Oké, het is misschien lichtelijk ambitieus om tijdens het begeleiden van een reis elke dag ook nog alle foto's te selecteren en bewerken én een verslagje te tikken, maar ik wil me natuurlijk niet op dag twee al laten kennen. Of ik dit ga volhouden weet ik echter niet (het loopt op moment van schrijven al tegen middernacht...), maar vandaag spuit de positieve energie nog uit mijn oren en moet ik het verhaal simpelweg nog met jullie delen voor ik rustig kan slapen. Want ALLEMENSEN, WAT EEN DAG WAS HET! Zoals collega-gids Godfried, die ook in Trujillo is en die ik vanavond even trof, ook al zei: Het zal lastig worden om dit niveau vast te houden. Dat is misschien dan ook het enige waar ik me na vandaag enigszins zorgen om zou kunnen maken...
We waren nog niet eens in het busje gestapt of we zagen al een nieuwe soort voor velen: Een Dwergooruil zat in de kastanjeboom op het pleintje voor ons hotel en liet zich zowaar ook zien! Het was even een gaatje vinden in de begroeiing, maar dan had je ook wat!
Op weg naar de eerste steppes troffen we langs de weg een enorme groep Blauwe eksters, die echter geen moment stil zat en dus niet konden worden vastgelegd. Eenmaal aangekomen op de eerste bestemming besloten we daar een wandeling te maken over een onverhard pad en dat bleek de start van een paar doldwaze uren. Tijdens deze wandeling en dus nog voor de eerste koffiebreak zagen we o.a. vele Grote trappen, een stuk of tien Kleine trappen, een (zij het verre) groep van ongeveer 70 rondvliegende Witbuikzandhoenders, een Aasgier, meerdere Monniks- en Vale Gieren, Rode patrijzen, Iberische klapeksters, een Hop, Steltkluten en vele Kalander- en Kuifleeuweriken. Klapstuk, echter, was de waarneming van een nestbouwende Spaanse Keizerarend alsmede een Otter, die doodleuk over een droog stuk steppe aan kwam lopen en de weg overstak! Van dat laatste helaas geen foto, dat ging allemaal iets te snel, maar bizar was het wel!
Als je zoveel trappen hebt gehad, is het hoog tijd voor koffie. De lunch besloten we op een mooie plek langs een rivier te nuttigen en toen we de minibus daar parkeerden, konden we nog niet bevroeden dat we wel ruim 2,5 uur op de plek zouden blijven staan. Waarom? Welnu, simpelweg omdat het er fantastisch was!! Op één of andere manier bleek het valleitje een roofvogelmagneet te zijn. Het ging maar door met een onuitputtelijke en onophoudende stroom aan passerende en rondvliegende roofvogels, werkelijk geweldig! En het was niet alleen kwantiteit, ook de kwaliteit was om lange brieven over naar huis te schrijven. Tijdens onze "luchpauze" passeerden er op roofvogelvlak Steenarend, Dwergarend, Slangenarend (volop baltsend en roepend!), Havikarend, Vale gier, Monniksgier (op één moment 80 exemplaren tegelijk!), Buizerd, Rode wouw, Zwarte wouw en Sperwer en konden we daarnaast genieten van fijne soorten als Alpengierzwaluw, IJsvogel, Rotszwaluw, Cetti's Zanger, Cirlgors, Kleine zwartkop, Zwarte ooievaar en Europese kanarie. Er gebeurde constant zo veel dat we na de lunchpauze eigenlijk weer een pauze nodig hadden om dit te verwerken...
De middag was dus al ver gevorderd toen we ons eindelijk wisten los te rukken en op weg gingen naar een hut in een volgend steppegebied. Maar de 15 kilometer afleggen ging tergend langzaam, maar met een reden: constante afleiding door vogels! Iberische kwikstaart, Roodkopklauwier, Hop, Rode patrijzen, Spaanse mussen, Zwarte spreeuwen en allerlei andere leuke soorten zorgden voor veel "oponthoud". Omdat het ontzettend rustig is in dit deel van Spanje was stoppen nergens een probleem; gewoon op de weg en met de alarmlichtjes aan en er was geen enkel gevaar of probleem! Da's echt heel fijn en maakt het vogelen een stuk makkelijker!
Aan het eind van de middag bereikten we dan toch eindelijk de hut, waarvandaan we wederom vele Grote trappen voorgeschoteld kregen. Mijn persoonlijke hoogtepunt van de dag was een jonge Spaanse keizerarend, die hier, zij het op fikse afstand, mooi te zien was. Dit lichte kleed was nieuw voor mij.
De korte rit terug naar het hotel verliep in relatieve stilte; iedereen zat vol en moest de dag even laten bezinken. Dat ga ik nu ook doen, want morgen (vandaag, als u dit leest) staat een volgend hoogtepunt op ons te wachten met zeer waarschijnlijk nóg meer roofvogels: Montfragüe! We houden u op de hoogte!
コメント