top of page

VERRASSINGDAG NOORD-NEDERLAND: DE KUNST VAN ONVANZELFSPREKENDHEID

MINIBUSEXCURSIE, WOENSDAG 15 MAART 2023


Een van de grootste valkuilen in het leven is vanzelfsprekendheid. Of het nu om de grote kwesties als gezondheid, vrijheid, geluk en relaties gaat, of om kleinere als, ik noem maar wat, vogels kijken: vanzelfsprekendheid is de bijl aan de wortel van het genieten, de verwondering, de blijdschap en de dankbaarheid.

Deze theorie zullen de meeste mensen wel onderschrijven, de kunst is om 'm ook daadwerkelijk in de praktijk te brengen en nog mooier zou het zijn wanneer je het vervolgens ook oprecht voelt. Eerlijk is eerlijk: ik schrijf dit ook als een dikke "note to self", want ook ik hoor mezelf vaker dan me lief is dingen zeggen of denken die rechtstreeks indruisen tegen bovenstaande.

Gisteren hadden we weer eens een verrassingsexcursie in Noord-Nederland, (weer) een favoriete excursie van mezelf. Het idee is dat we elkaar om 9 uur ontmoeten, dat we rond 17 uur afscheid nemen maar dat ik pas een dag vooraf, op basis van recente waarnemingen en omstandigheden, bepaal waar we heen gaan.

Als er leuke zeldzaamheden voor handen zijn, is het gebruik om die in de route op te nemen, maar het lot had bepaald dat die er eigenlijk niet per se waren. Dat kun je als jammerlijk beschouwen, maar je kunt het even zo goed als een zegen zien. Dat wil zeggen, als je de vanzelfsprekendheid van het zien van schaarse soorten even naast je neer kunt leggen. Dit zou een excursie worden waarin we gewoon lekker gaan vogels kijken zonder concreet doel en in gebieden waar we nog nooit eerder met een Birdingholland.nl-excursie waren geweest. Daarbij loop je natuurlijk het "risico' is dat we misschien wat minder schaarse en zeldzame soorten zien dan gemiddeld (zeldzame vogels zijn zeldzaam, namelijk). Als je het echter niet als een vanzelfsprekendheid beschouwt dat je steeds als je naar buiten gaat nieuwe dingen ziet (voor welk lijstje dan ook) en kunt blijven genieten van het simpele feit dat je een dag heerlijk buiten bent, lekker wandelt en nieuwe plekken ontdekt en van de vogels die wél voor handen zijn, dan wordt het leven een stuk gemakkelijker en prettiger.

Het clubje dat vandaag mee was verstond de kunst gelukkig erg goed en ook ikzelf kon deze dag goed leven met een dag zonder al te grote ornithologische uitspattingen. Het weer was namelijk perfect, het voorjaar klopte weer een beetje harder aan de deur, de gebieden waren voor herhaling vatbaar en er waren lekker veel vogels te zien. Dat houdt je scherp en de kans dat je dan tegen iets zeldzaams aanblundert blijft natuurlijk altijd aanwezig en die hoop blijft natuurlijk op de achtergrond sluimeren ;-)

De route van vandaag had een flinke saus It Fryske Gea over zich. We startten namelijk in het Ketliker Skar, een smal maar prachtig en gemengd bos waar zich vele spechten blijken op te houden. Ondanks dat het maart was en de zon scheen, was de actie toch net even iets minder dan verwacht en gehoopt (zeker na mijn erg succesvolle voorbereidingswandeling, maar je weet wat ze zeggen van een goede generale...). Desalniettemin zagen we twee Zwarte spechten, twee Groene spechten, Vuurgoudhanen, Mat- en Glanskop, een groep overvliegende Kleine zwanen, Reeën, Eekhoorns en Damherten en hoorden we o.a. Appelvink, Goudvink en Havik. Ik zag nog kortstondig een mannetje Kleine bonte specht, maar voor ik de plek kon aanduiden, vloog de vogel het bos in en uit zicht. Het blijft een moeizaam huwelijk, Kleine bonte spechten en Birdingholland.nl-excursies... ;-)

Zwarte specht; altijd een genot!

