...Monfragüe! Dit Nationaal Park is misschien wel de bekendste een meest bezochte plek van de hele regio, maar dat is dan ook zwaar terecht. De combinatie van prachtige, ruige natuur besprenkeld met een vleugje cultuur in de vorm van onder andere het befaamde kasteel met panoramisch, 360 graden uitzicht maakt dat vele toeristen dit gebied kennen en nooit meer zullen vergeten. Ook bij vogelaars staat Monfragüe hoog in het vaandel vanwege de overweldigende hoeveelheid roofvogels en gieren, maar ook de andere Iberische specialiteiten die je hier met wat geluk kunt vinden.
Deze bestemming was ons doel voor vandaag, maar we trapten af met een pre-ontbijt-uitstapje naar de steppes net buiten Trujillo. Dat was landschappelijk weer geweldig, maar het leverde weinig extra soorten op ten opzichte van gisteren. Maar wie klaagt er wanneer je in het uur voor de eerste kop koffie verblijd wordt met o.a. Kuifkoekoeken, Grielen, Bijeneters en vele andere steppesoorten? En laten we de zonsopkomst ook de eer geven die het verdient!
Na het ontbijt en de boodschappen ging het dus richting Monfragüe, maar uiteraard kwamen we daar niet aan zonder stoppen. Een inmiddels bekend bruggetje halverwege de rit bood een aanzicht dat we niet links noch rechts konden laten liggen. De stop was vooral goed voor de eerste groepen Vale- en Monniksgieren, maar ook Dwergarenden en Nachtegalen waren rijkelijk vertegenwoordigd. En och, wat was het weer weelderig qua bloemen en planten!
In het Nationaal park aangekomen stond ons de fysieke uitdaging die "De klim naar het kasteel" heet te wachten. Het is normaal al een kuitenbijtertje, maar ook vandaag scheen de zon weer volop en steeg het kwik al snel naar een graadje of 28. Alle reden om er dus lekker de tijd voor te nemen. Uiteindelijk boven bleken er iets minder roofvogels en gieren dan gemiddeld te vliegen, het beeld dat overigens de hele dag wel zou aanhouden. Het warme weer zorgt in mijn beleving voor minder activiteit en als de rovers al vliegen, verdwijnen ze razendsnel en loeihoog in de "blauwe soep". Zie dit vooral als een observatie, niet als een klacht, want nog steeds zagen we veel, heel veel en het weer is natuurlijk een geschenk uit de hemel! Nestelende en rondvliegende Vale gieren eisten zoals verwacht de hoofdrollen op, maar daarnaast waren er ook o.a. Aasgieren, Monniksgieren, Rode- en Zwarte wouwen, Zwarte ooievaars, Roodstuitzwaluwen, Blauwe rotslijsters, Zwarte roodstaarten en Rotszwaluwen boven, naast en onder ons te vinden. En het uitzicht op het reservaat, de Taag en de weide omgeving zijn en blijven fenomenaal!
Leuke bijvangsten op dit soort mooie, zonnige dagen zijn de vlinders. We zagen een paar erg leuke soorten, waaronder de magnifieke Pasja (de grootste dagvlinder van Europa!), Koninginnepages, Resedawitjes, Cleopatra's, Tijgerblauwtjes, een Grote vos en meerdere Snuitvlinders!
Vanaf het uitzichtpunt langs de Taag (mensen die in Monfragüe zijn geweest weten precies waar dit is) heb je zicht op vele tientallen nesten van Vale gieren, enkele Aasgieren en Zwarte ooievaars en is er de kans om wat zangvogels te zien in de bosjes boven en onder de "boardwalk". Wij hadden het geluk om in korte tijd o.a. een Grijze gors (weer eens een Nederlandse vogelnaam die geen recht doet aan de schoonheid van de soort!), een Kleine zwartkop én een Westelijke baardgrasmus mooi in de kijker te krijgen!
Na een stop bij een stuwmeer, waar zich vele Alpengierzwaluwen ophielden, was het eindelijk tijd voor een korte terrasstop. Op deze prachtige en zomerse dagen blijf je ongemerkt overal net even wat langer hangen, waardoor het programma steeds een beetje wordt opgerekt. Een absoluut luxeprobleem, maar zo kan het wel zijn dat je om een uurtje of vier pas even neerploft.
Maar niet voor lang, natuurlijk, want er wachten vogels! Maar dat het ondanks alles toch gewoon vrijdagmiddag laat was, bleek wel uit het niveau van de gesprekken in in ieder geval mijn busje. Net toen het tot het niveautje bar- en borrelpraat dreigde weg te zakken (oftewel: het was gezellig!) riepen de enkele Westelijke blonde tapuiten ons tot de orde. Wat een schoonheden zijn dat! En we kregen er nog een gratis Provençaalse grasmus en twee Edelherten bij ook!
Langzaam vorderde de middag en de laatste stop moest dan eindelijk onze Spaanse keizerarend in de kijker (dus niet vanuit de rijdende auto, zoals op dag 1) opleveren. Helaas liet de soort zich niet zien op de plek die de afgelopen jaren wel succesvol bleek. Wel zagen we hier o.a. Ijsvogels, Grijze gorzen, Blauwe rotslijsters, Aasgieren en een Grauwe kiekendief, maar we hebben dus nog een "taakje" voor de komende dagen.
Moe, ietwat later dan gepland maar zeer voldaan kwamen we net op tijd voor het diner aan in het hotel.
En wat smaakt een biertje na een zomerse dag buiten dan toch nog veel lekkerder dan normaal! Morgen verder, morgen meer!
