HONDERD SOORTENDAG: HETZELFDE MAAR NET WAT ANDERS!
- Martijn Bot
- 3 uur geleden
- 3 minuten om te lezen
MINIBUSEXCURSIE, MAANDAG 1 SEPTEMBER 2025
'Never change a winning itinerary', leek me zo. Oftewel: met het resultaat van twee dagen eerder in het achterhoofd, leek er geen reden om de route van de tweede editie van de Honderd soortendag te veranderen. Dat het eindresultaat echter niet geheel gelijk was, is inherent en ook meteen het leuke aan 'de sport': je kunt twee keer achter elkaar min of meer hetzelfde doen, maar toch best wat andere dingen zien. Al was het maar omdat het weer geen dag hetzelfde is en de najaarstrek ons vogelbestand dagelijks over de kop gooit.
We begonnen dus ook ditmaal in het Drents-Friese Wold en het Fochteloƫrveen. Na een regenfront was het de hele ochtend droog, maar wel bewolkt en ook wat heiig en 'bedompt'. En dat had z'n weerslag op de activiteit in zowel het bos als de lucht. Roofvogels lieten daardoor grotendeels verstek gaan en ook de zangvogels moesten duidelijk op gang komen. Dat we uiteindelijk op een wat minder aantal soorten uitkwamen, kwam vooral hierdoor; een wat minder productieve ochtend. Desalniettemin zagen en hoorden we soorten als Groene specht, Boomleeuwerik, Kleine bonte specht, Paapje, Kuifmees, Geelgors, Grauwe vliegenvanger, Boomvalk, Raaf, Goudvink, Kraanvogel (weer heel erg veel!) en Blauwborst en was de show van drie Zeearenden indrukwekkend. Al zal de wintertaling, die in de klauwen van ƩƩn van de vogels belandde, daar ongetwijfeld anders over denken...










Voor de middag werden er opklaringen (en dus vast ook roofvogels) voorspeld, maar daar konden we helaas niet op wachten. We reden dus richting de Groninger Waddenkust en daar aangekomen, bleek het weer inderdaad flink opgeknapt. We konden dus in het zonnetje de eerste kustsoorten bewonderen, met wederom een hoofdrol voor de supertamme, tweedejaars Amerikaanse goudplevier! Verder zagen we er min of meer dezelfde soorten als eergisteren, met o.a. erg veel Grote sterns maar ook een flink aantal zoutwatersteltlopers.





De Emmapolder was best vol met vogels, maar niet meer met de soorten die de plek eerder nog memorabel maakte. Ruidhorn maakte dat echter weer goed, want de vijf Grauwe franjepoten waren daar nog aanwezig en daarnaast troffen we er o.a. een late Temmincks strandloper, enkele Krombekstrandlopers, meerdere Casarca's, twee Kleine zilverreigers, enkele Kemphanen en Zwarte ruiters, een jonge IJsvogel en meerdere Gierzwaluwen. Ook waren er nog aardig wat 'algemene' soorten voor handen die we nog niet eerder hadden gezien.









Toen we weer richting Groningen afdaalden, stond de teller op 107 soorten. Prima, dus! Een ultieme poging om de gemelde Grijze wouw als nummer 108 toe te voegen, mislukte helaas net: we waren een minuut of 5 te laat...
Shit happens, maar dat mocht de pret niet drukken. Het was wederom een fijne dag buiten geweest. Ik ben alweer benieuwd naar de laatste editie van aankomende vrijdag!
Opmerkingen