Vuurgoudhaan, twee honderdste van een seconde voor de succesvolle landing ;-)


Zwarte specht

De volgende bestemming (het was inmiddels al 12 uur; de tijd vliegt als je wandelt en vogelt!) waren de Blaugerzen nabij Terkaple. Hier hadden we wel de hoop om de gisteren waargenomen groep Dwergganzen te treffen, maar door het mooie weer (krijg je dat weer...) was er te veel luchttrilling en konden we alleen de ganzen die enigszins vooraan liepen goed checken. Gelukkig liepen daar dan wel weer twee Roodhalsganzen ter compensatie! Verder was het vogelrijk, met naast de vele ganzen ook o.a. zingende Veldleeuweriken en Graspiepers en een jagende Slechtvalk.

Roodhalsganzen en luchttrilling

Veldleeuwerik

Nogmaals

Next stop: Griene Dyk bij Sneek, weer een onontdekte parel en weer een link naar vanzelfsprekendheid. Vroeger had ik weinig met weidevogels. Ze waren er vanzelfsprekend en ik nam ze eigenlijk min of meer voor lief. Inmiddels ben ik ouder en wijzer en de weidevogels met steeds minder; de vanzelfsprekendheid dat ze (met veel) blijven terugkeren wordt met het jaar minder. Die combinatie heeft de liefde voor o.a. Grutto's enorm aangewakkerd en als je dan vandaag in een prachtig gebied oog in oog staat met zeker 1000 exemplaren (waaronder veel IJslandse) en je hoort ze weer volop roepen, dan slaat je hart toch een paar keer per minuut sneller! De vliegshow die we voorgeschoteld kregen werd mede mogelijk gemaakt door een Slechtvalk!





Bij het bekijken van de foto's viel er één exemplaar nogal op. Ik dacht eerst dat ik werd beetgenomen door rare lichtval, maar dit exemplaar staat op meerdere foto's in meerdere houdingen en is steeds ZWART! Dit is de beste en meest scherpe:

Zwarte Grutto!? De vogel staat op meerdere foto's, dit is de scherpste. Lijkt dus geen optisch bedrog...

Verder was het ook genieten op deze voor mij dus nieuwe locatie, met o.a. 200 Kemphanen, meerdere Tureluurs en Bonte strandlopers, Watersnippen, baltsende Wulpen, Pijlstaarten, een Havik, een Sperwer, Vuurgoudhanen, 3 Tjiftjaffen, 3 Nonnetjes en een Cetti's zanger.

Geen foto's van bovenstaande soorten, alleen deze Putter poseerde dichtbij genoeg.

Aan het eind van de middag checkten we nog even de eenden bij het gemaal van Lemmer. Een weekje geleden was hier een zeldzame Kleine topper gezien en gezien de hoeveelheid duikeenden die voor het Woudagemaal rondhangt, achtte ik het niet onmogelijk dat de vogel nog eens zou opduiken. Dat bleek deze dag in ieder geval niet te gebeuren, maar we zagen wel opvallend veel Brilduikers, 9 Geoorde futen, een Nonnetje, meerdere Middelste- en Grote zaagbekken, een Cetti's zanger, een Pontische meeuw en een IJsvogel, die helaas niet iets te snel het hoekje om ging (letterlijk, in dit geval).

Manon (Man non) en vrouw Grote zaagbek; daar krijg je vreemde kinderen van ;-)

Brilduiker

Die spriet zag ik door mijn zoeker niet. Beetje jammer van deze verder fijne Geoorde fuut.

Pontische meeuw

Dit leuke exemplaar trof ik in de voorbereiding bij Lemmer: een hybride Kuif x Tafeleend!

Een afsluitend rondje bij Oudemirdum leverde niets meer op en met een inmiddels haast traditionele vertraging (het is weer langer licht, dan loop je dat risico bij onze excursies) kwamen we uiteindelijk terug op de ontmoetingsplaats. We hebben geen opschudding in de vogelwereld veroorzaakt, maar het was desalniettemin een lekker dagje pretentieloos vogels kijken in het mooie Friesche!

224 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page