpelweg niet gek veel meer in. We tellen onze zegeningen en die waren er nog steeds voldoende!
Comments