Het kan soms verrassend lopen wanneer je afhankelijk bent van weer, wind en golven. Zo kan het bijvoorbeeld gebeuren dat een excursie die het hele jaar op de site heeft gestaan onder de noemer "Waddenvaartocht naar Vlieland" eindigt op een ander eiland. Wees gerust, we hadden alles prima op een rijtje en onder controle, de beslissing kwam voort uit het feit dat de combinatie van wind en golfhoogte een bezoekje aan Vlieland lastig maakte. Mensen die dat eiland kennen weten dat je, om de haven in te kunnen varen, een stukje Noordzee moet meepakken. Dat stuk is altijd al wat "hobbelig", maar met een wind uit westelijke of noordwestelijke richting in combinatie met een stevige wind wordt alles nog een tikkeltje heftiger. Aangezien we varen met een eigen, erg mooi maar niet al te groot scheepje, kunt u zich voorstellen dat golven van 1,5 - 2 een flinke uitdaging en een gegarandeerde zoutdouche zullen betekenen. Dat heeft ons doen besluiten om simpelweg een eilandje op te schuiven en voor de eerste maal Terschelling aan te doen. Aan het recept van de excursie hoefde zodoende weinig te veranderen, maar de ruige Noordzee kon hiermee omzeild worden, dus het besluit was niet te moeilijk te nemen.
Wat betreft het schip, overigens: na enkele jaren gevaren te hebben met de Ome Cor beschikken onze schippers Renzo en Henrieke inmiddels over een nieuwe trots: de Jacob Kien. Dit schip is wat groter, robuuster, sneller en op het buitendek ook flink ruimer dan z'n voorganger, iets wat het comfort zeker ten goede komt. Daarnaast lijken de lunches er ook jaarlijks beter op te worden, was het weer uiteindelijk over het algemeen prima, het gezelschap dik in orde en zijn de vergezichten op dit Werelderfgoedmonument en enige echte Nederlandse wildernis ongeëvenaard, dus aan de meeste voorwaarden voor een mooie dag werd ruimschoots voldaan. De enige die het een beetje lieten afweten waren, niet geheel onbelangrijk, de vogels. Ik persoonlijk had ietsje meer verwacht gezien de tijd van het jaar in combinatie met de omstandigheden, maar er is soms moeilijk een peil op te trekken en daarnaast: je doet er bijzonder weinig aan. Uiteraard zagen we heus wel het één en ander. Op de heenweg kwam de actie wat laat op gang. We zagen de nodige sterns (Visdieven, Grote sterns en Zwarte sterns), her en der zwommen groepjes Eiders, er vloog een tijdje een Tapuit met ons mee (waarschijnlijk heeft de vogel ook een tijdje ergens op het schip gezeten) en toen het water eenmaal flink aan het stijgen was kwamen uiteindelijk ook de steltlopers in flinke aantallen langs het schip gevlogen. Wulpen, Rosse Grotto's, Zilverplevieren, Bonte strandlopers, Drieteenstrandlopers, Kanoeten: binnen enkele minuten leken complete zandplaten leeg te lopen en passeerden de voor hoog water vluchtende vogels in enorme aantallen! De foto's zijn wel eens beter geweest, maar fotograferen vanaf een wiebelend bootje en met een laagje zout op de lens is niet bevorderlijk, kan ik melden ;-). Hierbij toch wat dappere pogingen, voor het idee.
Nadat de schipper het bootje dus stuurboord in plaats van bakboord had gemanoeuvreerd, kwamen we uiteindelijk terecht in de haven van West-Terschelling, alwaar we een A-locatie toegewezen kregen en we met uitzicht op de Brandaris konden genieten van een heerlijke lunch.
Met hernieuwde energie konden we vervolgens aan wal en begonnen we een wandeling richting het Groene strand. Landschappelijk gezien is dit een prachtig deel van het eiland, maar ook hier was het geen topdrukte wat betreft vogels. Helemaal leeg was het echter ook niet; we troffen naast de gebruikelijke najaarsdoortrekkers (als bijvoorbeeld Tjiftjaffen en Graspiepers) onder andere een juveniele Blauwborst, een Gekraagde roodstaart, meerdere groepjes Kneuen en enkele Tapuiten en Roodborsttapuiten aan. De Paapjes stalen echter de show; het zijn prachtige vogels in zowel adult voorjaarskleed als in vers juveniel najaarskleed.
Terug in de haven bleek het water inmiddels flink gezakt, wat resulteerde in mooie aantallen steltlopers. Zo liepen er op een klein stukje slik alleen al zeven soorten bij elkaar: Steenloper, Drieteenstrandloper, Bontbekplevier, Bonte strandloper, Krombekstrandloper en Rosse grutto! Vlak ervoor hadden we in een plasje in een weiland al meerdere Watersnippen en Witgatjes gezien.
Om stipt half vier gingen we terug aan boord en aanvaardden we de terugweg. Net toen Henrieke de soep wilde opdienen, kwam er een soort in beeld waarop ik al een beetje had gehoopt: een adulte en donkere Kleine jager. Helaas bleef de vogel een beetje ver weg en concentreerden sommige deelnemers zich derhalve op de welverdiende en heerlijke soep. Ik probeerde er nog enkele bewijsplaatjes uit te persen, waarvan hieronder het magere resultaat ;-)
Het eerste stuk na de soep was even pittig tegen de wind in, wat resulteerde in enig geschommel maar vooral nogal wat opspattend water. Iedereen kon thuis zodoende nog even proeven en nagenieten van waar we die dag geweest waren ;-). Op zee was het helaas nog steeds vrij rustig. We zagen weliswaar meer sterns en meer meeuwen dan op de heenweg, maar echte opwinding op vogelgebied bleef verder uit.
Al met al kunnen we terugkijken op een prachtige dag uitwaaien in het mooiste stukje Nederland. Dat die de geschiedenisboeken van succesvolle vogeldagen niet heeft gehaald; ach, dat is het risico van het vak en daar zat uiteindelijk niemand echt mee.
Volgend jaar gaan we weer, maar eerst staat ook de voorjaarseditie weer op de kalender. Deze dag is inmiddels te reserveren via deze site!