MINIBUSEXCURSIE, MAANDAG 7 MAART 2022
De laatste editie van de minibusexcursie "Winter in de Oostvaarders- en Lepelaarplassen" vond plaats op een dag waarop Nederland massaal in actie kwam om de slachtoffers van de aangrijpende en zinloze oorlog (pleonasme) in Oekraïne te helpen. Om ons steentje bij te dragen, om extra te laten doordringen dat we ongelofelijk blij mogen zijn dat wij ons in vrijheid met zoiets basaals als vogels kijken kunnen bezig houden én om ons de hele dag net nog een tikkeltje scherper te laten blijven, had ik besloten dat vandaag elke vogelsoort die we zouden waarnemen (zien of horen) twee euro waard zou zijn voor giro 555. Dat hield wel in dat ik extra druk kreeg, met naast soorten opzoeken, aanwijzen en waar mogelijk fotograferen ook nog administreren; geen vogelsoort mocht natuurlijk onopgemerkt of ongenoteerd (is dat een woord?) passeren.
Een eerste uur is dan vaak aanpoten. Aangezien alle soorten meetellen, ben je in het begin flink zoet met het registreren van soorten waar je normaal weinig of geen aandacht aan zou besteden, maar gelukkig hielp iedereen mee en ging het dus hard. We startten op een zonnige Kleine Praambult en om u een ellenlang verslag te besparen, zal ik me hier beperken tot het noemen van soorten die ook op een "normale" dag genoemd zouden worden. Zo zagen we bijvoorbeeld Bruine- en Blauwe kiekendief, twee Raven, de eerste verre Zeearenden (inclusief een adulte vogel op het door de stormen zeer gehavende nest; zouden ze het toch gaan proberen??), meerdere Grutto's, Bonte strandlopers, Nonnetjes en Pijlstaarten, vele Goudplevieren, twee Vossen en zong er (uiteraard) een aantal Cetti's zangers. Een rondwandeling Oostvaardersveld bracht verder o.a. Staartmezen, een Tjiftjaf, enkele Matkoppen en Putters, gillende Waterrallen, een Dodaars en een mooie Vuurgoudhaan (wederom een pleonasme).
Je bent in dit deel van de Oostvaardersplassen zo een flinke tijd zoet, dus het was al einde ochtend met een teller op meer dan 50 soorten toen we via de Trekweg richting de Almerezijde reden. Bij een grote groep Koniks vonden we al snel waarop we hoopten (want al een tijdje present in die hoek): Twee Koereigers. En ze liepen nog dichtbij ook, terwijl we aan de andere kant van de weg werden afgeleid door enkele Grote zaagbekken. Kon minder!
De kant van Almere is al even vermakelijk als die van Lelystad en een wandeling daar hapt ook zo maar een flink deel van je dag weg. Nu kwamen we, geheel in de traditie van onze excursies (lees daarvoor bijvoorbeeld even het verslag van afgelopen weekend), eigenlijk ook niet echt makkelijk van de parkeerplaats af. Tijdens de koffie, namelijk, verschenen er eerst één, toen twee, drie, en uiteindelijk ZEVEN ZEEARENDEN BOVEN ONS HOOFD! Zes onvolwassen vogels (tweede- en derdejaarsvogels) waren langdurig aan het donderjagen, opcirkelen en weer naar beneden aan het dwarrelen om uiteindelijk boven het gebied te verdwijnen, terwijl een zevende, adulte vogel het gadesloeg maar strak voorbij vloog. Waanzinnig, adembenemend en nog steeds on-Nederlands aanvoelend; het went in ieder geval nog niet, hoewel het gewoon steeds vaker voorkomt en zal voorkomen!
Tsja, eigenlijk hoorde dit een afsluiting te zijn; veel mooier wordt het eigenlijk niet. Hiervoor kom je toch naar de Oostvaardersplassen??
Welnu, uiteraard gingen we wel verder en wandelden van het bezoekerscentrum via de uitkijkbult door het bos terug naar de minibus. We zagen onderweg o.a. nog tweemaal een Zeearend (waarschijnlijk weer andere vogels), een adulte man Bruine kiekendief, Watersnippen, baltsende Nonnetjes, een Havik, meerdere Grote zaagbekken, meerdere Pontische meeuwen, een Kemphaan en twee Roodborsttapuiten.
Een korte verplaatsing door de architectuur en over de vele drempels van enkele wijken van Almere bracht ons bij de Natte graslanden van de Lepelaarplassen. Hier bevindt zich één van de meest oncomfortabele en onprettige vogelhutten van Nederland (ik organiseer graag eens een wedstrijd; er maken in elk geval gigantisch veel hutten kans op deze dubieuze titel!), maar er is vaak wel veel te zien. Ook nu zaten er zeer veel vogels, maar we vonden er desalniettemin niet gek veel soorten die we nog niet eerder hadden gezien. Een jagende Slechtvalk met bijbehorende paniek was desalniettemin erg leuk, overige bescheiden hoogtepunten waren o.a. Havik, 4 Bontbekplevieren, enkele Nonnetjes, Pontische meeuwen en uiteraard vele eendensoorten.
Langzaam maar zeker was het tijd om weer noordwaarts te gaan en dat deden we via de Oostvaardersdijk. Ondanks dat de afstand tot de vogels hier altijd "een dingetje" is, was het toch goed vogels kijken met de zon in de rug. Een mooi, dichtbij poserende Zeearend was, ondanks dat het minimaal nummer tien (!) van de dag was, toch nog steeds leuk en op de grote plas was het werkelijk razenddruk: Vele honderden Grutto's, Kemphanen, Bonte strandlopers, meeuwen, eenden en een enkele Wulp bevolkten de ondiepe wateren en zorgden voor een waardige afsluiter van de Tour d'Oostvaarders!
De cirkel was rond, de dag ten einde en de soortenlijst geëindigd op exact 80 soorten. Dat wil zeggen dat onze bijdrage van de dag uiteindelijk 80 x 2 = 160 euro was, een bedrag dat dezelfde avond naar 555 is overgemaakt. In alle machteloosheid die de situatie voor een groot deel van de wereld inhoudt, is dit, in het kader van "alle kleine beetjes helpen", haast het enige wat je kunt doen...
コメント